Goksector krijgt advies van ex-topman Kansspelcommissie, en dat doet wenkbrauwen fronsen

Er is stampei ontstaan over de nieuwe rol van Marc Callu. De gewezen topman van de Kansspelcommissie is medeoprichter van de European Gaming Compliancy Institute (EGCI), een belangenorganisatie van de goksector. Dat achterhaalde de krant De Standaard.

Als gewezen speurder bij de gerechtelijke politie was Callu gespecialiseerd in de goksector. Die kennis kwam van pas bij de uitbouw van de regulator voor de kansspelen. Veertien jaar lang, tot in februari 2015, was Callu het Nederlandstalige gezicht van de commissie. Tot drie jaar geleden, bij zijn pensionering, werkte Callu er als strategisch expert kansspelen en hoofd van de cel 'controle'.

Dat uitgerekend zo iemand nu een ander petje opzet, en mee de schouders zet onder een belangenorganisatie van de goksector doet de wenkbrauwen fronsen. De belangrijkste deelnemers in de organisatie zijn bekende namen: Napoleon Games, Eurautomat, Palace, Ladbrokes, Unibet, Eurotiercé . Kortom het ganse wereldje van de Belgische gokmarkt. Het doel van EGCI is 'het verdedigen van de gemeenschappelijke belangen’ van die bedrijven.

In De Standaard zegt Callu dat het heel vergezocht zou zijn om dit te zien als een geval van een boswachter die stroper wordt. "Ik zou mijn werk omschrijven als een adviesfunctie. Het is niet mijn bedoeling van EGCI een lobby-organisatie te maken. Bij mijn vertrek bij de commissie voelde ik dat er een kloof gaapte tussen de sector en de commissie, die toen in een ivoren toren zat. Ik wilde dat oplossen door een brug te slaan via EGCI."

Callu benadrukt ook dat hij niet bezoldigd wordt voor zijn adviesfunctie. De Kansspelcommissie zelf reageert dat ze de afgelopen jaren slechts een aantal keren contact heeft gehad met de voormalige topman.

'Geen alleenstaand geval'

De 'overstap' van Callu is geen alleenstaand geval. Er zijn tal van voorbeelden uit binnen- en buitenland waarbij mensen hun expertise uit een bepaalde sector of functie meenemen naar een nieuwe omgeving. Dat gaat wel vaker gepaard met de nodige argwaan en verdachtmakingen.

Zo was de overstap van Mathieu Isenbaert, de ex-kabinetschef van minister van Financiën Johan Van Overtveldt (N-VA) naar een advocatenkantoor, gespecialiseerd in het juridisch aanvechten van de ‘excess profit rulings’ zo'n geval. De kabinetsexpertise wordt gebruikt of misbruikt, afhankelijk van de bril die men opzet, voor andere doeleinden.

Ook de benoeming destijds van Jan Bens, als directeur-generaal van het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle (FANC) was omstreden. Bens was de ex-directeur van de kerncentrale van Doel. “Een slechte zaak voor de onafhankelijkheid en de geloofwaardigheid van het nucleaire controleorgaan", klonk het bij waarnemers.

Luc Van Liedekerke, professor aan het Leuvense Onderzoekscentrum voor Economie en Ethiek, stelt dat we ons geen illusies moet maken. "De wereld aan de top is klein, je zit voortdurend met dergelijke verstrengelingen. Het kabinet van Donald Trump steekt er vol van."

Er zit geen goede kant aan, denkt Van Liedekerke, en het is van alle tijden. "De eerste regel bij dergelijke zaken is transparantie. Je kunt al veel verdachtmakingen of perceptieproblemen voor zijn door er openlijk over te communiceren. De bekommernis van het grote publiek is terecht, en daarom zijn er ook gedragscodes in het leven geroepen. Of ze ook nageleefd worden, is een andere vraag. Alles staat of valt met de persoonlijke integriteit van de persoon in kwestie. Dat is het laatste bastion."