De 17de Supercup is een feit: Skov Olsen trapt Club naar winst tegen AA Gent in seizoensopener

Jan Breydel daverde vlak voor de aftrap.

Twintigduizend fans waren afgezakt voor de Supercup.

Mooi weer, leuke affiche.

Club Brugge-AA Gent was gisteravond de ideale zomerbar. Zon, aangename temperaturen, pompende beats, frisse pintjes, ontblote lichamen - veel sfeer tout court.

We kregen een eerste impressie van de landskampioen.

Met een fel coachende Carl Hoefkens aan de zijlijn. Zwart hemd, een paar knopen los. De nieuwe T1 heeft oog voor detail, lijkt de focus op geen enkel moment te verliezen.

Wond zich bijvoorbeeld op toen Otasowie niet snel genoeg naar zijn positie liep na de 1-0 van Skov Olsen. Hoefkens was klaar.

Zijn ploeg evenzeer. Vooral op aanvallend vlak.

Jutglà speelde een sterke eerste helft, lijkt een attractie te worden. De Spanjaard loopt, werkt en dreigt. Hij had kunnen en moeten scoren - zijn pogingen gingen over en naast.

Vanaken bewees opnieuw zijn technische superioriteit. Hij etaleerde meermaals zijn fluwelen baltoets. Skov Olsen werd verkozen tot man van de wedstrijd. Niet alleen voor zijn doelpunt - een afgeweken schot. De Deen trok de lijn van afgelopen seizoen door.

En Noa Lang was Noa Lang. Bij momenten ongrijpbaar, af en toe uitdagend.

Op het middenveld toonde Noah Mbamba - 17 jaar!! - zijn potentieel. Hij kan op termijn de chouchou van Jan Breydel worden als hij zich zo blijft ontwikkelen. En de voeten op de grond houdt. Mbamba is een force of nature.

Maar zo goed het aanvallend was, zo matig was het op bepaalde vlakken defensief.

AA Gent kreeg te veel ruimte in de rug van de Brugse verdediging. De Buffalo’s misten de kansen - het vizier van Cuypers en co stond nog niet op scherp en een goal van Tissoudali werd afgekeurd voor nipt buitenspel. “We verloren onze agressiviteit en werden wat slordig”, zei Hoefkens. “Gent recupereerde de bal iets te gemakkelijk. Maar dat we de overwinning uit de brand slepen, stelt me uitermate tevreden. We moesten een basis vinden waarop we kunnen verderwerken. Met die basis moeten we dan resultaten proberen te boeken.”

Hij gaf in het laatste half uur onder meer nog speelminuten aan jonkies Audoor en Nusa en aan Larin.

Charles De Ketelaere kreeg het Brugse publiek niet te zien.

Enkel tijdens een korte opwarming. De decibels gingen de lucht hing, hij groette het publiek en ging iets later opnieuw zitten. Met een glimlach op het gezicht.

Het was opvallend hoe De Ketelaere met de micro in de handen stond na affluiten.

En hoe hij bezongen werd door zijn Jan Breydel.

Het is de vraag hoe lang hij nog te zien zal zijn in het shirt van de landskampioen. Maar hij blijft one of the boys.

Terwijl Oasis (Wonderwall) en Eagle-Eye Cherry (Save tonight) gespeeld werden, kregen de spelers van Club Brugge een bekertje uit de handen van Pro League-CEO Lorin Parys.

Hij gaf de Supercup aan aanvoerder Ruud Vormer.

De temperaturen waren intussen lichtjes gezakt.

De zon bleef schijnen, de fans gingen met een goed gevoel naar huis.

Een nieuw seizoen, een nieuwe prijs en een Club Brugge dat klaar lijkt voor de competitiestart. “Dit voelt goed”, grijnsde Hoefkens.

“En het is absoluut de bedoeling dat er nog prijzen bijkomen.”

De concurrentie is gewaarschuwd. De Brugse honger is nog niet gestild.