Er heerste binnen Belfius al grote ongerustheid over de koppeling van de beursgang aan het Arco-dossier, die er kwam op vraag van CD&V. De raad van bestuur van de bank stelde vorige week haar eisen: ze wilde dat de Europese Commissie zich eerst zou uitspreken over de vergoeding aan de Arco-coöperanten. CD&V is altijd de grote verdediger geweest van zo’n vergoeding. Maar de laatste dagen was de partij toch iets vager. Vicepremier Kris Peeters (CD&V) gaf in ‘De Zevende Dag’ al toe dat zonder beursgang de Arco-coöperanten op hun compensatie moesten wachten.

Bij het afsluiten van het Zomerakkoord had diezelfde Kris Peeters nochtans uitgepakt met de belofte dat de coöperanten vanaf oktober hun vergoeding zouden kunnen aanvragen. Daarvoor werd 600 miljoen euro voorzien waarmee 40 procent van de oorspronkelijke inleg wordt vergoed: 400 miljoen uit een dividend van Belfius dat uitgekeerd zou worden nog voor de beursgang, de rest aangevuld door Beweging.net en de staat.

Europa

Eerst een regeling in de regering, dan pas een beursgang, was dat eigenlijk een logische gang van zaken? “Wat hier speelt, is de politieke en niet de economische logica”, zegt Ivan Van de Cloot, econoom bij denktank Itinera. En wat als Europa die regeling niet aanvaardt? Duwt dat zwaard van Damocles de beurswaarde van Belfius dan de dieperik in? “Voor een beursgang is het juiste moment belangrijk, belangrijker dan een juridisch geschil. Als ze nu deze week hadden beslist om wel naar de beurs te gaan, dan had CD&V wellicht nog lang te horen gekregen dat zij verantwoordelijk waren voor dat verloren miljard.”

Volgende regering

Mogen de Arco-spaarders nog op iets rekenen? Kan er nog een beursgang komen deze legislatuur? “Dat zou nog kunnen, maar wellicht zal het toch pas voor de volgende regering zijn”, denkt Van de Cloot.

Een beursgang vraagt trouwens een halfjaar voorbereiding. En Belfius-voorzitter Jos Clijsters gaf onlangs in Knack al aan dat ze daarvoor de jaarcijfers van 2018 nodig hebben. In dat geval zitten we dus aan de volgende lente, vlak voor de federale verkiezingen. CD&V is erin geslaagd om de Arco-deal in het huidige regeerakkoord te schrijven. De vraag is of dat volgende keer opnieuw lukt.

Was het wel verstandig van Kris Peeters om al een datum uit te spreken voor het moment waarop de mensen een vergoeding konden aanvragen? En dan nog wel in oktober, in volle verkiezingstijd? “Politici vinden altijd dat ze zaken moeten beloven. Als het dan niet lukt, is dat natuurlijk erg, maar mensen vergeten ook wel snel”, zegt Van de Cloot.

Bijsturing

Politicoloog Carl Devos (Universiteit Gent) verwacht niet dat er deze legislatuur nog een regeling komt voor Arco. “Dit is gewoon de kroniek van een aangekondigde dood. Je zag dit weekend al dat CD&V haar communicatie aan het bijsturen was. Ze hebben altijd gezegd dat het vergoeden van de coöperanten een kwestie was van willen en niet van kunnen. Maar dat herhalen ze dus niet meer. N-VA wordt nu trouwens een gênante uitleg bespaard. Want hoe hadden zij aan hun kiezers kunnen uitleggen dat ze 400 miljoen euro overheidsgeld - want dat is het - hadden opgeofferd aan Arco? Intussen was het toch nog wachten op witte rook vanuit Europa.”

Arco kan nog andere gevolgen hebben. “Peeters moet zorgen voor de arbeidsdeal en die houdt ook in dat hij de werkloosheidsvergoeding moet verlagen”, zegt Devos. “Hij zal de christelijke werknemersorganisaties dus nog eens opnieuw tegen hun kar moeten rijden. Vraag is of daar veel van zal komen.”

Met de opbrengst van Arco had tot slot ook de staatsschuld kunnen dalen. Dat zal nu dus niet lukken. “Deze regering mist strategie voor duurzame financiering”, besluit Ivan Van de Cloot. “Als het in economisch goede tijden niet lukt om die staatsschuld te doen dalen, wanneer dan wel?”