KOERS KORT 24/08. Tour-ritwinnaar Javier Otxoa sterft op 43-jarige leeftijd aan de gevolgen van een slepende ziekte

Oud-wielrenner Javier Otxoa heeft op 43-jarige leeftijd het leven gelaten. De Spanjaard leed aan een slepende ziekte.

Otxoa werd bij het wielerpubliek een bekend figuur tijdens de Tour de France van 2000. Als vroege vluchter overleefde hij in barre weersomstandigheden in de etappe naar Hautacam en pakte de ritzege voor een aanstormende Lance Armstrong.

Een jaar later sloeg het noodlot toe voor Javier en zijn broer Ricardo Otxoa. Het duo werd aangereden op training en Ricardo overleefde het niet. Javier lag twee maanden in coma, maar spartelde erdoor. Hij zou nooit meer profrenner worden, maar veroverde als paralympisch atleet nog goud (wegrit) en zilver (achtervolging) op de Spelen van Athene 

Op de vierde dag van het EK baanwielrennen voor junioren (U19) en beloften (U23) in het Zwitserse Aigle heeft Fabio Van den Bossche de Europese titel weggekaapt in het omnium bij de junioren. Zijn vrouwelijke evenknie Shari Bossuyt won het zilver in het omnium bij de junioren. Enkele minuten eerder pakte Nicky Degrendele het brons in de sprint bij de U23.

De 17-jarige Fabio Van den Bossche won het goud in het omnium bij de junioren. Hij was de winnaar van de scratch, eindigde vervolgende als vierde in de tempo en won de eliminatierace, om daarna toe te slaan in de puntenkoers. Van den Bossche versloeg met zijn 132 punten de Duitser Calvin Dik (129) en de Italiaan Tommaso Nencini (125).

In het omnium bij de junioren pakte Shari Bossuyt knap de tweede plaats. De 17-jarige Belgische was vierde in de scratch, vijfde in de tempo, eerste in de eliminatie om uiteindelijk als tweede te eindigen in de puntenkoers. Met 127 eenheden moest ze enkel de Italiaanse Vittoria Guazzini (138) laten voorgaan.

Wereldkampioene en Europees vicekampioene keirin bij de senioren Nicky Degrendele kaapte het brons weg in de sprint bij de U23. In de strijd om de derde plaats won ze het pleit van de Britse Millicent Tanner.

Na vier dagen prijken op het palmares van de Belgen 9 medailles (4 gouden, 3 zilveren en 2 bronzen). Arthur Senrame won de juniorentitel in de scratch, Milan Fretin de juniorentitel in de eliminatiekoers. In diezelfde discipline voor beloften pakte Jules Hesters de witte- en de kampioenentrui. Shari Bossuyt pakte zilver bij de vrouwelijke junioren, zowel in de scratch als in de eliminatiekoers. Ayrton De Pauw ten slotte won het brons op de kilometer tijdrit. België bezet de derde plaats op de medaillespiegel, achter Italië en Rusland. 

Peter Sagan staat dit jaar aan de start van de Vuelta. De voorbije twee seizoenen koos hij telkens voor een andere aanloop, stages en de koersen in Canada, met het oog op het WK, maar deze keer wilde hij wel van de partij zijn in de Spaanse rittenkoers.

Het is geleden van 2015 dat Sagan aan de start kwam in de Vuelta. Hij stapte toen af na de achtste rit, met één overwinning op zak en met de naweeën van een valpartij door een aanrijding door een motor. Enkele weken later zou hij zich voor het eerst tot wereldkampioen kronen in Richmond.

In totaal nam hij al drie keer deel aan de Spaanse koers en won hij er vier ritten, drie bij zijn debuut in 2011 en één in 2015. "Het is heel belangrijk voor mij om in de Vuelta van de partij te zijn", liet hij optekenen op de persconferentie. "De vele bergritten zullen een goede voorbereiding zijn (voor het klimwereldkampioenschap in Innsbruck eind september, red.) en veel beter dan thuis op mijn eentje te trainen." De Slovaak heeft goede herinneringen aan zijn debuut in 2011. "Het was nog maar mijn tweede jaar als prof, mijn eerste grote Ronde en ik won al meteen drie keer. Zelfs in Madrid. Ik ben zeer blij dat ik weer in Spanje ben."

