Tv-recensie: 'Boxing Stars' (VTM)★★☆☆☆

BV’s die op de vooravond van Goede Vrijdag enkele ‘Goede Vuistslagen’ uitdeelden: VTM bracht met ‘Boxing Stars’ aloud Romeins volksvermaak naar de huiskamers. De eerste gladiatoren die elkaar mochten bekampen voor het heil van entertainment waren Natalia en Marie Verhulst. 

De Orkaan van Oevel stapte als torenhoge favoriete in de ring. Haar vader was vroeger namelijk voorzitter van de Belgische boksbond. “Het gaat voor mij een overwinning zijn om ne koek op een vrouw haar gezicht te geven”, klonk het. 

Maar de dochter van Studio 100-baas Gert Verhulst had ook een familie-eer te verdedigen nadat broer Viktor eerder al het canvas kuste in een pilootaflevering van het boksprogramma op zender CAZ.

Terwijl Natalia in het rond wervelde om zo veel mogelijk schade aan te richten, danste Marie Verhulst als een vlinder en stak ze als een ‘Maya de Bij’. “Ik wil mijn dochter niet alleen in den donkere tegenkomen ’s avonds”, reageerde een schor geschreeuwde vader Verhulst op de verrassende overwinning van zijn dochter. 

De jeugd won het tweemaal van de ervaring. Erik Goossens paste lichamelijk dan wel twee keer in komiek Kamal Kharmach, qua leeftijd was het omgekeerd. De 24-jarige Kharmach ging als een losgeslagen pletwals tekeer en sloeg de 50-jarige Erik al in de tweede ronde randje K.O.. De wedstrijd werd stilgelegd en een compleet murw geslagen Goossens lachte met een scheve glimlach en bloedneus richting camera. “Ik ben meer een lover, geen vechter”. 

De kokende blik van vrouwlief Bieke Illegems, die weldra ook de ring trotseert, sprak boekdelen. Die kon de stand-upcomedian/donutverkoper villen met zijn eigen koopwaar.

VTM had zich als familiezender dan wel ingedekt door boksen als een sport en niet als een vorm van agressie te promoten, toch bleef het geweld in ruil voor glorie. De kandidaten beleefden er naar mijn gevoel niet bijzonder veel fun aan. Dat ik plots heimwee kreeg naar het gezapig getwist van een ‘Sterren Op De Dansvloer’, kan nooit een goed teken zijn. Om het met de nijdige stembuiging van een Davy Brocatus te zeggen: “een twéé!”.