Volgens Jul, die ook orgelist is, mag hij op zijn orgel de toon niet meer aangeven voor het koor. En ook de communie is al een paar keer mis gelopen. Nochtans is Jul niet de eerste de beste parochiaan. Op 7-jarige leeftijd werd hij misdienaar, op zijn twaalfde koster en op zijn zestiende koster/orgelist. Hij volgde 5 jaar opleiding aan de Hasselste orgelschool. Sinds 1956 is hij orgelist in de Theodoruskerk van Beringen-Mijn. “De toenmalige orgelist was gestorven en ze vroegen mij om hem te vervangen. En nu, meer dan zestig jaar later, vervang ik hem nog steeds”, vertelt Jul. “Maar hetgeen ik nu aan de hand heb, is een heel triest verhaal feitelijk. Ik heb in al die jaren al meer dan 50 priesters gediend en ik heb nog nooit problemen gehad. Ik ben orgelist en dus is het mijn verantwoordelijkheid om aan de priester de toon aan te geven bij het zingen van de Gloria. Met deze toon kan de priester van start, zodat wij als zangkoor dan ook op de juiste toonhoogte verder kunnen gaan. Maar sinds deken op rust Rik Segers in Beringen-Mijn maandelijks voorgaat in de zondagmis, mag ik van hem de toon niet meer aangeven. Hij is mij dat persoonlijk komen zeggen. Ik begrijp er niets van. Het doet me enorm veel pijn want het orgel en de kerk zijn mijn leven. Een kerk is er toch net om mensen samen te brengen. Sindsdien kreeg ik de hostie niet meer. Totdat mijn collega’s van het zangkoor zijn gaan vragen waarom ik de communie niet meer kreeg. Hij deed alsof er niets aan de hand was. Daarna kreeg ik weer de hostie, maar nu gooit hij de hostie in de richting van mijn hand. Hij heeft al enkele keren fout gemikt. Uit respect voor de geconsacreerde hostie heb ik hem opgeraapt en in mijn mond gestoken”, aldus Wuyts. Zijn dochters Betty en Lieve willen vooral dat hun papa op een fatsoenlijke manier behandeld wordt. “Hij heeft zich heel zijn leven ingezet voor de kerk, met veel plezier en passie. Het zou spijtig zijn mocht zijn carrière op deze manier eindigen.”

Excuses

Gepensioneerd deken Rik Segers die in de pastorie van Beringen-Mijn woont, ontkent de spanningen niet. “Luister, wat is nu eigenlijk het probleem? Hij geeft nu toch de toon van de Gloria aan, dat hebben wij afgesproken. Het probleem van Jul is dat hij nogal op zijn strepen staat. Wat de hostie betreft, dat klopt, dat is een paar keer misgegaan. Hij stak zijn hand niet ver genoeg uit. En toen viel die op de grond. Toen was hij lastig, maar daar kan ik toch niets aan doen? Ik woon als gepensioneerde in de pastorie van Beringen-Mijn en de eerste zondag van elke maand doe ik in die kerk de mis. Als de orgelist excuses vraagt, zal ik die wel aanbieden”, aldus Segers.

Giana Grande, verantwoordelijke van het zangkoor, reageert verontwaardigd. “Voor ons is Jul er altijd geweest en heeft hij altijd tijd gemaakt om samen te repeteren. We zitten tussen twee vuren en we hebben ze alle twee nodig. Het zou heel spijtig zijn, mocht hij op deze manier vertrekken.”