"Waarom breken ze dit nu af?", vraagt je zoon. "Waarom mogen kinderen niet meebeslissen?"
Bart Eeckhout is opiniërend hoofdredacteur bij De Morgen en papa van John John (8) en Missy (4). Elke week schrijft hij over zijn avonturen met zijn kroost.
"Wat gaan we nu doen?" Het is het eerste geluid dat je opvangt wanneer je weer boven water komt. Na tien seconden in de snelste waterglijbaan van het land ben je allang blij dat je nog leeft. Je zoon, die je voorafging in de pijlsnelle duik naar beneden, staat aan de rand van het bassin ongeduldig te wachten. Gaat het de lange familieglijbaan worden of die met de discospots? “Kies jij maar”, proest je.
Het wordt die waar je als een menselijke kanonskogel in een bad wordt gelanceerd. Uiteraard. John John vindt dat de leukste. Je ziet hem uit de glijbaanpijp schieten, een elegante, blonde kogel. Even tevoren ben jij naar beneden gegaan. Keihard pletsend op kont en rug. De tweede keer lijkt het water door je neus recht je hersenen in te knallen.
Océade is een duur, druk, luidruchtig en rotcommercieel waterpretpark. Maar alle kinderen van de stad vinden het er geweldig
“Leuk”, zucht je dus, als je zoon vraagt wat jij ervan vindt. Niet dat hij veel belang hecht aan je oordeel. “Ik wil nog een keer.”
Océade, het enige openluchtzwembad in de hoofdstad, moet dicht in de herfst. Voor altijd. Dan zal Brussel, stadsgewest met 1,2 miljoen inwoners, dus geen enkel zwembad in openlucht meer hebben.
Het is de reden waarom je zoon nog extra gulzig van de ene glijbaan in het andere golfslagbad duikelt. Hier dient tot aan het gaatje genoten te worden, straks kan het niet meer.
“Het is misschien wel de laatste keer dat we hier komen”, schreeuwt hij je toe, terwijl hij aan een touw naar boven klautert. (Jij watertrappelt intussen richting vaste grond). Dat het misschien wel de laatste keer is, heeft hij eerder ook al thuis gemeld. En op de metro, en op het richeltje op de Heizelparking waarop hij altijd balanceert en aan de inkom.
Niet dat jullie trouwe klanten zijn. Voor ouders lijkt Océade net iets te veel op Dantes zevende hellekring. Laat hier uw hoop maar varen. Océade is een duur, druk, luidruchtig en rotcommercieel waterpretpark. Maar weet je wat nog? Alle kinderen van de stad vinden het er geweldig. Tot eind september, want dan is het onherroepelijk voorbij.
Voor ouders lijkt Océade net iets te veel op Dantes zevende hellekring
In de plaats komt er een nieuw stadsdeel. Nieuwspraak voor een shoppingmall omzoomd met appartementsblokken. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat er in de oorspronkelijke plannen ook sprake was van een nieuw openluchtbad. Helaas is dat idee geschrapt. Er komt nu een goedkopere, nutteloze nepwaterpartij. Want in Brussel denken de politici werkelijk dat er ‘onnozelaar’ op het hoofd van de burgers geschreven staat.
“Waarom breken ze dit nu af?”, vraagt je zoon bij de uitgang, terwijl hij een handvol chips met ketchupsmaak wegkauwt. “Winkels zijn saai. Waarom mogen kinderen niet meebeslissen?” Goeie vraag. Thuis klap je de computer open en doe je iets wat je anders nooit doet. Je tekent de onlinepetitie van een Brusselse jongen die vindt dat Océade moet blijven. Want net als jouw eigen Brusselse jongen en alle andere Brusselse jongens en meisjes vind jij dat ook: #oceademoetblijven.