Twaalf maanden geleden leek Thiam, voor aanvang van de Olympische Spelen in Rio de Janeiro, niet meer dan een grote belofte in de zevenkamp. In Rio schitterde Thiam echter en veroverde ze olympisch goud. Deze winter werd ze - tussendoor - Europees indoorkampioen op de vijfkamp en twee maanden geleden tekende ze op de gerenommeerde zevenkamp van Götzis voor de derde beste prestatie ooit op de zevenkamp. Ze passeerde er de mythische kaap van de 7.000 punten met dertien eenheden. Op nauwelijks 23-jarige leeftijd beheerst Thiam de heptatlon. In Londen, op zondag 6 augustus op de tweede dag van de zevenkamp, is Thiam dan ook de grote favoriet voor het goud.

Tussen favoriet zijn en het effectief afmaken, zit echter nog een groot verschil. Enkel de grote kampioenen slagen erin de druk (van media, publiek en tegenstanders) rond hun persoon te kanaliseren en optimaal te presteren. Nafi Thiam lijkt ook in dit onderdeel top. Tussen Rio en Londen toonde de toekomstige geografe zich onverslaanbaar en haalde ze het topniveau, dat verwacht mag worden van een wereldtopper.

“Enkel een moment van zwakte in haar concentratie of een kleine blessure kan haar parten spelen”, stelde Stéphanie Noël, de topsportcoördinatrice van de Franstalige Atletiekliga (LBFA). “Nafi is heel sereen en weet wat ze moet doen. Ze bezit een sterk concentratievermogen. Ze weet dat ze op de zeven onderdelen top moet zijn, net zoals in Götzis en op de Spelen. Ze trekt niet naar Londen om deel te nemen, ze weet dat ze de nummer één is. Het meest logische zou een gouden plak zijn. Maar iedereen weet dat dat moeilijk is. Een podium zou ook al goed zijn.”

Milanov en de Tornados

Discuswerper Philip Milanov, de eerste Belgische zilverenmedaillewinnaar ooit op het WK in 2015, heeft in theorie een mooie kans op eremetaal. Op de Spelen in Rio de Janeiro vorig jaar ging de Bruggeling ook al voor een medaille, maar stelde hij teleur met een negende plaats. Momenteel bezet hij, met een worp van 67m26, de vierde plaats in de lijst van wereldjaarprestaties. In de werpnummers zijn verrassingen bovendien nooit uit te sluiten. Dat bewees Milanov zelf in 2015.

De derde medaillehoop binnen de Belgische delegatie is het 4x400m-estafetteteam. De Belgian Tornados misten in Rio op drie honderdsten een bronzen medaille, hetgeen een bekroning was geweest op hun carrière. In Londen is een medaille opnieuw het doel. De Tornados komen naar gewoonte als laatste in actie, op zondagavond 13 augustus (om 22u15). De drie broers Borlée (Kevin, Jonathan en Dylan) zullen in hun race normaal gezien vervoegd worden door Robin Vanderbemden. Julien Watrin en de jonge Jonathan Sacoor (19) vervolledigen het team van coach Jacques Borlée.

Individueel kunnen tweelingbroers Kevin en Jonathan Borlée (29) enkel maar dromen van een finale op de 400m. Verlost van de fysieke ongemakken die hen in Rio parten speelden (uitschakeling in de reeksen), mikt de tweeling op een plek in de halve finales.

Moeilijk seizoen voor Van der Plaetsen

Europees kampioen tienkamp Thomas Van der Plaetsen kent voorlopig een moeilijk seizoen. Dankzij zijn achtste plaats in Rio (met 8.332 punten) was Van der Plaetsen al zeker van deelname in Londen. Door fysieke problemen (quadriceps, knie en hamstring) nam hij nog aan geen enkele tienkamp deel. Zijn ambitie om de top vijf mondiaal te behalen, heeft hij dan ook nog even in de koelkast gestoken.

Een plek in de halve finale is ook het doel van Ismaël Debjani, de nieuwe Belgisch recordhouder op de 1.500 meter en de twee Belgische deelnemers aan de 5.000 meter (Bashir Abdi en Soufiane Bouchikhi). Anne Zagré is zoals steeds ambitieus en mikt op een finaleplaats in de 100m horden, hetgeen haar niet altijd gelukt is op de vorige grote toernooien.

Arnaud Art, de nieuwe Belgische recordhouder in het polsstokspringen (5m70) zal zijn beste beentje moeten voorzetten om een finaleplaats te bemachtigen. De veteraan van de selectie, Abdelhadi El Hachimi (42), heeft in tegenstelling tot de voorgaande edities al zijn aandacht op het WK gericht.

Met Eline Berings (100m horden), Hanne Maudens (zevenkamp) en Fanny Smets (polsstokspringen) werden drie Belgische vrouwen in laatste instantie opgevist door de Internationale Atletiekfederatie (IAAF). Berings was er al bij in 2007 in Osaka, maar miste de drie edities sinds 2011. Smets mikt op een verbetering van het Belgisch record in Londen, terwijl de jonge Maudens vooral ervaring wil opdoen.

Selectiecriteria waren moeilijker dan voor Spelen

Het was dit jaar moeilijker om startrecht te versieren voor het WK atletiek in Londen dan dat het vorig jaar was voor de Olympische Spelen in Rio de Janeiro. De Belgisch atletiekfederatie besliste haar eigen criteria, die strenger waren dan de internationale criteria, door te voeren. In overeenstemming met het Belgisch Olympisch Interfederaal Comité (BOIC) werd de aanwezigheid van 18 atleten gewaarborgd, tegenover 25 in Rio.

“Wanneer we de internationale minima onder de loep namen, kwamen we tot de vaststelling dat die in bepaalde disciplines te makkelijk waren”, legde Stéphanie Noël, de topsportcoördinatrice van de Franstalige Atletiekliga (LBFA), uit aan Belga. “Door veeleisender te zijn, wilden we een meer evenwichtige selectie bereiken.”

In Rio stonden er zes marathonlopers (3 mannen en 3 vrouwen) aan het vertrek, dit jaar op het WK is dat er slechts eentje (Abdelhadi El Hachimi). “De IAAF wil haar deelnemerslijsten vullen, maar we hebben het resultaat gezien in Rio. Er was een groot niveauverschil.”

Indien de Belgische atletiekfederatie de tijd van de IAAF had toegepast, zouden er drie marathonlopers aan het vertrek staan in Londen. “We hadden het recht om de criteria aan te passen, indien we dat lang genoeg van tevoren communiceerden”, bleef Noël bij haar standpunt. “Het doel van de criteria is het selecteren van atleten die potentieel sterk genoeg zijn om tenminste één ronde te overleven in hun discipline. Het WK is geen vakantiekamp.”

Ondanks de strenge Belgische criteria viste de IAAF toch nog drie Belgische atletes op. Eline Berings (100m horden), Hanne Maudens (zevenkamp) en Fanny Smets (polsstokspringen) voldeden nochtans niet aan de nationale noch internationale normen.