Wout van Aert blijft aanvallen, ook al is het niet meer om te winnen: “Als je weet dat Wout wacht, geeft dat zo veel vertrouwen”

Kijk bovenaan dit artikel naar de volledige reactie van Van Aert

587 kilometer, dat is van Antwerpen naar Besançon. Met de fiets dus, en met een jagend peloton op de hielen. Naar Tournormen is dat pakweg 14 uur — twee keer Milaan-Sanremo en nog een beetje extra wegens al die klimkilometers. Gisteren was het weer van dat: Van Aert reed 146 kilometer in de aanval. Ook in de derde week van deze Tour lijkt zijn energiereservoir onuitputtelijk.

Dat Van Aert gisteren in het offensief ging, was niet omdat hij de rit wilde winnen. Dat was om een groter doel: geel in Parijs. Het opzet was om Jonas Vingegaard zo goed mogelijk te beschermen. “We wilden iemand meehebben in de vlucht die boven op de laatste klim kon wachten”, vertelde ploegleider Grischa Niermann. “Want we verwachtten aanvallen van Pogacar en eventueel konden we dan nog iets rechtzetten. Uiteindelijk hadden we twee man in de vlucht (ook Van Hooydonck was mee, red.), dat kwam goed uit, want dan konden we op beide klimmen wachten.”

Van Aert nog een keer in zijn rol als superhelper dus. Als loyale soldaat in gele dienst. Niermann was zeer te spreken over de inzet en mentaliteit van de ploeg. Sepp Kuss — “bij de beste vier man in koers” — kreeg een pluim. Ook Wout van Aert kreeg een dankwoord. Niermann: “Hij offerde zijn eigen kansen op voor Jonas, want ik denk dat hij vandaag wel kon winnen. Achteraf gezien was dat wachten misschien niet eens nodig geweest, maar dat weet je niet op voorhand.”

Van Aert nam nog een ferm stuk van de afdaling en de laatste vlakke kilometers voor zijn rekening in dienst van Vingegaard, maar los van die fysieke inspanningen was zijn aanwezigheid ook van groot mentaal belang. “Als je weet dat Wout wacht bovenaan de klim, dan geeft dat gewoon zo veel vertrouwen en zo veel rust”, aldus Niermann. “Dat hoort bij de tactiek. We hebben het heel goed gespeeld, helemaal zoals wij wilden.”

Van Aert heeft al beloofd dat hij ook de komende dagen als helper zal koersen. “Mijn doelen zullen pas in het weekend weer de kop opsteken”, zei hij. De tijdrit en de sprint op de Champs Elysées. Jumbo-Visma rekent eerst op hem om het gevaar-Pogacar te beteugelen. “We hebben deze keer geen tijd genomen op Pogacar, maar dit was wel een goede dag”, zei Niermann. “Er komen nu nog twee heel zware dagen, maar we hebben getoond dat we ook met zes man de koers kunnen controleren in de bergen.”

Toch benieuwd hoe dat vandaag en morgen gaat lopen. En wat de rol van Van Aert kan zijn. De twee resterende Pyreneeënetappes eindigen bergop. Wachten op de top is dus niet mogelijk in de finale. Het belang van ploegmaats wordt op die manier minder groot. Van Aert zal het meest van nut kunnen zijn door héél lang mee te gaan op de slotklim. Kan hij dat ook? Of trekt hij toch weer in de aanval om onderweg te wachten, of beter nog: halfweg de slotbeklimming?

Rit: 4: 11 km
Rit 6: 146 km
Rit 9: 127 km
Rit 11: 115 km
Rit 14: 5 km
Rit 15: 37 km
Rit 16: 146 km
Totaal: 587 km