Varkens uit Schotland voor de bouwers van Stonehenge

Pelgrims uit de voorhistorie brachten op hun tocht naar Stonehenge varkens en runderen mee vanuit alle uithoeken van Groot-Brittannië. Ze werden wellicht zelfs per boot aangevoerd vanuit het noordwesten van Schotland, achthonderd kilometer verwijderd van het grote stenen monument in Zuid-Engeland. Dat moet blijken uit diepgaand onderzoek van bijna 40.000 dierenbeenderen en tanden die gevonden zijn dichtbij Stonehenge. 

Uit de strontium-isotopen in de tanden kunnen onderzoekers namelijk afleiden uit welke streek op de Britse eilanden de dieren afkomstig waren.

Wellicht roosterden de pelgrims vooral varkens (en in mindere mate ook runderen) aan het spit voor de bouwers van Stonehenge. Dat deden ze ook voor de grote feestmaaltijden in december, bij de vieringen rond de winterse zonnewende. Dat is af te leiden uit de leeftijd van de dieren op het moment van de slachting. Uit de slijtage van hun tanden blijkt dat ze dan ongeveer negen maanden oud waren. En dat kan kloppen, want de jonge dieren werden meestal in de lente geboren en dus halverwege de winter geslacht. 

Vermoedelijk reisden dus mensen vanuit heel Groot-Brittannië met hun dieren naar Stonehenge om het monument mee te helpen bouwen of om deel te nemen aan de grootse feesten tijdens en na de constructie. Dat zou dan weer betekenen dat het bestaan van Stonehenge toen al in het hele land bekend was.

Alle bevindingen zijn vanaf morgen te bewonderen op de tentoonstelling 'Feast! Food at Stonehenge' in het bezoekerscentrum van het megalitische monument uit de Jonge Steentijd. Aan het onderzoeksproject is tien jaar gewerkt door teams van het University College of London en de universiteiten van York, Cardiff en Sheffield.