Al moest de drievoudige wereldkampioen wel toegeven dat hij nog niet helemaal de oude is sinds zijn val in de 17de etappe in de Tour de France. Zo moest hij opgeven tijdens het EK in Glasgow en werd hij tiende in de Cyclassics in Hambrug omdat hij zich nog niet goed voelde. "Ik ben nog niet 100 procent", klonk het. "Maar mijn verzorger en fysiotherapeut zijn hier ook, dus ik kan me elke dag laten behandelen. Ik verwacht dat ik elke dag wat beter zal worden en ik hoop hier een vijfde ritzege te boeken." 

Europees tijdritkampioen Victor Campenaerts denkt na over een aanval op het werelduurrecord. Zo bevestigt hij aan onze redactie. De renner van Lotto-Soudal is echter niet zinnens om die poging meteen te wagen. Campenaerts zet eerst alles op de tijdrit op de Olympische Spelen in Tokio. Vanaf 2021 valt hij dan mogelijk de 54,526 km van huidig werelduurrecordhouder Bradley Wiggins aan. 

De achtste etappe in de Ronde van de Toekomst is een prooi geworden voor Gino Mäder. De Zwitser soleerde na 81,1 km tussen La Bathie en Crest-Voland Cohennoz naar de zege. Hij haalde het met een voorsprong van zo'n 15 seconden op de Colombiaan Ivan Sosa, die de Alpenrit van gisteren won. Robert Stannard werd derde. De Sloveen Tadej Pogacar behoudt zijn leiderstrui met zeven tellen voorsprong op Brandon McNulty. Eerste landgenoot in de daguitslag werd Harm Vanhoucke, 23ste op 40 seconden van de winnaar.

Na de ultrakorte etappe van gisteren, 35,9 km, stond ook vandaag een vrij korte Alpenrit op het programma, 81,1 kilometer, met aankomst bergop en onderweg ook de Col des Saisies, 21,5 km aan 5,7 procent.

De beginfase kende heel wat aanvallen en een groep van acht zou het tot op vier km van de top van de Col des Saisis uitzingen. Daarna was het aan de favorieten, maar niemand wist zich echt los te rukken voor de top.

Het was Mäder die in de afdaling wegsprong uit het peloton met favorieten, op zo'n 13 km van het eind, en zich wist te handhaven vooraan, ondanks de finish op een steile helling, twee km lang, waar Sosa nog probeerde om de sprong te maken naar de Zwitser.

Zonder succes, Mäder haalde het en boekte daarmee zijn derde overwinning van het seizoen na een ritzege in de Tour Alsace (2.2) en de Ronde de l'Isard voor beloften. Morgen staat de koninginnenrit op het programma, over 83 km van Séez naar Val d'Isère met onderweg drie cols: la Montée des Arcs 1800 (12,7 km aan 7,2%), la Côte des Chapelles (7,7 km aan 6,5%) en klim naar Val d'Isère (11,4 km aan 4,2%). Zondag eindigt de rittenkoers. Vorig jaar kroonde Egan Bernal zich tot eindwinnaar voor Bjorg Lambrecht

Mihkel Räim (Israel Cycling Academy) heeft  de eerste editie van de Great War Remembrance Race (1.1) op zijn naam geschreven. De 25-jarige Estse kampioen haalde het in een sprint met drie voor de Pool Pawel Bernas en Preben Van Hecke na een rit over 192,7 kilometer van Nieuwpoort naar Ieper.

Na 34 kilometer zorgden Tom Devriendt en Lionel Taminiaux voor de eerste afscheiding. Zes kilometer verderop zat hun vlucht er echter al op. Het peloton bleef er de pees op leggen en in het eerste wedstrijduur werden er 46,7 kilometer afgelegd. Een voltallig peloton stoof af op de eerste drie hellingen van de dag, de Vidaigneberg, Rodeberg en Klokhofweg.

