De aanhoudende stijging van het aantal langdurig zieke werknemers – richting 400.000 – maakt dat een beleid van vrijwilligheid en aanmoediging niet volstaat, zo is de regering Michel overeengekomen. Er moeten sancties komen voor zieke werknemers die niet willen meewerken, maar ook de werkgevers worden ‘geresponsabiliseerd’.

Dat is de basis van een princiepakkoord tussen de vier meerderheidspartijen. Maar over de concrete invulling is er nog helemaal geen akkoord. De hoop om deze week te kunnen ‘landen’, werd gisteren zelfs doorkruist door ‘voorbarige communicatie’ vanwege de N-VA.

Volgens N-VA-kamerlid Jan Spooren moeten de werkgevers een gepast werkaanbod doen wanneer de arbeidsgeneesheer iemand ‘goed voor dienst’ verklaart en de betrokkene zich aanbiedt op de werkvloer. Anders krijgt die werkgever een forfaitaire sanctie.

Dat automatisme gaat te ver, oordeelt het kabinet van minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open VLD). ‘Er kan een goede reden zijn waarom bijvoorbeeld een hele fabriek niet kan herbouwd worden. Mag de werkgever zich niet verdedigen?,’ klinkt het op het kabinet.

Voorts denkt de N-VA bij onwillige zieken, die niet meewerken aan hun re-integratie, aan een inhouding op de ziekte-uitkering van 5 procent tot zelfs 25 procent voor wie echt hardleers is. Maar bij CD&V vinden ze dat dan weer veel te verregaand.

Nog een knelpunt: welke kmo’s krijgen een vrijstelling? N-VA wil de grens leggen op kmo’s met tien werknemers. Open VLD wil die drempel optrekken tot 50 werknemers.

Het debat, dat eigenlijk al sinds het begin van de legislatuur loopt, is dus nog lang niet gedaan. Toch staat al vast dat de maatregel dit jaar 100 miljoen euro aan besparingen moet opleveren in de ziekteverzekering. Bij de begrotingsopmaak had de regering-Michel nog op 150 miljoen euro gerekend.