Armoederapport: Ondanks Belgische beloftes riskeren meer mensen in armoede te belanden

De armoedecijfers zakten of stegen de voorbije jaren eigenlijk amper. Het doet niets af van de nieuwswaarde: ze blijven pieken, en ondanks afspraken in die richting slaagt België er maar niet in die cijfers terug te dringen (ook al bevindt ons land zich ónder het Europese gemiddelde). Dat blijkt uit het armoederapport van de federale overheid.

Nochtans was het de bedoeling, volgens afspraken gemaakt in het plan Europa 2020, om een substantiële daling tot stand te brengen. 

Heel opvallend is dat België (en de omliggende landen in de EU) op dit moment een periode van economische groei beleven. En dat leidde weliswaar tot betere prestaties op een aantal vlakken – werkzaamheidsgraad bijvoorbeeld, of het aantal gezinnen in de werkloosheid – maar de armoedebestrijding blijft achterop hinken.

Zo steeg het gemiddelde gezinsinkomen wel met twee procent, maar daar profiteren vooral die gezinnen van die het nu al beter hebben. Zij trekken het gemiddelde omhoog, de opbrengsten van de economische groei belanden niét bij de gezinnen die dat het hardst nodig hebben.

De mediaan van het gezinsinkomen – mensen dus die pal in het midden zitten - bleef immers hangen op hetzelfde peil, wat vooral te maken heeft met de slechtere situatie van ouderen.

Dat betekent ook dat de loonkloof tussen hoog- en laaggeschoolden verder uitgediept wordt, en die was in België al de grootste binnen de Europese Unie, becijferde het Europese statistische agentschap Eurostat dit jaar nog. 

En nog opvallend: het risico om in de armoede te belanden is in Wallonië bijna dubbel zo hoog als in Vlaanderen, en blijft groeien. In Vlaanderen zakte het cijfer van 15,4 procent in 2013 naar 13,5 procent in 2017, terwijl het bezuiden de taalgrens van 24,2 naar 26,6 procent steeg.

En tot slot zijn de cijfers ook een aanleiding om na te denken of de sociale zekerheid wel optimaal functioneert. In het rapport wordt gesuggereerd dat de herverdelingsmechanismen niet zo goed werken als zou moeten. Voor bejaarden zakte het armoederisico, maar voor werkende ouderen steeg het. Ook werkloze gezinnen met kinderen lopen een verhoogd risico. 

"In 2014 zijn we met de regering gestart met 142.000 mensen meer in armoede dan in 2008", reageert staatssecretaris voor Armoedebestrijding Zuhal Demir (N-VA). "Uit dit rapport blijkt dat we met deze regering dat aantal met 40.000 mensen hebben teruggedrongen."

"Toegegeven, dat is een beperkte daling en wetenschappers zullen zeggen dat deze daling statistisch niet significant is. Hoe dan ook blijven de uitdagingen groot, blijven de drempels tot de arbeidsmarkt soms groot en is de armoede steeds vaker gekleurd. We zien ook dat laaggeschoolden het steeds moeilijker hebben en dat het armoederisico tussen Vlaanderen, Brussel en Wallonië toeneemt."