Het duurde tot zowat 95 kilometer van de finish vooraleer er opnieuw sprake was van een ontsnapping. Een omvangrijke kopgroep van 19 man trok met een voorsprong van 1:45 op het peloton naar de eerste passage van de kasseizone van de Palingbeekstraat. In de grote groep waren het de mannen van Sunweb die het tempo bepaalden. Bij de leiders moest Bryan Nuleau even achterblijven met een lekke band. Ook Yves Lampaert kende mechanische problemen, net als Brian van Goethem en Tom Devriendt. Zij moesten een tijdlang wachten op hun volgwagen.

Met nog 51 kilometer voor de boeg liet Fernando Gaviria de kopgroep voor wat die was en behielden we voorin nog slechts 18 renners. Bij de beklimming van de Vidaigneberg demarreerde Pawel Bernas. De Pool begon in zijn eentje aan de Kemmelberg, de laatste helling van de dag, maar sloeg in de afzink tegen de grond. Tom Devriendt en Yves Lampaert waren in de tegenreactie gegaan op Bernas, maar verslikten zich in een bocht en werden zo opnieuw gegrepen door hun vroegere metgezellen. Het peloton bleef hangen op 1:10.

Nog voor de laatste passage aan de Palingbeekstraat was Bernas eraan voor de moeite. Er bleef nog een kopgroep met 15 renners over: Yves Lampaert, Fabio Jakobsen, Nathan Van Hooydonck, Michael Schär, Moreno Hofland, Pawel Bernas, Cyril Lemoine, Bryan Nauleau, Mihkel Räim, Brian van Goethem, Jan-Willem van Schip, Preben Van Hecke, Zico Waeytens, Tom Devriendt en Lionel Taminiaux.

Op acht kilometer van de meet versnelden Van Hecke, Räim en Bernas. Achter de drie kwam de tegenreactie nooit geordend op gang, zodat de vluchters mochten sprinten voor de zege, ook al kwam de Nederlander Jan-Willem van Schip nog fel opzetten. Räim was sneller dan Bernas en de moegestreden Van Hecke.

De Great War Remembrance Race herdenkt de Eerste Wereldoorlog, die honderd jaar geleden eindigde. De wielerwedstrijd snijdt dwars door het strijdtoneel van '14-'18. Onderweg reed het peloton over onder andere de drie Plugstreets uit Gent-Wevelgem.

Belgisch kampioen Yves Lampaert had vandaag in eigen streek gehoopt op meer. De West-Vlaming van Quick.Step zat in de juiste ontsnapping, maar kon zich in de finale niet afscheiden. “Ik ben teleurgesteld, ja. Zeker met de benen die ik vandaag had. Dit was een mooie wedstrijd en ik had hier héél graag gewonnen. Uiteraard is het normaal dat ze in de kopgroep naar ons kijken, maar vandaag was het echt wel opvallend. Telkens ik mijn kont lichtte, zat er iemand op het wiel. Verder was de samenwerking vooraan niet optimaal. Je ziet het podium eigenlijk op kousenvoeten wegrijden. Nu, ik heb me getoond voor de overwinning en dat is het belangrijkste. Jammergenoeg koop ik er ‘maar’ een vijfde plaats mee.”

Maximilian Schachmann (Quick.Step Floors) heeft de tweede etappe in de Ronde van Duitsland (2.1) gewonnen. Hij haalde het na 196 km van Bonn naar Trier in een sprint met vier. Matej Mohoric (Bahrein-Merida) werd tweede, Tom Dumoulin (Sunweb) moest vrede nemen met een derde stek. Schachmann neemt de leiderstrui over van zijn ploegmaat en Colombiaan Alvaro Hodeg.

De tweede etappe in de Ronde van Duitsland begon zonder publiekstrekker Marcel Kittel. De Duitser eindigde gisteren als 109de in de sprint, andermaal een teleurstellend resultaat en zou de start niet nemen van de tweede rit wegens ziekte. Hij zal een volledige check-up laten uitvoeren, want de sprinter is al het hele seizoen een schim van zichzelf en wist nog maar twee keer te juichen.

Het peloton liet het niet aan zijn hart komen, al vroeg in de wedstrijd vormde zich een vroege vlucht met vier renners: Gaetan Pons, John Mandrysch, Patrick Haller en Etienne van Empel. Maximaal reden ze vijf minuten bonus bij elkaar, in het peloton was het Quick.Step Floors dat het commando nam.

