Snel internet is er al. De overheid kan beter de digitale kloof aanpakken

Vlaams minister van Innovatie Philippe Muyters (N-VA) denkt dat de huidige telecomnetwerken niet snel of breed genoeg zijn om de groeiende digitalisering de baas te kunnen. Daartoe wil hij desnoods een nieuw overheidsbedrijf oprichten dat de Vlaamse bodems zal bedekken met nieuwe glasvezelkabels tot aan de stoep van elke Vlaamse huiskamer. Supersnel internet voor iedereen: dat is de motivatie. De investering zou drie miljard euro kosten.

Maar ik vraag me af: is het sop de kool wel waard? De Belgische telecominfrastructuur is al zeer sterk in vergelijking met die van buurlanden als Frankrijk en Spanje. Onze telecomoperatoren beschikken over netwerken die erg goed scoren op de Europese schaal. Los daarvan steken onze bodems vol met glasvezelkabels waarvan geen gebruik wordt gemaakt. Het opzetten van een compleet nieuwe infrastructuur is een nodeloze onderneming waar hoe dan ook de burger het slachtoffer van zou worden. Is het niet door de grote investeringskost - waar jan modaal wellicht voor een stuk voor zal moeten opdraaien - dan is het door de grote mobiliteitsproblemen die zullen worden veroorzaakt door opengebroken straten. Laat ons dus eerst bekijken hoe we de bestaande glasvezel beter kunnen gebruiken.

Er zijn nog zoveel andere uitdagingen op het vlak van digitale innovatie. Wat bijvoorbeeld met de digitale geletterdheid van onze bevolking? Volgens een recente studie beschikt 16 procent van de Vlaamse huishoudens niet over een computer en internet. 11 procent van de Vlamingen tussen 16 en 74 jaar heeft zelfs nog nooit een computer gebruikt. Of we vlot kunnen omgaan met een computer en toegang hebben tot internet is vandaag nog erg afhankelijk van ons inkomen, ons opleidingsniveau en onze leeftijd. In plaats van de focus te leggen op een infrastructuur die reeds solide is, kunnen we beter investeren in het dichten van de digitale kloof. Want wat hebben we aan supersnel internet in elke woonkamer als we niet weten hoe we het moeten gebruiken?

Daarnaast is investeren in onze digitale footprint een absolute must om de digitale agenda te doen slagen. Als ik in 2017 moet lezen dat we digitalisering gebruiken als een excuus om mensen te ontslaan, dan huiver ik. We moeten er vanuit ons innovatiebeleid alles aan doen om te voorkomen dat digitalisering tot negatieve paradoxen leidt zoals bij ING, waar IT-werknemers zelf het slachtoffer werden van herstructurering. Digitalisering moet net opportuniteiten bieden om ook in onze Westerse economieën functies te creëren waarin we kunnen uitpakken met onze digitale skills. Levenslang leren, de juiste competenties inzetten op de juiste plaats, jobs creëren die lokaal relevant zijn: het zijn allemaal aspecten die we volop moeten benutten als we België als economische en digitale speler op het voorplan willen zetten.

De mogelijkheden zijn eindeloos, maar we moeten de industrie stimuleren om te surfen op de innovatiegolf: goede incubatoren aanbieden die startende ondernemers op weg helpen, investeren in data- en blockchainstructuren, meer applicaties ontwikkelen die het welzijn en de welvaart van de bevolking ten goede komen.

Laat ons onze focus dus niet vestigen op de installatie van nieuwe glasvezelkabels, een onderneming die volgens minister Muyters vijftien tot twintig jaar zou duren, maar op het ontwikkelen van de digitale vaardigheden van onze jongeren, want anders missen we de boot. Door dit overambitieus plan op tafel te leggen, dreigen opeenvolgende generaties slachtoffer te worden. En dat wil niemand. Ook minister Muyters niet.

Meer opinie? 

Krijg op zondag en woensdag gratis onze nieuwsbrief Opiniemakers. Inschrijven kan hier.