Nog nooit groeiden zoveel kinderen op in armoede

Van alle nul- tot driejarigen in Vlaanderen trof het 13,76 procent bij de geboorte aan in kansarmoede. Dat is bijna 1 procentpunt meer dan in 2016. Bij acht op de tien kinderen gaat die gepaard met een laag inkomen, werkloosheid of een laag opleidingsniveau van de ouders. Ruim de helft heeft een gebrekkige huisvestingssituatie. Het probleem zou het grootst zijn in de steden en nauw samenhangen met de origine van de moeder. 

Armoedespecialisten zijn niet ­verwonderd. "Met dit regeringsbeleid kun je geen daling verwachten", zegt Wim Van Lancker (KU Leuven). Kinderarmoede moet je volgens hem structureel aanpakken, onder andere via een toegankelijke arbeids- en huisvestingsmarkt. "Hiervoor zijn de Vlaamse en federale overheid verantwoordelijk, maar qua acties zijn ze schromelijk tekortgeschoten." 

Van Lancker wijst vooral naar minister van Armoedebestrijding Liesbeth Homans (N-VA). Die beloofde eerder de kinderarmoede in Vlaanderen te halveren. "De 1 euro-maaltijden zijn louter symptoom­bestrijding", zegt Van Lancker. Een van haar belangrijkste hefbomen, het woonbeleid, benut ze volgens hem niet. 

Lees ook: Kinderarmoede stijgt vooral in centrumsteden: hoe pakken de gemeenten het aan?

Energiefactuur

Bovendien kunnen steeds minder Vlamingen ­hun energiefactuur betalen. In 2017 werden bijna ­honderdduizend afbetalingsplannen opgestart, een vijfde meer dan in 2016. Dat blijkt uit cijfers van de Vlaamse energieregulator. Die noemt de cijfers zorgwekkend. Zo wordt vermoed dat de gestegen distributienettarieven en de zogeheten Turteltaks aan de basis liggen van de toegenomen betalingsproblemen. 

De VREG beklemtoont dat de structurele energiearmoede niet noodzakelijk is toegenomen en dat de huidige piek tijdelijk kan zijn. Zo is het aantal budgetmeters, bestemd voor burgers die bij geen enkele ­leverancier meer terechtkunnen, met 2 en 1 procent gestegen. Eerder dit jaar werd uit de jaarlijkse Barometer Energiearmoede wel al duidelijk dat een vijfde van de Belgische gezinnen in energiearmoede leeft.

"Het gaat om structurele ongelijkheden", zegt Henk Van Hootegem van het Interfederaal Steunpunt voor Armoedebestrijding. "Er moet een tandje worden bijgestoken. Federaal kunnen de uitkeringen worden verhoogd of kan de groep mensen die vallen onder een sociaal energietarief worden uitgebreid. Vlaanderen kan de positie van huurders versterken, die nu worden geconfronteerd met een tekort aan sociale woningen en aan betaalbare deugdelijke huurwoningen."

Lees ook: Specialisten niet verwonderd over slechte armoedecijfers: "Met dit beleid kun je geen daling verwachten"