Hoewel er nog wel een parlementair parcours nodig is, maakt Kris Peeters zich sterk de horeca verregaand tegemoet te kunnen komen. Daar geldt nu dat het personeel tot 360 uur per jaar extra mag presteren, zonder extra belasting, maar alleen bij een “buitengewone vermeerdering van werk”. En die clausule bleek veelal onwerkbaar. Peeters stelt daarom voor die clausule te laten vallen en roept intussen de sociale inspectie op soepel te zijn.

Nationaal ACV-secretaris Frans Dirix (Voeding) reageert fel: “Uitgerekend donderdagochtend zaten we opnieuw in het paritair comité van de Horeca samen om te spreken over de nieuwe sector-cao (collectieve arbeidsovereenkomst, red.). De werkgevers blijven ons daar zeggen dat er geen marge is voor een verhoging van de koopkracht (met 1,1%, red.). Dit verstoort uiteraard de onderhandelingen. De werkgevers krijgen dit toegeworpen, wij krijgen geen verhoging van de koopkracht.”

“Populisme”

“Dit is zonder enig overleg gebeurd met het paritair comité. En het strafste: een minister die de sociale inspectie vraagt niet op te treden! Twee jaar geleden is dit reeds ter sprake gekomen in het paritair comité. We hebben dit toen geweigerd. Wij zijn voor het wegwerken van zwartwerk en voor een duurzame sector met duurzame tewerkstelling. Blijkbaar wil de minister de bonden nu buitenspel zetten”, aldus Dirix.

Vanuit de ABVV-centrale Voeding & Diensten klinkt voorzitter Alain De Temmerman nog furieuzer: “Ronduit crapuleus. Dit is een uitholling van het arbeidsrecht. Ik dacht dat CD&V deze minister – met zijn Unizo-verleden – op een meer sociaal spoor had proberen te zetten. Blijkbaar is nu ofwel de druk van de rechtse partijen zo groot, ofwel lijdt de minister aan verkiezingskoorts. Dit is ook je reinste populisme. Zoals zovele van de maatregelen van deze regering is ook dit ondoordacht en zal dit wellicht onuitvoerbaar blijken. De arbeidswet somt nominaal op voor welke omstandigheden deze overuren mogelijk zouden zijn: bijvoorbeeld uitzonderlijke drukte of inventarisatie. Peeters wil dat zomaar laten vallen. In feite is dit een subsidiëring van de werkgevers. Ik vraag me af hoe lang Europa dit nog gaat dulden na alle cadeaus die deze regering de werkgevers al gaf.”

Ook in andere sectoren?

“Dit is steun aan een groep fraudeurs. Vijftien jaar geleden ontkende deze sector nog glashard dat er fraude was. Nu is het blijkbaar normaal geworden om fraude te regulariseren. Dat is wat deze regering doet. Dit is een uitholling van de arbeidswetgeving én van de sociale zekerheid. En het allerergste: een minister vraagt de inspectie de wet niet toe te passen”, reageert De Temmerman onthutst. “Voor de oorlog werkte men tot zijn 65ste en meer dan 40 uur per week. Men werd gemiddeld 70 jaar. Vandaag wil deze regering laten werken tot 67 jaar en dat aan 45 werkuren per week. Natuurlijk gaan ook andere sectoren nu aankloppen. Maar laat ik het nog positief zien: dit is voor ons een gouden cadeau in onze stappen bij het Grondwettelijk Hof om de flexi-jobs te laten veroordelen. Dit is zonder enige twijfel discriminatie. Maar van de kant van de werkgevers is dit in volle cao-gesprekken intellectueel oneerlijk. Ik sluit spontane acties niet uit.”

Ondernemingsorganisatie Unizo reageert wél enthousiast. “Voor ons kan je alvast noteren dat alle werkgevers in alle sectoren vragende partij zijn voor een versoepeling van de overurenreglementering”, klinkt het.