Het succesverhaal van Brussels Beer Project

Hoe rijkelijk kan artisanaal bier vloeien? Pas in 2012 ontspruit ergens tussen kelder en keuken het zaadje van Brussels Beer Project (BBP), vanaf dan gaat het razendsnel. In 2015 nestelt de eerste microbrouwerij zich met biertjes als Delta en Grosse Bertah in de Dansaertstraet, deze week ontvouwt BBP plannen voor een tweede, 'volwassen' brouwerij aan het Anderlechtse Biestebroekdok. Het moet in 2020 een capaciteit van 35.000 hectoliter per jaar of 10 miljoen flesjes opleveren. Vrij rijkelijk dus.

Het toont vooral dat de middelvinger die oprichters Olivier De Brauwere en Sébastien Morvan met BBP opstaken richting Belgische bierindustrie niet onterecht was: te weinig innovatie, te weinig durf. En dat terwijl er over de plas in Amerika al sinds de jaren 80 een wildgroei aan de gang was van frisse, creatieve 'craftbeers'. "België is lange tijd een achterloper geweest in dat artisanale verhaal, net omdat er hier zo'n gevestigde bierindustrie heerste", zegt Van Roy.

Renaissance

Het laatste decennium heeft die wildgroei Europa, en ook België, helemaal veroverd. "In 2016 waren er in Europa ongeveer 8.500 brouwerijen, in 2010 was dat 4.000. De groei zit vooral aan de microkant, brouwerijen met een productie tot 1.000 hectoliter", zegt Jan de Grave, woordvoerder van The Brewers of Europe. Alleen al het laatste jaar kwamen er 1.000 brouwerijen bij, als paddenstoelen uit de grond. "Bier kent momenteel een soort renaissance."

"De consument drinkt minder, maar staat open voor meer. Er is een terugkeer naar authenticiteit, een grote sympathie voor alles wat ambachtelijk is", ziet bier-expert Guy Derdelinckx (KU Leuven). In België is in diezelfde periode 2010-2016 grosso modo een verdubbeling van het aantal brouwerijen te zien in de cijfers van Belgian Brewers, en ook hier dient dezelfde verklaring zich aan.

Terwijl de meeste van die brouwerijen in de hobbysfeer blijven steken, is Brussels Beer Project echter uitgegroeid tot een sterke speler. BBP voert uit naar een twintigtal landen, heeft zestien werknemers vast in dienst en heeft twee cafés geopend in Tokio en Parijs. "Veel kleine spelers brouwen goede bieren met veel passie, maar hebben weinig kaas gegeten van business. Olivier en Sébastien zijn net vertrokken van een sterke marketing", zegt Luc De Raedemaeker van Brewers Forum, die BBP al sinds de start opvolgt.

Het resulteerde doorheen de jaren in een veelvoud aan slimme coproducties: biertjes samengesteld met hulp van de community of buitenlandse microbrouwerijen, maar evengoed met de priesters van de Brusselse Sint-Katelijnekerk. En af en toe een 'specialleke', zoals de samenwerking met muziekgroep Editors of de Franse dj Vitalic. Veel van die biertjes verdwenen richting kerkhof, enkele groeiden uit tot zogenaamde 'All-Stars' zoals Babylone of Jungle Joy. "Het gaat vooral om veel nieuwe dingen proberen, en durven fouten maken", verwoordt Van Roy de ondernemingsspirit.

Craftbeer avant la lettre

Die botst soms met de meer traditionele brouwers, die BBP meer marketing dan knowhow aanwrijven. Ook de manier waarop de bieren als 'Brussels product' in de markt worden gezet, werd al bekritiseerd. Momenteel worden de bieren namelijk in Halen, Limburg, gebrouwen omdat de Dansaertstraat de capaciteit niet aankan. "Dat heeft ons evenwel toegelaten om op 5 jaar zo snel te groeien. In 2020 nemen we de productie zelf in handen", zegt Van Roy. "Ik denk dat sommige brouwerijen een beetje schrik hadden van hoe hard het voor ons is gegaan."

Hard gaat het zeker, maar de middelvinger richting establishment is vooral pr-bluf, denkt De Raedemaeker. "Want eigenlijk brouwt het merendeel van de Belgische spelers 'craftbeer avant la lettre'. De kwaliteit is zo ontzettend hoog. Waarom zou een brouwerij als Westmalle aan haar recept moeten knoeien?"