Op het heuvelachtige parcours werden de vluchters gegrepen op zo'n 40 km van het eind, op de derde klim van de dag door een voorwacht van het peloton met daarbij de favorieten voor de eindzege. Het was Dumoulin die zich op diezelfde klim als eerste roerde, hij zag Bardet en Mohoric meeglippen, maar het peloton liet hen niet gaan en kwam samen met hen over de top. In de afdaling waagden Luke Rowe en Scott Davies hun kans. Zij zouden wat later het gezelschap krijgen van nog enkele anderen, maar ook die groep het niet tot het eind uitzingen. De beslissing viel op de laatste klim, de Petrisberg, een korte, maar steile helling, op 8 km van het eind. Geraint Thomas moest al snel lossen, het was Bardet die de boel deed ontploffen, maar uiteindelijk zou het spel in de afdaling gespeeld worden.

Dumoulin sloop weg, samen met Schachmann, pas in de slotkilometers zouden ook Mohoric en Politt nog aansluiten. In de sprint was het Schachmann die het uiteindelijk haalde. Met Pieter Vanspeybrouck (zesde) en Frederik Backaert (zevende) eindigden nog twee Belgen in de top tien.

Voor de 24-jarige Schachmann is het zijn derde profzege. Eerder won hij dit jaar een rit in de Giro en in de Ronde van Catalonië. Hij is de nieuwe leider met vier tellen bonus op Mohoric en Dumoulin.

Voorzitter Rocco Cattaneo van de European Cycling Union (UEC) stelt zich vragen bij het hoge aantal gebroken ruggenwervels in het wielerpeloton. Onder meer Nibali, Trentin en Landa liepen dit seizoen bij een valpartij een breuk in een ruggenwervel op. Cattaneo legt in 'La Gazzetta dello Sport' de schuld bij de oortjes. "Een artikel beschrijft dat de radio-kastjes op de rug een mogelijk gevaar zijn voor wielrenners bij valpartijen. Met name voor de ruggenwervels, want rond die plek zitten de kastjes. Het is een kritieke onderwerp waar we iets mee moeten doen, voordat het een noodzaak wordt." 

Arnaud Démare heeft ook de slotrit in de Ronde van Poitou-Charentes op zijn naam gebracht. De Fransman van Groupama-FDJ boekte daarmee zijn vijfde overwinning op rij in de rittenkoers en pakt ook het eindklassement. In de sprint, na 156,6 km van Brioux-sur-Boutonne naar Poitiers versloeg hij onze landgenoot Jonas Van Genechten (Vital Concept) en de Italiaan Matteo Malucelli (Androni Giocattolli-Sidermec). Met Michael Van Staeyen, achtste, eindigde nog een tweede Belg in de top tien.

In deze slotrit werd het tempo al meteen na de start de hoogte ingejaagd. Het duurde dan ook een tijdje vooraleer een groep van zeven wist weg te rijden uit het peloton. Thomas Boudat (Direct Energie), Aurélien Paret-Peintre (AG2R), Tanel Kangert (Astana), Mauro Finetto (Delko Marseille Provence KTM), Julien Bernard (Trek), Pierre-Luc Périchon (Fortuneo-Samsic) en Adrien Garel (Vital Concept).

Het was FDJ-Groupama dat de wedstrijd controleerde en de vluchters nooit meer dan 2:50 gunde, mede ook omdat Kangert, op een elfde plaats op 1:55 en Julien Bernard, 13de, op 1:56, een bedreiging vormden voor het klassement dat Démare aanvoerde.

Toen ook Sylvain Chavanel, tweede op 44 seconden, de handen in elkaar sloeg met Hugo Houle, vierde op 58 seconden en in de tegenaanval trok op zo'n 40 km van het eind, moest de ploeg van de leider stevig aan de bak. De tegenvluchters werden opgeraapt, de leiders zagen hun bonus gedecimeerd naar een halve minuut.

Het sein voor Kangert om alleen op pad te trekken, hij zou Boudat en Bernard nog zien terugkeren op zijn wiel. Toch zou ook dit trio niet opgewassen zijn tegen de sterkte van het team van Démare en werden ze opgeslokt door het peloton op 4 km van het eind. Ondanks nog een late uitval van Kévin Le Cunff (Saint-Michel Auber 93) zou er gesprint worden om de zege. Daarin etaleerde Démare andermaal zijn snelle benen en pakte hij zijn vijf op vijf. Hij volgt op de erelijst Mads Pedersen op.

