Dit is de snelste Ferrari aller tijden: in 2,9 seconden naar 100 km/u. Prijskaartje? 393.971 euro

Stap in de Ferrarri 812 Superfast, druk op de startknop en ervaar hoe de legendarische twaalfcilinder motor voorin met een siddering tot leven komt. De krachtbron maakt een indringend geluid, ook al omdat bij een koude motor even alle kleppen in het uitlaatsysteem open gaan. Speel even met het gaspedaal om te voelen hoe de twaalf cilinders de gehele koets licht doen sidderen. En realiseer je vervolgens dat de hart van dit blok niet zo heel lang geleden nog de basis vormde van de legendarische Formule 1-bolides waarmee mannen als Nigel Mansell, Jean Alesi en Gerhard Berger vele overwinningen behaalden.

De motoren waarmee ze dat deden waren destijds minder sterk dan de 800 pk aandrijflijn in onze civiele uitvoering. Ze draaiden weliswaar fors meer toeren, maar met 8.500 omwentelingen is dit Superfast-blok alsnog een van de meest hoogtoerige motoren uit de gehele auto-industrie. Het meest opmerkelijke is dat dit enorme vermogen wordt opgewekt zonder turbo of compressor. De eerste twee uur geloven we bijna niet dat een motor zoveel koppel kan opwekken zonder drukvulling. Die hoge toerentallen zijn overigens totaal overbodig. Het grote aantal versnellingen ook, want wanneer je ook overschakelt: trekkracht is er altijd.

In vergelijking met de krachtbron van de F12 krijgt het motorblok een langere slag, waardoor de cilinderinhoud naar 6,5 liter stijgt. Verder noteren we een gloednieuw injectiesysteem en een inlaatspruitstuk met variabele geometrie; technologie die de Scuderia Ferrari ooit ontwikkelde voor de F1-motoren. Die aanpassingen resulteren in een hoger vermogen en in meer efficiëntie. Dankzij de 6.496 cc motor accelereert de Ferrari in 2,9 seconden naar 100 km/u. De topsnelheid ligt boven de 340 km/u. Als gemiddeld brandstofverbruik wordt 14,9 liter per 100 km opgegeven, wat een CO2-emissie van 340 gram/km betekent. Wie dat teveel vindt, kan beter wachten op de opvolger van dit model, die eveneens hybride techniek krijgt. De kans is groot dat dit dus de laatste ‘pure’ V12 is van Ferrari en daarmee een interessante auto voor beleggers.

De V12 van de 1.525 kilo wegende Ferrari drijft de achterwielen aan via de bekende F1-transmissie, een gerobotiseerde zevenbak met dubbele koppeling. De versnellingsbak krijgt kortere ratio’s en schakelt 30 procent sneller op en zelfs 40 procent sneller terug. Als je de linkerpeddel blijft vasthouden, schakelt de bak zelfs in een keer meerdere verzetten terug. Naast de razendsnelle motorrespons valt onderweg vooral het toegenomen enthousiasme in de hogere toerentalregionen op, waardoor de Ferrari 812 Superfast zo mogelijk nog meer haast heeft wanneer de rode zone in zicht komt. De combinatie van 800 pk en 6,5 liter betekent een specifiek vermogen van 123 pk per liter: een waarde waar geen enkele andere productieauto met een atmosferische motor in het vooronder ook maar bij in de buurt weet te komen.

Aan de carrosserie werden aanpassingen gedaan om de prestaties te optimaliseren. Dankzij de actieve aerodynamica wordt de lucht nu efficiënter om de auto geleid. In tegenstelling tot zijn voorganger, beschikt de Superfast over vierwielbesturing, die met alle elektronische systemen verbonden is. Volgens Ferrari kun je daardoor de 800 pk ‘veilig en controleerbaar’ op de achterwielen loslaten. Dat gaat wellicht op voor een 812 met verse banden, maar onze testauto had al een paar millimeter rubber achtergelaten op het wegdek en ontpopte zich tot een steigerend paard dat iedere gelegenheid te baat nam om er met rokende banden vandoor te gaan. Niet alleen bij droog wegdek tot aan de derde versnelling, maar op vochtige wegdek ook nog bij 130 km/u in zijn vierde versnelling.

Het behoeft geen betoog dat je dan in een € 393.971 kostende auto met samengeknepen billen rondrijdt. Daar komt bij dat de Ferrari 812 aanvankelijk sowieso wat schichtig aanvoelt. Je moet je brein echt de tijd geven om zich in te stellen op de zeer directe stuurinrichting en de actief meesturende achteras. Maar zodra die kennismakingsperiode achter de rug is, krimpt de Superfast al snel om je heen. Want hoewel de wagen gedirigeerd wordt door bits en bytes, blijft de rijervaring ouderwets analoog. De koolstofkeramische Brembo-remmen verdienen een extra vermelding. Hoewel deze Ferrari dik 1,5 ton weegt, stopt hij stabiel en snel. Van 100 km/u naar stilstand remmen vraagt niet meer dan 32 meter.

Het interieur is prachtig. De gebruikte materialen zijn van topkwaliteit en vanaf je luxueuze sportstoel heb je uitzicht op een fantastisch sportief, maar toch supermodern instrumentarium. De schakelovergangen voelen heerlijk mechanisch aan en dat – in combinatie met de gorgelende twaalfcilinder voor je neus, moet zelfs de grootste autohaters van deze wereld toch een speciaal gevoel geven. Zoveel historie, zoveel brute kracht, alsmede de wetenschap dat dit een van de laatste auto’s in zijn soort is van de meest beroemde autofabrikant ter wereld: veel mooier wordt het niet voor de hardcore autoliefhebber.

Het mooie van dit model is dat de 812 ondanks zijn Gran Turismo-achtige koets toch over echte race-genen beschikt. En al zijn we er niet mee het circuit op geweest: het inschakelen van standje ‘Corsa’ – oftewel circuit – met de Manettino-draaiknop op het stuur gaf ons een aardige indruk van hoe deze auto zich aldaar gedraagt. Scherp, snel en gretig valt de auto bochten aan. Zorg alleen wel voor nagenoeg nieuwe banden, want anders doet de auto waarvoor ‘ie je steeds probeert te waarschuwen met zijn burn-outs bij 120 km/u: keihard crashen.