Wim Distelmans over euthanasiezaak: "Geschrokken dat de drie artsen voor de rechter moeten verschijnen"
Professor Wim Distelmans is verbaasd dat drie artsen naar assisen worden doorverwezen om zich te verantwoorden voor de "vergiftiging" van een 38-jarige vrouw. Het gaat om de drie artsen die betrokken waren bij een euthanasie-uitvoering acht jaar geleden. "Ik denk dat het de eerste keer dat zoiets gebeurd is in België. Ik ben ook verwonderd dat niet een arts maar drie artsen doorverwezen worden. Bij een euthanasie is het meestal een arts die erbij aanwezig is", aldus Distelmans.
Wim Distelmans, professor in de palliatieve zorg en covoorzitter van de Federale Commissie Euthanasie, heeft in "De wereld vandaag" gereageerd op de doorverwijzing naar assisen van drie artsen die acht jaar geleden betrokken waren bij de euthanasie van de 38-jarige Tine Nys.
"Ik ben geschrokken. Ik denk dat het de eerste keer dat zoiets gebeurd is in België. Ik ben ook verwonderd dat niet een arts maar drie artsen doorverwezen worden. Bij een euthanasie is het meestal een arts die erbij aanwezig is. Die voert de euthanasie uit. De twee andere artsen die geven enkel een advies. Dat advies is niet bindend voor de wet. Het verwondert me dat ze alle drie voor het hof van assisen moeten verschijnen", zegt Wim Distelmans.
Met dit soort delicate situaties is het soms een welles-nietesspelletje
"De getuigenis van de zussen is een visie op de zaak. Die moet zeker gerespecteerd worden. Maar er zijn ook getuigenissen van de vrienden van de patiënte zelf en die hebben een totaal ander licht op de zaak geworpen. Met dit soort delicate situaties is het soms een welles-nietesspelletje door de omstaanders", zegt Wim Distelmans.
Volgens de professor is het perfect mogelijk dat de voorwaarden waaraan de patiënt moest voldoen, dat die zijn gevolgd.
Distelmans verwijst ook naar de beperkte macht van de Federale Commissie Euthanasie. Hij is covoorzitter van de commissie. "Wij moeten alleen nagaan of voorschriften van de wet worden gevolgd. Als dat het geval is, wordt de euthanasie goedgekeurd. Wanneer er een klacht komt bij het parket, kan het parket onafhankelijk een nieuw onderzoek instellen. Meestal vraagt het parket dan aan de Commissie Euthanasie of een bepaalde casus is goedgekeurd. Tot hier toe heeft dat altijd tot seponering geleid, behalve in dit geval."
Wet op euthanasie is strikt geregeld
De wet op euthanasie is heel strikt geregeld volgens Distelmans. "Er zijn vier grondvoorwaarden waar een patiënt aan moet voldoen volgens de wet op de euthanasie om euthanasie te vragen en eventueel te krijgen. Die zijn heel duidelijk. De patiënt moet wilsbekwaam zijn. Twee, hij moet het vrijwillig, herhaald en duurzaam vragen. Drie, hij moet lijden aan een ongeneeslijke aandoening die veroorzaakt is door een fysieke of een psychiatrische ziekte of een ongeval. Vier, hij moet zelf ondraaglijk lijden daardoor."
"Dat zijn de grondvoorwaarden. Daarnaast zijn er nog procedurele voorwaarden. In het geval van een terminale aandoening moet een tweede arts een advies geven. In het geval van een niet-terminale ziekte, moet er ook een derde arts een advies geven. Dat is heel strikt geregeld."
Volgens Distelmans schiet de wet schiet niet tekort. "De wet heeft niet de bedoeling om regels op te dringen over hoe artsen een euthanasie moeten uitvoeren. De wet is gecreëerd om een kader te scheppen waarbinnen artsen zich bewegen."
"Het is niet aan de wetgever om aan een hartchirurg uit te leggen hoe hij een operatie moet uitvoeren. Het is ook niet aan de wetgever om aan een arts op te leggen hoe hij een euthanasie moet uitvoeren. Hij moet wel een aantal grondvoorwaarden, die maatschappelijk bepaald zijn, vastleggen. Onze Belgische wet is veel strikter dan in Nederland. In Nederland is bij een psychiatrische patiënt het advies van een psychiater niet verplicht, bij ons wel", besluit Distelmans.
VIDEO: bekijk hieronder het integrale gesprek in "Terzake" met Wim Distelmans en Koen Titeca