Team LottoNL-Jumbo heeft Mike Teunissen teruggehaald. De Nederlander ondertekent een contract voor vier jaar bij zijn oude wielerploeg. De 25-jarige Teunissen maakte bij LottoNL in 2015 zijn profdebuut. Twee jaar later verhuisde hij naar Team Sunweb. "Twee jaar geleden zijn we goed uit elkaar gegaan en we hebben sindsdien altijd contact gehouden. De ploeg heeft in de tussentijd mooie stappen gemaakt. Daarom is dit een goed moment om terug te keren", zegt Teunissen.

Morgen staat Teunissen, die dan zijn 26e verjaardag viert, aan de start van de Vuelta. Hij maakt in Spanje zijn rentree na een ernstige valpartij in de Ronde van Polen. Eerder deze week maakte LottoNL-Jumbo al de komst van Laurens De Plus bekend. Hij verlaat Quick-Step Floors en tekende voor twee jaar.

De Ronde van Spanje begint in 2019 in de provincie Alicante. De eerste etappe wordt een tijdrit in Torrevieja, een kuststad die bekend is om zijn zoutmeren. Javier Guillen, directeur van de Vuelta, maakte het nieuws vandaag bekend daags voor de start van de 73e editie in Malaga. Er zullen drie ritten worden afgewerkt in Alicante, maar de details liggen nog niet vast. "Het is een omgeving die veel variaties biedt. We hebben veel om uit te kiezen", verklaarde Guillen. De Vuelta van 2019 begint op 24 augustus en eindigt op 15 september.

Thomas De Gendt en Sander Armée wonnen vorig jaar een etappe in de Vuelta. Ook nu jaagt het duo van Lotto-Soudal op nieuw succes.

"Ik wil deze Ronde van Spanje op dezelfde manier als vorig jaar aanpakken", licht Sander Armée toe in een persbericht van zijn team. "Vooral naar het einde van de koers zullen er meer etappes zijn waar ik mijn kans kan gaan. Het hoofddoel is dan ook opnieuw een rit te winnen. Net als vorig jaar hebben we een sterke ploeg die vooral aanvallend wil koersen. Thomas De Gendt, Tomasz Marczynski en ik konden vorig jaar op die manier een rit winnen. We moeten dus weer meegaan met de juiste vlucht en zeker niet wachten tot de laatste kilometers om iets te ondernemen."

De 32-jarige Vlaams-Brabander hoopt vooral in de tweede of derde week wat ruimte te krijgen. "Ik heb nog niet één bepaalde rit aangestipt, maar ik denk vooral kans te maken in de tweede en derde week. Het klassement zal op het einde van de ronde grotendeels bepaald zijn, waardoor vluchters waarschijnlijk meer vrijheid krijgen. In de grote rondes die ik tot nu toe gereden heb, kende ik weinig verval tijdens die drie weken. Waar anderen het soms al wat moeilijker krijgen, kan ik vaak nog goed mee. In de vlakke etappes probeer ik zo weinig mogelijk energie te verspillen om dan in de heuvel- en bergritten iets te proberen. De ritten naar Andorra op het einde van deze Vuelta spreken me wel aan, maar ik weet niet of de vluchters dan veel ruimte zullen krijgen. De laatste vrijdag en zaterdag zijn erg zwaar, maar ik kijk er wel naar uit."

Armée bereidde zich op deze 73ste Vuelta voor zoals twaalf maanden geleden. "Mijn voorbereiding was identiek aan die van vorig jaar. Na het Belgisch kampioenschap eind juli, heb ik een week rust genomen alvorens naar Livigno op hoogtestage te vertrekken. Nadien ben ik zelf nog een weekje in Frankrijk gaan trainen en reed ik de Ronde van Polen. Ik stond er niet aan de start om een goed resultaat te rijden, maar om het koersgevoel te krijgen. De benen voelden goed, dus dat was voor mij een teken dat ik klaar ben voor de Vuelta."

