Hanson: "Hoe makkelijk "MMMBop" ook lijkt, men blijft het verkeerd zingen"

Het is een van die nummers die u wellicht probleemloos kan meezingen, al zal het "Ba duba dop"-gedeelte meer dan waarschijnlijk een eigen interpretatie kennen. De Hanson-broers, die hun "MMMBop" in 1997 naar de top van de hitparades zongen, zien ook nu nog altijd de grap in van het taalspelletje waarmee ze de muziekliefhebbers wereldwijd inpalmden. En het is dus niet "Doe bi doe" wat de jongens zongen.

Isaac Hanson was 16, Taylor 13 en Zac nog maar 11 toen hun "MMMBop" de hoogste positie bereikte in de hitparades van onder meer de VS, Groot-Brittannië, Duitsland, Australië én België. Het nummer werd 2 keer genomineerd voor een Grammy Award en wordt nog altijd als een van de topsongs van de jaren 90 beschouwd.

Taylor Hanson: "Het feit dat we voor muziek kozen op onze jonge leeftijd, betekende dat we sneller volwassen wilden worden. Mochten we dat toen niet gedaan hebben, dan zou dat veel gevaarlijker en destructiever voor ons geweest zijn. Gelukkig hebben we die kans gekregen, met succes tot gevolg. Alles wat je doet, heeft zijn voor- en nadelen. In ieder geval was het voor ons ‘a hell of a ride’." (Muziekwebsite Fuse, april 2016)

"Mocht onze debuutsingle geen succes hebben gehad, dan zouden we toch in de muziekwereld bezig gebleven zijn. Of althans in de creatieve sector." (Fuse)

Zac: "Het nummer werd een fenomeen, omdat het vernieuwend klonk, anders dan de nummers waarnaar toen geluisterd werd, zoals die van Nirvana of Soundgarden. Iedereen had zoiets van: "Welk genre is dit? Hoor ik daar Motown? Een soort van Jackson 5, maar dan met blanke jongens?" Het was het juiste lied op het juiste moment." (Mashable, juni 2014)

Taylor: "Veel mensen hebben nooit de echte betekenis van het lied begrepen. Maar dat is juist de kracht van het lied. Dat als je het beter leert kennen er een diepere betekenis inzit. Het deuntje trekt je aandacht, maar wat eronder zit, houdt je vast om het nummer te beluisteren." (Vulture, maart 2016)

"Het lied gaat eigenlijk over relaties, dat ze komen en gaan, en dat er maar weinig dingen zijn die blijven. Het is gebouwd rond het idee van ‘C’est la vie’. Wat moet gebeuren, gebeurt. Je kan het niet veranderen. Wees blij met de dingen die je kan controleren. Maak die belangrijk in je leven. Ondanks de titel was het dus een erg serieus nummer." (Fuse)

Zac: "Hoe makkelijk het nummer op het eerste zicht ook lijkt, omdat het namelijk voortdurend hetzelfde is, toch blijven mensen de tekst verkeerd zingen. Waardoor je spontaan een glimlach op je gezicht krijgt." (Noisey, oktober 2015)

Zac: "Dat we steeds weer bij dat nummer terechtkomen, is frustrerend, ja, maar niet op de manier dat velen denken. Want ik ben echt wel trots op dat lied. Maar wat vooral frustrerend is, is dat, ondanks het feit dat het zo’n grote hit was, velen maar niet begrijpen dat er meer achter die ene hit zit. Het nummer heeft ons gereduceerd tot een soort popgroepje, dat alleen maar “Ba da be dip da buh”-dingen zingt. Dàt is frustrerend. Maar zo gaat het nu eenmaal." (Noisey)

De Hanson-broers zijn intussen dertigers, die niet stilgezeten hebben, noch op muzikaal vlak -in september zou een nieuw album moeten verschijnen-, noch op persoonlijk vlak. Samen hebben ze immers 12 kinderen: Isaac heeft er 3, Zac 4 en Taylor heeft er 5. Hopelijk kunnen die ook nog genieten van hun wereldhit, die 20 jaar geleden in Vlaanderen op de eerste plaats van de hitparade stond:

Meest gelezen