De eerste set ging tot 2-2 gelijk op, maar dan ging Kyrgios (ATP 40) door de opslag van Djokovic (ATP 3). Hoezo stress voor zijn eerste grandslamfinale? De Australiër was ook niet van plan om zijn onderhandse opslag achterwege te laten. Al in het eerste spelletje liet hij Djokovic naar het net spurten. De toon voor een zinderende finale was meteen gezet.

Kyrgios bleef dan foutloos en haalde de eerste set binnen (6-4). Djokovic, daarentegen, ging slecht uit de startblokken. Alweer. In de halve finale moest de Serviër de eerste set aan Norrie laten, in de kwartfinale tegen Sinner moest hij zelfs de eerste twee sets prijsgeven. Het werd dus weer achtervolgen geblazen voor Djokovic.

Als een leeuw in een kooi

In de tweede set ging Kyrgios gewoon verder met waarin hij goed is: gericht staalhard serveren en zich weren als een leeuw in een kooi. Djokovic, op jacht naar zijn zevende Wimbledontitel, had zijn handen vol met de Australiër. Moet gezegd worden: Djoko speelde niet onaardig. Zeker in zijn eigen spelletjes dicteerde hij het spel.

Vroeg in de tweede set kreeg de Serviër ook loon naar werken: een driedubbel breakpoint liet hij niet onbenut. Een eerste break voor Djokovic tegen Kyrgios, tegen wie hij nog nooit eerder kon winnen. Een enigszins opvallende statistiek. Het wispelturige spel van de Australiër ligt Djokovic duidelijk niet.

Daarna kreeg de wedstrijd een wat ander verloop. De snelle servicegames werden langs beide kanten meer bevochten. Het was knokken voor ieder punt. En dat ligt Kyrgios wel. Na een lange sprint haalde hij alsnog een punt binnen, waardoor hij later in dat spelletje drie breakkansen kreeg. Maar Djokovic, die zijn niveau nu echt wel had opgekrikt, kwam nog terug en haalde de game én de set binnen: 1-1.

Kyrgios kreeg het voor het eerst op zijn heupen en beklaagde zich bij zijn box dat ze te weinig enthousiasme toonden toen hij op voorsprong stond.

Klagende Kyrgios

Het was een match om duimen en vingers bij af te likken, waar beide spelers elkaar amper iets toegaven. In de derde set begon de frustratie bij Kyrgios de bovenhand te nemen. Hij hield zich meer bezig met klagen bij de scheidsrechter dan met zijn eigen spel. Dat leverde hem uiteindelijk ook een eerste officiële waarschuwing op.

Ook een toeschouwer die volgens de Australiër te luidruchtig was, bleef niet gespaard: ‘Zij heeft al 700 drankjes op!’

Het geklaag van Kyrgios leek zijn spel wel niet te beïnvloeden. De derde set ging dan ook lang gelijk op. Kygrios kon rekenen op zijn goede opslag - in set 3 zat hij al aan 22 stuks - Djokovic kon steeds beter omgaan met de kanonskogels van zijn opponent.

Maar de Australiër bleef zeuren en dat bekocht hij zich uiteindelijk toch. Djokovic haalde de set naar zich toe (6-4) en had nu helemaal de bovenhand. Kyrgios moest toch eens wat minder gaan mopperen.

Dat deed hij uiteindelijk ook. Kyrgios zou het zichzelf immers nooit vergeven als hij de winst zo cadeau gaf aan Djokovic. Want net voor hém was het een unieke kans om een eerste Grand Slam te winnen. De vierde set was zo de eerste die helemaal tot aan het einde gelijk op ging. Een tiebreak volgde.

In die tiebreak toonde de Serviër zich uiteindelijk oppermachtig. Hij won ook de vierde set en zette zijn valse start helemaal recht. Zijn zevende titel op Wimbedon en zijn 21ste Grand Slam zijn een feit.