Direct naar artikelinhoud
Economie

China verlaagt kredietwaardigheid van de VS

De Chinese kredietbeoordelaar Dagong tikt de Verenigde Staten op de vingers.Beeld EPA

De plaagstootjes tussen China en de Verenigde Staten worden ernstiger. China heeft de kredietstatus van 's werelds grootste economie verlaagd tot het niveau van Colombia of Peru.

Neen, het botert niet echt op de obligatiemarkt tussen China en de Verenigde Staten. De Chinese 'onafhankelijke' kredietbeoordelaar Dagong deelt een tikje uit aan de VS, in de vorm van een downgrade. De kredietwaardigheid van de grootste wereldeconomie wordt verlaagd van A- naar BBB+, dat is hetzelfde niveau als Peru, en slechts een trapje beter dan Kazachstan en Bulgarije. Daarnaast krijgt de VS een negatieve outlook mee, wat wil zeggen dat Dagong rekening houdt met verdere verlagingen van het kredietoordeel. Een officiële reactie van de VS bleef tot nader order uit.

'Schuldexplosie'

Dagong stelt dat de groei van de Amerikaanse economie steeds afhankelijker is geworden van het maken van schulden. Hierdoor zal de Amerikaanse federale overheid minder goed in staat zijn om aan de eigen betalingsverplichtingen te voldoen. In december heeft de Amerikaanse president Donald Trump nog een pakket belastingverlagingen goedgekeurd dat tot een extra schuld van 1,4 biljoen dollar leidt. 

Waarnemers zien in de downgrade een wraakoefening van China aan het adres van de VS, dat in mei van vorig jaar ook een afwaardering van China doorvoerde. Moody’s verlaagde de 'Gele Tijger' van A1 naar Aa3. Reden was volgens Moody’s toen de snelle toename van schulden in China. Het was de eerste maal sinds 1989 dat het oordeel over Chinese staatsschuld werd verlaagd. Het Chinese ministerie van Financiën noemde de stap van Moody’s destijds ‘volledig ongegrond’

'Emancipatie'

Dagong is een private onderneming zonder formele banden met de Chinese staat, al gelooft niemand dat de Chinese overheid geen vinger in de pap heeft. Maar het tekent ook en vooral de langzame verschuiving van de machtsverhoudingen in de wereld, en de emancipatie van China op het wereldtoneel.

"Dit lijkt op een spelletje tussen grootmachten", analyseert Koen De Leus, hoofdeconoom van BNP Paribas Fortis. "De markten zelf hechten hier vooralsnog weinig belang aan, maar zonder risico zijn dergelijke plaagstoten niet."

'Dit lijkt op een spelletje tussen grootmachten, maar zonder risico zijn dergelijke plaagstoten niet'
Koen De Leus (Hoofdeconoom BNP Paribas Fortis)

Nog maar vorige week was het kortstondig rumoerig op de staatsobligatiemarkt na geruchten dat China, de grootste investeerder in Amerikaans staatspapier, zijn aankopen zou terugschroeven. China heeft 1.189 miljard dollar aan dergelijk Amerikaans schuldpapier in bezit. Het is daarmee de grootste buitenlandse ‘schuldeiser’ van de Verenigde Staten, vlak voor Japan (1.093,9 miljard dollar). De vrees voor een soort van valutaoorlog zette de dollar onder druk, en Amerikaanse staatsobligaties kregen klappen.

"Dat de bezitters van Amerikaans schuldpapier nerveus zijn wegens de oplopende tekorten in de VS is begrijpelijk", zegt De Leus. "Maar deze krachtspanning is een brug te ver. Vooral omdat beide partijen hier niets mee te winnen hebben. Als China zijn obligaties op de markt dumpt zal de koers van de renminbi omhoog schieten en dat zal tot binnenlandse economische problemen leiden. En met een daling van de dollarkoers worden hun reserves in Amerikaans staatspapier meteen ook minderwaardig. Omgekeerd hangt de VS aan het kredietinfuus van China, en heeft het dus ook niks te winnen bij een valuta- of handelsoorlog. De twee dansen een tango, waarbij de ene keer de VS leidt, en de volgende keer China", aldus De Leus.

'Koude oorlog'

Mogelijk is het ganse economische opbod niet meer dan een geopolitieke vingerwijzing van Xi Jingping aan het adres van Donald Trump. China heeft immers felle kritiek op de internationale bijeenkomst van 20 ministers van Buitenlandse Zaken in het Canadese Vancouver, waar verder over nieuwe strafmaatregelen in het conflict met Noord-Korea wordt gesproken. Rusland en China stonden niet op de lijst van genodigden, hoewel ze nauwe economische betrekkingen met Noord-Korea onderhouden en beschouwd worden als de sleutel tot de oplossing van het conflict. De gastheren vertolken een mentaliteit "zoals in de Koude Oorlog", klinkt het scherp.