Direct naar artikelinhoud
Fotoreportage

Laat uw lijk invriezen: er is leven na de dooi

De dode 'patiënten' worden verpakt in een soort slaapzak en rechtop bewaard.Beeld Murray Ballard

Tweehonderd zitten er al in de vriezer, twee­duizend mensen staan op de wachtlijst om in de vriezer te komen. Cryonisten heten ze, mensen die zich willen laten invriezen in de hoop dat de wetenschap ooit een wondermiddel vindt om dode mensen weer tot leven te wekken. Eens ingevroren worden het ­cryonauten. Veel hebben ze ook niet te verliezen: dood zijn ze toch al. Levend kunnen ze weer worden, en dan liefst nog eeuwig levend.

De Britse fotograaf Murray Ballard raakte gefascineerd door het cryonisme toen hij in Frankrijk het kasteel van Raymond en Monique Martinot bezocht. Het koppel had zich laten invriezen, alleen werd hun hoop op een tweede leven teniet­gedaan door een slecht werkende vriezer – geen gewone vriezer trouwens, maar een speciaal toestel. Enkele dagen in de vriezer op een temperatuur van -20 graden in plaats van -65 graden werd hen definitief fataal. Hun zoon moest hen laten cremeren.

Ballard reisde tien jaar de wereld rond en dompelde zich onder in de wereld van de cryonisten. Hij sprak in Engeland, de VS en Moskou met mensen die op de wachtlijst staan. Hij trok naar het handvol plaatsen waar je je kunt laten invriezen. Een ­complexe procedure, waarbij het bloed vervangen wordt door een speciale oplossing en het lichaam met vloeibare stikstof langzaam ingevroren wordt.

Opvallend: veel cryonisten die Ballard sprak, waren softwareontwikkelaars. Zij hopen ooit hun hersenen in een nieuw designerlichaam te kunnen plaatsen. Verre ­sciencefiction, of een ­realistische droom?

De toekomst zal het uitwijzen, als de diepvriezers blijven werken, tenminste. 

Het hoofdkantoor van de Alcor Life Extension Foundation, in Scottsdale, Arizona.Beeld Murray Ballard
De zogeheten ‘dewar’, een boven­maatse thermos­fles met dubbele wand, wordt gevuld met vloeibaar stikstof.Beeld Murray Ballard
Robert C.W.  Ettinger, ‘de vader van de cryonica’, in 2010. Een jaar later overleed hij en werd hij, net als zijn eerste en tweede vrouw, ingevroren.Beeld Murray Ballard
Bob de pop. Een stand-by­team traint geregeld met Bob om perfect voorbereid te zijn.Beeld SCREENSHOT MURRAY BALLARD - THE PROSPECT OF IMMORTALITY
Eugenij Kiselev (l) helpt technici van KrioRus in Moskou met het takelen van zijn overleden vrouw Ljoedmila in de nieuwe cryostat, in 2010.Beeld Murray Ballard
De leverancier van vloeibaar stikstof bij de Alcor Life Extension Foundation in Scottsdale, Arizona.Beeld Murray Ballard
De steriele ­opslagplaats in het Cryonics ­Institute in Clinton Town, ­Michigan.Beeld Murray Ballard
Meeting met twee toekomstige leden van de ­Alcor Life Extension Foundation.Beeld Murray Ballard
Deze kleine ‘dewar’ van KrioRus in Moskou ­herbergt het hoofd van Lidia Fedorenko, de ­eerste Russische ­cryo­patiënt.Beeld Murray Ballard
Portretten van patiënten die bewaard zijn in cryostasis #2, Cryonics Institute.Beeld Murray Ballard
Aaron Drake, Medical Response Director, prepareert stabilisatiemedicijnen. Zodra een patiënt dood is verklaard, plaatst het response team het lichaam in een ijsbad om de afkoeling op te starten. Een automatische hart-longmachine zorgt er intussen voor dat de orgaan- en weefselcellen van de patiënt in leven blijven. De bloeddoorstroming is absoluut noodzakelijk. Alleen dan kunnen de bloedverdunners en andere medicijnen hun werk doen.Beeld Murray Ballard