Couleur Café: dorpsfeest van Brussel brengt de zomer naar de hoofdstad

We spotten ze al in de metro naar de Heizel, waar het festivalterrein tegenwoordig ligt: meisjes met korte shortjes en glitter op de jukbeenderen, jongens met stoere tattoos en een fles goedkope gin. Ze praten luid en als we onze ogen sluiten, klinkt het – echt waar – alsof Roméo Elvis naast ons staat. 

Rock Werchter is de facto eigenaar van Vlaams-Brabant en zonder Pukkelpop zou Limburg wellicht al lang niet meer bestaan. Maar Couleur Café, dat is een Brussels feestje, met het Atomium dat vriendelijk het festivalterrein overschouwt. "Dit is eigenlijk een rendez-vous chez toi", vindt Sebastien, die hier aan zijn vijftiende editie toe is. "Alle Brusselaars zijn hier." Volgens de organisatie is een derde van de bezoekers hier effectief uit Brussel, dus wat Sebastien zegt is wellicht niet helemaal waar, maar toch. 

Want terwijl op Gent Jazz de legendarische David Byrne speelde en alle hippe vogels gaan trippen op Paradise City, slaagt Couleur Café er wel vlotjes in om de vrijdag- en combitickets uit te verkopen. En dat zonder echt fonkelende namen, wél met lokaal talent op de affiche. 

"Damso!", knikken Nathan (16) en zijn vrienden. "Damso!", zegt ook Sebastien. De voetbalbond en een hoop vrouwenorganisaties hebben dan wel hun slag thuisgehaald, zijn vrouwonvriendelijke imago zal aan de reten roesten van de Couleur Cafébezoeker. Angèle, ook uit Brussel, trekt een hoop volk en dan zijn er nog Stikstof, Témé Tan, Juicy en Niveau 4.

_{Lees verder onder de foto.}

Is dit dan het beste Brussels festival? "Zijn er nog?", grappen Sebastien en zijn vrienden. "Ja goed, Brussels Summer Festival. Maar Couleur Café heeft toch een duidelijker concept." 

We lopen even langs bij de festivalbus van Bruzz, waar presentatrice Emilie Harnie live in de ether verslag uitbrengt maar tussen de aan- en afkondigingen door snel zegt: "Qua volk en line-up is dit het grootste festival van Brussel. Maar het is vooral een groot dorpsfeest. Je komt heel veel volk tegen en omdat het altijd in het laatste weekend van juni valt, is Couleur Café eigenlijk het startshot van de vakantie." 

Voor Nathan gaat dat alvast op. En ook voor hem een plek waar hij vrienden tegen het lijf loopt. "Ja, we zijn best fier op Couleur Café. Het is toch een bekend festival." Fien (20): "Hier hangt toch echt een Brusselse sfeer. De mensen, de multiculturaliteit." Ze wijst naar de hangmatten in de bomen. Ook dat, blijkbaar. Welke stadsgenoten zij hier wil zien? "Angèle, Stikstof en Romeo Elvis. Ah, die komt niet?"

Jaarlijkse afspraak

Neen dus. Maar hoe belangrijk is Couleur Café eigenlijk voor die Brusselse artiesten zelf? "Voor velen is het toch een jaarlijkse afspraak", weet Harnie. "De meesten hebben hier al vier, vijf keer gestaan. En dit is waar ze hun eerste stappen zetten. Angèle zong hier vorig jaar één nummer met haar broer Romeo Elvis, nu stond ze hier alleen en er was best veel volk." 

_{Lees verder onder de foto.}

Hometown gig

Couleur Café bestempelen als dé plek waar die Brusselse muzikanten en rappers – en ze zijn met velen tegenwoordig – gelanceerd worden tot het sterrendom, dat is volgens Harnie wellicht een tikkeltje overdreven. "Maar Couleur Café helpt zeker wel."

Belangrijk nog is de 'hometown gig'. Spelen voor het thuisfront, met familie en vrienden toe. Harnie: "Ik hoor van elke Brusselaar dat het een meerwaarde is om hier op te treden. Ze zijn hier zelf zo vaak geweest, en om dat zelf op het podium te staan: wow!"