Fitnessblogster eerlijk over vreselijke tol van steeds magerder te willen zijn
"Er was ooit een tijd in mijn leven dat ik wou sterven", met die pijnlijke zin steekt de Australische fitnessblogster Brittany Noonan van wal in een post op Instagram. Ze doet er uit de doeken dat het leven dat ze leidde en haar pogingen om er steeds magerder uit te zien bijna een wel heel zware tol hadden geëist. Vandaag gaat het beter met haar en ze wil dan ook vrouwen die met dezelfde problemen worstelen een hart onder de riem steken.
Blogster Brittany Noonan vergaarde op Instagram faam dankzij haar indrukwekkende figuur die ze verkreeg door heel wat te fitnessen. Toen dochtertje Milena erbij kwam, begon ze ook verhalen over het moederschap te delen. Maar niemand had door dat het achter de Instagramfilter helemaal niet zo goed ging met de 27-jarige. In een openbarende post op sociale media heeft ze dan ook voor het eerst uit de doeken gedaan dat ze de voorbije jaren af te rekenen kreeg met heel wat psychische problemen omdat ze steeds magerder wou zijn.
"Er was ooit een tijd in mijn leven dat ik wou sterven. Ik wou ontsnappen, verdwijnen en weglopen en dat allemaal omdat ik mezelf niet wou zijn vanwege mijn lichaam. Ik had zo'n hekel aan dit omhulsel waarmee ik door het leven moest gaan dat ik niet langer meer wou leven", blikt ze terug op hoe het vroeger was.
Roer omgooien
Dat het nu beter met haar gaat, bewijst ze bij de foto van zichzelf met dochtertje Milena. "Vroeger zou een dergelijke foto mij kapotgemaakt hebben omdat het nooit goed genoeg was. Mijn enige doel in het leven toen was om er steeds dunner en 'beter' uit te zien omdat ik dacht dat mensen me pas dan graag zouden hebben en ik dan pas zelfverzekerd, gelukkiger en vrij van zelfhaat en mentale problemen zou zijn."
Dat ze er in slaagde het roer om te gooien, heeft ze naar eigen zeggen te danken aan haar liefhebbende man en de prachtige dochter die ze mocht verwelkomen. "Nu ik heb leren inzien dat er meer is in het leven, zal ik eeuwig dankbaar zijn dat ik mijn psychische stoornis niet heb laten winnen, want dan zou er ook geen Milena zijn en een wereld zonder haar zou er een zijn met een sprankeltje minder."
Bloeiende tuin
Ze hoopt dat haar verhaal anderen kan aansporen om zichzelf te leren omarmen, welke maat je ook hebt, en hulp te zoeken als je het moeilijk hebt. "Als je worstelt met zelfhaat, dan wil ik dat je weet dat er hulp is en je er uit kunt geraken. Ik hoop dat als je lichaam nu nog een gevangenis is, het op een dag een bloeiende tuin zal zijn."