Het klassement noemt Armée, vorig jaar negentiende, "niet meteen een prioriteit". "Als ik op een constant niveau kan presteren, bekijken we of een goed klassement haalbaar is. Vorig jaar eindigde ik in de top twintig, wat een mooi resultaat is, maar die etappewinst steekt er toch bovenuit. Ik heb me in ieder geval goed voorbereid en start morgen fris en met enorm veel motivatie."

"Na de Tour de France heb ik wat rust genomen en enkele trainingen gedaan", zegt Thomas De Gendt, die al ritten won in de drie grote rondes. "In 2016 had ik tussen de Tour en de Vuelta nog een hoogtestage gedaan, maar die was me niet goed bevallen. Daarom heb ik me nu op ongeveer dezelfde manier als vorig jaar voorbereid door nog tien dagen naar Calpé te trekken. De nadruk van de stage lag vooral op conditiebehoud en verdere opbouw, waardoor ik me nu klaar voel voor de Vuelta."

De 31-jarige Oost-Vlaming trekt naar de Vuelta om net als vorig jaar een etappezege te boeken. "Er zijn verschillende ritten die me aanspreken, voornamelijk in de eerste en tweede week. Het zwaartepunt van mijn Vuelta ligt dan ook daar. De derde week is ofwel vlak, ofwel net te veel klimmen, waardoor mijn kansen op ritwinst die week eerder beperkt zijn. De bollentrui is niet echt een doel, maar je weet nooit. Als ik een paar keer in de juiste vlucht zit en voldoende punten pak, kan het natuurlijk altijd nog een doel worden. Hiernaast wil ik ook zeker onze nieuweling, Bjorg Lambrecht, wegwijs maken in zijn eerste grote ronde. En hoewel renners als Armée of Monfort misschien niet starten met klassementsambities, maar gaandeweg toch een top twintig plek beogen, wil ik ze tijdens vlakke ritten gerust uit de wind houden of ze bergop bijstaan. Maar als het ritten zijn waarin ik zelf mijn kans kan gaan en voel dat ik kan winnen, gaan we dat uiteraard ook proberen."

De voorbije Tour werd voor De Gendt geen succes. In de Vuelta, waarin de druk minder groot is, hoopt hij te antwoorden met de pedalen. "Het parcours van de Vuelta ligt me niet per se beter dan dat van de Tour de France", gaat hij verder. "Het grote verschil is vooral de mindere hectiek in de Vuelta en de renners die er minder gestresseerd zijn. Na vier dagen is er al meteen een pittige rit met aankomst bergop, wat al veel duidelijk zal maken voor de klassementsrenners. In de Tour maakt pakweg 70 man nog kans op de gele trui na negen dagen. Het parcours is ook wel iets lastiger voor sprinterstypes, waardoor die eerder wegblijven en er slechts drie tot vier sprintersploegen zijn die alles in goede banen leiden. Het is vooral dus de meer rustige manier van koersen die me bevalt."

"Veel renners rijden de Vuelta ook als voorbereiding op het WK en voor sommigen is het ook al de tweede grote ronde van het seizoen. Dan speelt de vermoeidheid en zin om te koersen ook een belangrijke rol. Tijdens de Tour rijdt iedereen op 100%, wat het evenwicht tussen de renners vergroot en waardoor vluchters minder kansen krijgen. Ik heb alleszins nog veel zin om te koersen en opnieuw voor ritwinst te gaan", besluit De Gendt.

Geen Maxime Vantomme (WB-Aqua Protect-Veranclassic) vanochtend aan het Koning-Albert-I-Monument in Nieuwpoort waar de start werd gegeven voor de eerste Great War Remembrance Race (1.). De West-Vlaming werd deze nacht ziek en moest zo noodgedwongen forfait geven. Vantomme hervat wellicht in de Druivenkoers van Overijse op 29 augustus.

"We moeten het stellen zonder de plaatselijke vedette. Maxime Vantomme had maar al te graag deze koers, die zich afspeelt in zijn streek, gereden maar hij werd ziek in de nacht van donderdag op vrijdag. Het zou onverantwoord geweest zijn hem te laten starten. De vraag is dan hoe ver hij geraakt zou zijn. Daarom is het beter dat hij uitziekt en hervat in Overijse. Ik weet als geen ander dat het niet leuk is forfait te moeten geven voor een wedstrijd in eigen gouw maar de gezondheid primeert toch", stelde sportdirecteur Frédéric Amorison van WB-Aqua Protect-Veranclassic.

