Sagan reed dit voorjaar tijdens Parijs-Roubaix voorop met Dillier en Wallays, maar raakte in paniek toen hij plots vaststelde dat zijn stuur scheef stond, want dat is levensgevaarlijk. “Ik dacht: Shit, shit, shit, zo ga ik toch Parijs-Roubaix niet verliezen”, verwoordt hij het in zijn autobiografie. Waarop hij een truc bedacht: Wallays’ achterwiel aantikken om zijn stuur weer te rechten. De eerste keer werkte het niet. Dus ging ik weer achter zijn Ridley rijden. Haal diep adem, Peter. Dit is het. Eén… twee… Pang! Pang! Pang! ‘Verdomme, Sagan! Wat doe je in godsnaam?’ ‘O man, sorry, ik ben gewoon moe, sorry, niks aan de hand.

Pas de woensdag nadien wist Wallays waarom de wereldkampioen een paar keer tegen zijn achterwiel was gereden. “Ik kreeg een berichtje van mijn ploegmaat Marcel Sieberg. Hij vroeg me of het verhaal klopte dat hij van zijn landgenoot Marcus Burghardt (een helper bij Sagan, nvdr.) had gehoord. Ik zei: Ja, Sagan tikte minstens vijf keer tegen mijn achterwiel aan. Het was super ambetant.”

Nog geen excuses

“Ik verkocht Sagan evenveel West-Vlaamse vloeken, maar hij gaf geen kik. Ik zei tegen Sieberg: Wat een zot is dat! Ik zou dat nooit durven. Ik zou met een scheef stuur naar de finish zijn gereden, want het was vooral gevaarlijk voor hem. In zijn boek staat dat hij zijn excuses zal aanbieden, maar dat heeft hij nog niet gedaan. Ik spreek hem er volgend jaar wel eens over aan.”

INFO

‘Mijn Wereld’, uitgegeven bij HarperCollins (288 blz., 19,99 euro) ligt vanaf vandaagin de boekhandel