De video met de titel ‘Stille getuigen’ werd op het einde van de zittingsdag getoond, op de vier grote videoschermen die advocaten Johan Platteau en Filip D’hont hadden laten aanrukken. Centraal stonden getuigenissen van Monique Van Poucke, al 44 jaar de vrouw van dokter André Gyselbrecht, en zijn kinderen Elisabeth en Hannes.

Er werden foto’s uit de oude doos getoond en beelden van het huwelijk van Elisabeth en Stijn Saelens in een kasteel in Frankrijk. ‘Stijn kon het goed uitleggen. Een mooiprater. Hij had geen respect voor mensen’, zegt Van Poucke. ‘Toch bleef André hem beschouwen als zijn zoon.’

Duiven van de dokter

Ook het vermeende ‘misbruik’ kwam aan bod. Van Poucke: ‘Eén kindje klaagde altijd over buikpijn. Ze werd ’s nachts hysterisch.’

‘Iedereen zal het toch eens zijn dat je het moet opnemen voor een kind?’, zei Van Poucke. ‘Dat André dit zou doen, dat had niemand verwacht. Hij zou geen vlieg kwaad doen. Ik denk dat hij geen andere oplossing zag. Ze mochten overal naartoe, maar toch niet naar Australië? André zou zelf aan het vliegtuig gaan hangen om dat te verhinderen.’

De video eindigde met beelden van de duiven van de dokter, die boven Ruiselede uitvlogen. In een deel van de rechtszaal brak een spontaan applaus uit.

Laatste redmiddel

Volgens de advocaten was de video hun laatste redmiddel om een correct beeld te schetsen van hun cliënt. Platteau legde uit waarom het onderzoek in zijn ogen níet objectief is gevoerd. ‘De onderzoekers zijn alleen maar geïnteresseerd in wie, wat, waar en wanneer. Maar waarom dit gebeurde? Dat is amper onderzocht.’

Platteau gaf tijdens dat onderzoek aan de speurders een lijst met 105 namen van mensen die over de dokter iets konden vertellen. ‘Daar was geen tijd voor, zeiden ze.’ De advocaat vroeg de rechtbank dan om 22 getuigen in de rechtszaal te mogen horen, in het voordeel van de dokter. Er werd niemand opgeroepen. De video moest dat allemaal rechtzetten.