Imke Courtois verwachtte meer van afscheid: "Een fles champagne, dat was het dan"

"Met mijn beslissing om te stoppen had ik geen moeite, maar het afscheid zelf is niet optimaal verlopen", begint Imke Courtois haar verhaal. "Mijn laatste wedstrijd speelde ik met Standard op het veld van Kumtich, waar het indertijd allemaal begon voor mij. Mijn familie en vrienden zaten in de tribune." Maar van speciale festiviteiten voor de afscheidnemende Courtois was er geen sprake. 

"Echt een gemiste kans", vindt ze nu zelf. "Wat later wilden ze me wel een ereronde laten lopen in het grote stadion van Standard, maar dat wou ik dan weer niet. Met alle respect voor die geweldige supporters, maar daar was mijn achterban niet bij die me 21 jaar gevolgd heeft. 

Een spetterend afscheid bij de Red Flames dan maar? Ook niet. "De laatste avond kreeg ik een fles champagne, dat was het dan. Ik had op z'n minst een truitje verwacht met een leuke boodschap. Ik was teleurgesteld. Toen dacht ik: ik heb zo gestreden voor het vrouwenvoetbal en me 21 jaar met hart en ziel ingezet om vrouwenvoetbal op de kaart te zetten, en dat is dan alles wat ik terugkrijg?"

Toch eindigt Courtois met een positieve noot. "Misschien is het ook een beetje mijn ego dat opspeelt en moet ik gewoon blij zijn met alles wat ik die jaren gekregen heb. Ik vind dat je je carrière moet beoordelen op het hele traject en niet op de laatste dag. In die zin was het natuurlijk wél een mooi einde," concludeert ze.