“Het is vaak beter om slecht nieuws te kunnen brengen aan families van vermisten, dan geen nieuws te kunnen geven. De onzekerheid is ondraaglijk, zo vertellen alle families van vermisten ons. Mensen willen antwoorden. Ook al zijn het vaak antwoorden die ze liever niet wilden horen. Het wachten in onzekerheid, is moordend. Maar ook voor ons is het frustrerend als we mensen hun kind, partner, ouders niet kunnen teruggeven”, zegt hoofdcommissaris Alain Remue.

Met een ophelderingsgraad van 97 procent mogen de speurders van de cel zich terecht op de borst kloppen. “Die complimentjes doen deugd, maar daar doen we het natuurlijk niet voor. We willen vooral antwoorden geven”, zegt Remue.

Vorig jaar opende de cel 1.171 nieuwe dossiers. Daarvan werden er intussen 1.132 opgelost en blijven 39 personen vermist. “Het klinkt misschien wat vreemd maar dat is een levend cijfer. Onze statistieken veranderen bij wijze van spreken elke dag. Vorige week nog is er een lichaam gevonden in de haven van Gent. Uit DNA-onderzoek is zopas gebleken dat het om een persoon gaat die in Doornik in de Schelde is gesukkeld en sindsdien spoorloos was”, klinkt het.

De meeste van de 1.171 zaken zijn personen die vorig jaar verdwenen. Al is er recent ook een Nederlands dossier bijgekomen. Een stoffelijk overschot dat is gevonden en mogelijk kan gelinkt worden aan een Belgische zaak.

Een van de meest in het oog springende zaken van vorig jaar die nog altijd niet opgelost raakte is zonder twijfel de verdwijning van Jean Vercarre (58).

Half juni 2016 verdween hij spoorloos. “Voor enkele dagen naar Aken”, volgens zijn partner. Tot de vrouw werd opgepakt. Speurders van de Cel Vermiste Personen en het Disaster Victim Identification Team en de civiele bescherming zochten intussen vergeefs naar zijn lichaam want het gerecht is er vrij zeker van dat hij is vermoord werd voor zijn geld en dat zijn lichaam werd begraven.

Ook de foto van Kristin Peeters (60) staat nog altijd op de opsporingslijst van de federale politie.

De eigenares van de artisanale chocoladewinkel L’alchimie du chocolat aan de Magdalenasteenweg in Brussel bleek eind november 2016 plots verdwenen. Onderzoek door de lokale politie bracht aan het licht dat het de laatste maanden helemaal niet goed ging met de zaak. Sinds de aanslagen zou het zakencijfer van de chocoladewinkel drastisch gedaald zijn. Voorlopig is er geen enkel spoor van de vrouw.

Maar de meeste zaken worden dus gelukkig wel opgelost. In de voorbije 21 jaar, zo heeft Alain Remue voor ons opgezocht, behandelde de cel 25.629 dossiers. “Daarvan zijn er vandaag 24.824 afgesloten. In 21.918 gevallen werden de vermisten ook levend teruggevonden.” Cijfers waarover ze gerust fier mogen zijn.

2.906 vermisten dood teruggevonden

“Van de 2.906 personen die dood werden teruggevonden, pleegden de meesten een wanhoopsdaad namelijk 1.934. In 476 gevallen stierf de vermiste door een ongeval, 228 werden vermoord. Die zelfdodingen, dat blijft een groot probleem waar de overheid meer aandacht aan moet besteden.”

Bij de slachtoffers die met geweld zijn omgebracht zijn enkele bekende zaken zoals Annick Van Uytsel, slachtoffer van Ronald Janssen, en de Luikse meisjes Stacy en Nathalie die in 2006 werden meegelokt op de braderij van Luik en later vermoord werden teruggevonden langs een spoorweg. Of de kleine Younes Jratly die in 2009 verdween na een ruzie tussen zijn ouders. Zijn lichaam werd later uit het water gevist. Hij vertoonde sporen van geweld. Zijn vader zit vandaag nog altijd in de cel.

Van alle verdwijningsdossier die sinds de oprichting van de cel werden geopend, waren 2.171 vermisten jonger dan 13 jaar. Meer jongens (1.176) dan meisjes (995) verdwenen.

Van de 25.629 dossiers die Remue en zijn team de jongste 21 jaar behandelden, liggen ook nog altijd 805 zaken open. Ze zijn met andere woorden niet opgelost.

“Het zijn onder meer de gekende dossiers zoals de verdwijning van Nathalie Geijsbregts of Liam Vanden Brande, het jongetje dat in 1996 verdween in Mechelen. Of Ken Heyrman die in 1994 samen met zijn zusje Kim verdween in Antwerpen. Het lichaam van Kim werd uit het water gevist, Ken blijft vermist en is intussen officieel dood verklaard.

“Toch hopen we ook die zaken ooit nog te kunnen oplossen. Voor de ouders zou het een enorme opluchting zijn zouden ze na al die jaren een officiële bevestiging krijgen van wat ze al jaren vermoeden namelijk dat hun kind dood is.”