De duidelijke winnaar is handboogschieten met elf stuks. Henri Van Innis deed zijn duit meer dan in het zakje met zes gouden plakken (en drie zilveren) in Parijs 1900 en Antwerpen 1920. Maar de laatste decennia zijn het vooral Amerikanen en Zuid-Koreanen die de dienst uitmaken in het boogschieten.

Het is 16 jaar geleden dat België met Nico Hendrickx op de Spelen een vertegenwoordiger had in het handboogschieten. Maar nu is er Robin Ramaekers, een 21-jarige Belg die in 2013 wereldkampioen werd bij de junioren. Hij komt vrijdag om 9u plaatselijke tijd (14u Belgische tijd) in actie in de kwalificaties van het handboogschieten. Die vinden plaats in de legendarische Sambadrome Marques de Sapucai in Rio, waar de sambascholen jaarlijks het beste van zichzelf geven tijdens carnaval.

Ramaekers komt dus in actie nog voor de openingsceremonie van de Spelen, die vrijdag plaatsvindt om 20u (1u Belgische tijd zaterdag).

Ondanks zijn wereldtitel bij de junioren behoort Ramaekers niet tot het kransje favorieten. “Maar iedereen kan het goud winnen in deze sport. Als je naar de Spelen trekt met het idee dat je laatste gaat eindigen, kan je beter niet gaan”, zo zegt de onlangs afgestudeerde industrieel ingenieur.

Coach Francis Notenboom, 53e op de Spelen van 1988 in Seoel, beaamt: “Iedereen kan iedereen verslaan in deze sport, mits een beetje geluk. Dat ligt ook aan de competitieformule, met wedstrijden één tegen één. Op de marathon weet je dat je met een tijd van 2u15 nooit zal winnen.”

De roos staat op 70 meter van de atleet. In de kwalificatieronde van de individuele competitie schiet elke schutter 72 pijlen. Op basis daarvan wordt de tabel bepaald: de eerste komt uit tegen de 64e, de tweede tegen de 63e, enzovoort. In de volgende fase werken schutters een best-of-5-sets tegen elkaar af, waarin ze in elke set 3 pijlen mogen afvuren.

“Dat kan heel snel gaan en binnen tien minuten afgelopen zijn”, zegt Notenboom. De schutters krijgen 40 seconden om een pijl af te schieten.

Ramaekers is niet bang voor plankenkoorts: “Ik ben niet snel onder de indruk. Ik ben trouwens altijd iets beter als er wat stress mee gemoeid is. Ik ben altijd wat beter in competitie dan op training. Het belangrijkste is een goed gevoel hebben en geconcentreerd blijven op je eigen score.”