In de Gentse binnenstad zwom maandagmiddag een zeehond voorbij in de Leie. Een opvallend tafereel dat veel bekijks uitlokte bij toevallige passanten. Al is het verschijnsel niet helemaal uitzonderlijk. ‘De jongste jaren kregen we al vijf of zes meldingen van een zeehond in de regio Gent’, zegt eerste sergeant Nico De Craene van Brandweerzone Centrum.

‘Echt uitzonderlijk is het inderdaad niet’, bevestigt Jonathan Meul van Sea Life Blankenberge, verantwoordelijk voor de verzorging van zeehonden. ‘Enkele jaren geleden werd er nog een dier gespot in de buurt van Nazareth.’

Volgens de brandweer gaat het vermoedelijk om dezelfde zeehond die in augustus in de buurt van Eeklo was opgedoken. ‘Via een zijarm van de Leie is het beestje waarschijnlijk hierheen gezwommen’, zegt De Craene.

‘Een zeehond zwemt van sluis naar sluis’, zegt Meul. ‘Zo is het dus niet zo moeilijk om in het binnenland te raken. Ik herinner me ook gevallen van zeehonden op de Antwerpse Linkeroever, in Dendermonde en in Oudenaarde.’

De Gentse brandweer vermoedt dat er een verband bestaat met de verbeterde waterkwaliteit van de Leie. ‘Op zich is dat niet nodig’, zegt Meul. ‘In principe heeft een zeehond geen zuiver water nodig. Met de gevoeligheid van de snorharen kan een dier eigenlijk zelf veel bepalen.’

Scherpe tanden

De Gentse brandweer heeft wel een belangrijke waarschuwing voor de Gentenaars of toeristen: ‘Het ziet er een lief dier uit, maar we vragen mensen om de zeehond met rust te laten. Benader het dier niet. Als het zich bedreigd voelt, kan het bijten. De dieren hebben zeer scherpe tanden om vis te kunnen vangen.’

‘Dat geldt inderdaad voor volwassen dieren’, zegt Meul. ‘En vooral in het geval dat ze zich bedreigd voelen, als mensen niet de aangewezen contactafstand houden.’

Veel zorgen maakt Sea Life zich vooralsnog niet. ‘We hebben foto’s gezien en het gaat om een dier van gemiddelde leeftijd. Bovendien is er in de buurt genoeg vis, zodat het vinden van voedsel geen probleem vormt.’

Sea Life ziet geen enkele reden om de Gentse zeehond te vangen en weer naar zee of naar het opvangcentrum te brengen. ‘We hebben gevraagd om ons foto’s te blijven sturen’, zegt Jonathan Meul. ‘Zo kunnen we vanop afstand de toestand van de zeehond monitoren. Vermits het hier niet gaat om een zwak of ziek dier, is die noodzaak er niet. Er zijn voldoende parameters om de gezondheid op te volgen. Als het dier bijvoorbeeld plat op zijn buik op de oever gaat liggen, zullen we ingrijpen.’