Brent Bookwalter verdedigt volgend seizoen de kleuren van Mitchelton-Scott. Dat heeft de wielerploeg vandaag bekendgemaakt. De 34-jarige Bookwalter rijdt sinds 2008 voor BMC en won onder meer ritten in de Ronde van Utah en de Ronde van Qatar. In die laatste ronde eindigde hij in 2013 in de algemene stand als tweede.

Bookwalter moet bij zijn nieuwe team vooral zijn kunnen tonen in de grote rondes, en jongere renners als Esteban Chaves en Simon en Adam Yates bijstaan. "Volgend jaar word ik 35, maar ik ben er nog altijd op gebrand om vooruitgang te boeken en voelde dat dit het juiste moment was om van omgeving te veranderen", verklaarde de nieuwe aanwinst. "Ik zal het team helpen in zijn ambitie om bij grote rondes het podium te halen. Daarnaast mik ik ook nog zelf op succes. Ik ben nog altijd hongerig om resultaten neer te zetten."

Op de Europese kampioenschappen baanwielrennen voor junioren (U19) en beloften (U23) heeft belofte Ayrton De Pauw brons veroverd in de drie kilometer tijdrijden. In 1:01.909 moest hij alleen de Rus Alexandr Vasiukhno (1:01.093) en de Duitser Marc Jurczyk (1:01.175) voor laten gaan.

Voor de Belgische delegatie is het de zesde medaille op drie dagen tijd in Aigle. Dinsdag won Jules Hesters de afvalling bij de beloften en Arthur Senrame de scratch voor junioren en werd Shari Bossuyt tweede in de scratch voor meisjes junioren. Woensdag kroonde Milan Fretin zich tot Europees kampioen op de afvalling voor junioren en pakte Bossuyt in dezelfde discipline een tweede zilver. Met drie gouden, twee zilveren en een bronzen medaille staat België op de derde plaats in de medaillestand, na Italië (12 medailles, waarvan 8 gouden) en Rusland (13 medailles, waarvan 4 gouden). Bij de jongens staan de Belgen zelfs op de eerste plaats.

Belofte Nicky Degrendele, wereldkampioene keirin bij de senioren, kan vandaag voor het zevende Belgische eremetaal zorgen. Zij plaatste zich gisteren ten koste van de Nederlandse Steffie van der Peet voor de halve finales van de sprint en neemt het daarin op tegen de Italiaanse Miriam Vece. In de kwalificaties had Degrendele de derde tijd laten optekenen.

Zondag staat de laatste wereldbekermanche in het MTB op het programma en bondscoach Filip Meirhaeghe heeft zijn selectie dan ook bekend gemaakt. Bij de dames verdedigt Githa Michiels in het Franse La Bresse de Belgische driekleur, Ruben Scheire doet hetzelfde bij de mannen. Githa Michiels pakte eerder deze maand nog de bronzen medaille op het EK in Glasgow. 

De Tour de France 2019 krijgt mogelijk een spectaculaire aankomst op 'La Planche des Belles Filles', een 1.148 hoge col in de Vogezen. Dat leert een tweet van Stéphane Boury, bij het organiserende ASO verantwoordelijk voor de aankomstplaatsen in de Tour. "Hier zal een onuitgegeven aankomst van de Tour 2019 plaatsvinden, een doortocht aan 24 procent, op 100 meter van de streep zal er spektakel zijn", stuurde Boury een bericht de wereld in.

Enkele Franse wielersites trokken op nader onderzoek, waaruit bleek dat het volgend jaar best wel eens zou kunnen spoken op 'La Planche des Belles Filles'. Een onverhard stuk beklimmen aan een stijgingspercentage van 24 procent, begin er maar aan. De Tour deed de Vogezencol in het verleden drie keer eerder aan. In 2012 won Chris Froome er de zevende rit. Twee jaar later legde Vincenzo Nibali er met etappewinst de basis van zijn latere eindzege. In 2017 kroonde Fabio Aru zich er tot ritwinnaar.