De Gentse afdeling van het parket Oost-Vlaanderen vervolgde de vrouw en haar zoon voor zwart geld dat ze achterhielden in Luxemburg. De fraude zelf zou 40 jaar geleden al gestart zijn, maar het parket nam in 2014 een bedrag van 12,3 miljoen euro in beslag op een Luxemburgse rekening op naam van een Panamese offshore-vennootschap, met de 91-jarige vrouw uit Sint-Gillis-bij-Dendermonde als begunstigde. Ook een bedrag van 350.000 euro op een Luxemburgse rekening op naam van haar 61-jarige zoon uit Hamme werd in beslag genomen.

De 91-jarige vrouw was ‘het meesterbrein achter de fraude’, oordeelde de rechtbank. ‘Ze heeft jarenlang en systematisch fiscale fraude gepleegd en trachtte het geld op allerlei manieren te verbergen, ook via de Panamese constructie. Haar kordaatheid en stoutmoedigheid is laakbaar en stemt de rechtbank niet tot mildheid’, zei rechtbankvoorzitter Christophe Snoeck. De vrouw kreeg 16 maanden cel, waarvan 10 maanden met uitstel, en een geldboete van 600.000 euro. Haar zoon werd veroordeeld tot 8 maanden cel, waarvan de helft met uitstel, en 240.000 euro boete.

Geen onderzoek naar geestestoestand

Volgens haar advocaat Michel Maus moest de vrouw onderzocht worden door een wetsdokter. ‘Ik heb hier een brief van haar met instructies, en aan het woord lijkt Xavier De Baere, de professionele afscheidnemer. We moeten misschien vragen stellen bij haar geestestoestand.’

De openbare aanklager verzette zich tegen de aanstelling van een medisch deskundige. ‘Een moeilijk, dominant en gierig karakter hebben is niet hetzelfde als een mentale achterstand. Ze is twee keer verhoord en daaruit blijkt duidelijk dat ze bij zinnen is. Zij is de baas en ging actief op zoek naar offshoreconstructies. Ze is in 2003 zelf naar Panama gevlogen om een en ander te regelen.’

De rechtbank wees de vraag naar een onderzoek van de geestestoestand af. ‘Ze komt naar voren als een pientere dame die zich tot op zeer hoge leeftijd inliet met fiscale spitstechnologie. Ze ondertekende belastingakkoorden die niet uitgevoerd werden en ze richtte onlangs nog een brief aan de Luxemburgse minister van Financiën en vroeg zijn tussenkomst. Uit geen enkel element blijkt dat ze iets van luciditeit of mentale capaciteit zou verloren hebben.’

De vrouw en haar zoon sloten een akkoord met de fiscus en er liepen lange tijd onderhandelingen om ook een minnelijke schikking te treffen in kader van de afkoopwet, maar dat ging uiteindelijk niet door.