Vijf belangrijke uitdagingen voor president Macron
Een meerderheid in het Parlement halen
De presidentsverkiezingen mogen dan wel achter de rug zijn, de strijd is nog niet gestreden. Volgende maand kiezen de Fransen een nieuw parlement. In de Vijfde Franse Republiek heeft de president in principe veel macht. Maar heel wat van die macht smelt weg als sneeuw voor de zon als het parlement niet dezelfde politieke kleur heeft als de man/vrouw in het Elysée.
Zo'n cohabitation is niet uitgesloten omdat Macron naar de kiezer is getrokken met zijn onafhankelijke beweging En Marche! Het wordt niet evident voor president Macron om zijn overwinning bij de presidentsverkiezingen door te trekken naar de parlementsverkiezingen. Hij zal mogelijk allianties moeten sluiten met traditionele partijen, of met "nuttige" opportunisten.
Als president Macron moet samenwerken met een regering en parlement die hem niet per se ondersteunen, dan is het niet uitgesloten dat de komende vijf jaar eerder stilstand op leveren en zal Macron niet veel kunnen uitvoeren van zijn beloofde programma.
De verdeeldheid lijmen
President Macron zal de realiteit van een verdeeld land onder ogen moeten zien te komen. De traditionele breuklijn links-rechts lijkt te zijn verschoven naar pro- of anti-mondialisering.
Stedelijke en relatief welvarende gebieden stemden eerder voor Macron. Maar tijdens de eerste ronde van de presidentsverkiezingen stemde toch ook bijna 50 procent van de Fransen op een extreme partij uit angst of twijfel. Van de mensen die in de tweede ronde hebben gestemd op Macron, heeft een niet onbelangrijk deel dat gedaan niet uit overtuiging maar tegen de extremen.
Macron zal die verdeeldheid moeten zien te lijmen en een president van alle Fransen moeten proberen te zijn, anders dreigt zijn programma niet van de grond te zullen komen.
Werkloosheid en terrorisme bestrijden
Twee grote problemen tekenen de Franse maatschappij.
Het land verkeert nog altijd in een noodtoestand door de reeks terroristische aanslagen die sinds januari 2015 al 239 levens hebben geëist in Frankrijk. De terreurdreiging drijft de spanningen in de Franse samenleving op de spits.
Daarnaast kijkt Frankrijk ook aan tegen een torenhoge werkloosheid, zeker bij jongeren. Honderdduizenden Fransen dreigen daardoor te marginaliseren.
De val van het narcisme vermijden
Emmanuel Macron groeide op in een omgeving die hem op handen droeg. Hij is ambitieus en briljant. Hij weet wat hij wil en krijgt het ook. En het lijkt soms dat Macron - misschien wel daardoor - niet goed met kritiek kan omgaan.
In die val van het narcisme zal Macron als president niet mogen trappen. Te meer omdat oud-president Nicolas Sarkozy in de ogen van de Fransen die fout wel heeft gemaakt, hij kreeg de bijnaam "bling bling" en werd in 2012 weggestemd.
Het feestje in een Parijs restaurant na de eerste ronde werd Macron kwalijk genomen, de vergelijking werd toen met name gemaakt met Sarkozy.
Frankrijk van het "déclinisme" redden
Onder de Fransen heerst een algemeen gevoel van verval. Verval van hun Republiek, hun identiteit, hun waarden en hun positie in de wereld. "Déclinisme", heet het.
Het deed de Fransen zich afkeren van de traditionele politieke partijen. Maar als Macron er de komende vijf jaar niet zal in slagen om de Fransen opnieuw te doen geloven in hun kunde, dan is de weg pas echt geplaveid voor een extreme president in het Elysée.