In twee jaar nam het aantal huisartsen in Blankenberge af van twintig naar vijftien. En dat laat zich voelen bij de dokters. Van de vijftien actieve huisartsen in Blankenberge, werkte er tot voor kort amper één zonder patiëntenstop.

Dokter Peter Vandendriessche bevestigt dat het water bij veel huisartsen aan de lippen staat. “In een jaar kreeg ik er 500 patiënten bij omdat er enkele collega's minder zijn. Een patiëntenstop heb ik nooit willen invoeren, want al die mensen moeten toch ergens terecht kunnen? Er zitten vooral heel wat ouderen bij. Je schiet er jezelf wel deels mee in de voet, want je moet het natuurlijk nog kunnen bolwerken. Veel meer dan nu kunnen we niet meer aan.”

Het probleem is ruimer. Op Vlaams niveau zijn er al enkele maatregelen die het aantal huisartsen in probleemzones moeten aanpakken. Zo zijn er renteloze leningen tot en met 15.000 euro en eenmalige premies van 20.000 euro voor wie in een probleemgebied aan de slag gaat.

Groepspraktijken

De N-VA vraagt aandacht voor het probleem. Zij wil het probleem ook vanuit het stadsbestuur aanpakken en samen met de sector bekijken.“We willen de kaart trekken van de groepspraktijken, door juridische bijstand te bieden in de zoektocht naar een geschikt pand, het bundelen van informatie en zorgen voor een overkoepelende aanpak”, aldus Alfons Monte (N-VA). “We willen dit doen in overleg met de huidige huisartsen die het best geplaatst zijn om advies te geven in het uitwerken van de beleidskeuze.”

Een oplossing zoeken wordt evenwel niet eenvoudig. “Het is goed dat de N-VA het probleem aankaart, maar volgens mij kan je vanuit het lokaal bestuur niet erg veel doen”, geeft dokter Vandendriessche nog mee. “Ik kan mij, gezien ons hoge armoedecijfer, voorstellen dat Blankenberge al niet erg sexy is voor artsen om een praktijk te installeren. Maar het is een breder probleem. Blijkbaar blijken de financiële stimuli vanuit de Vlaamse overheid ook niet voldoende.”