Een portret van Eric Geboers, een van de beste Belgische motorcrossers ooit

De 55-jarige Eric Geboers sprong gisterenavond uit een plezierboot om een hond te redden, maar kwam niet meer boven. De hulpdiensten zochten urenlang naar de ex-motorcrosser, maar alle hulp kwam te laat. We nemen zo afscheid van een Belgisch motorcrossicoon.

Geboers, ook wel 'The Kid' genoemd, was de eerste motorcrosser die wereldkampioen werd in de drie klassen: 125, 250 en de 500 cc. In 1982 werd hij als twintigjarige knaap voor het eerst wereldkampioen in de 125cc, een jaar later schreef hij die klasse opnieuw op zijn naam. En dit was nog maar het begin. Geboers bleef goed presteren en in 1987 won hij de 250cc-klasse. Een jaar later deed hij daar zijn eerste titel in de 500cc bovenop. Geboers werd zo de eerste motorcrosser ooit die in alle drie klassen wereldkampioen werd. 

En die prestatie - wereldkampioen worden in alle drie motorcrossklassen - leverde Geboers de prijs van Sportman van het jaar. Hij was zo - na Georges Jobé - pas de tweede motorcrosser die de prijs in de wacht kon slepen. En de ex-motorcrosser werd niet alleen gekroond tot Sportman van het jaar, hij kreeg ook de Nationale trofee voor sportverdienste. 

Neen, Geboers won niet één maar twee keer het wereldkampioenschap in de 500cc. In 1990 werd het WK motorcross beslist in eigen land, op de Citadel van Namen. Geboers boekte zijn vijfde WK-titel, en het zou ook zijn laatste zijn. De dag na zijn wereldtitel zette de toen 28-jarige Geboers een punt achter zijn profcarrière, waarin hij 38 GP's won.

Na zijn profcarrière ging Geboers onder meer aan de slag als organisator van verschillende GP's, waaronder de cross in Namen, waar hij in 1990 wereldkampioen werd. Hij richtte een helikopterbedrijf op 'EG Heliservice', dat in 2004 failliet verklaard werd. De vijfvoudige wereldkampioen was ook teammanager bij het Suzuki-team van zijn oudere broer Sylvain.