We kunnen nog wat leren van elkaars "sextalk"
Zeggen dat je zin hebt in seks en dat dat gevoel na het sporten fors piekt: blijkbaar doe je het als vrouw niet ongestraft. Het getuigenis van Babette Moonen (Radio 1) in Nieuwe Feiten over haar "inspanningsgeilheid", leverde het voorbije weekend een stroom aan grove avances en intimidaties op. En wat blijkt? Dat een aanzienlijke groep mensen meer begrip heeft voor die avances dan voor het feit dat een vrouw haar "goesting" benoemt.
Mocht u zich na deze introductie afvragen of ik zelf openhartig over seks en mijn goesting praat: het antwoord is ja. Ik heb het, in tegenstelling tot Moonen, nog niet live in de ether gedaan, maar het gespreksonderwerp is me niet vreemd. Wat zou het? Wie een beetje van deze wereld is en weet hoe volwassenen zich in een samenleving bewegen, weet ook dat seks een essentiële drijfveer is. Seks garandeert het voortbestaan van onze soort. Het enige verschil met dieren is dat wij, als de context meezit, het ‘genot’ breder valideren. Los daarvan is het gewoon een oerdrift, een noodzaak. Eigen aan mannetjes en wijfjes, ongeacht of ze nu op vier of twee poten lopen.
Ik loop op twee poten en ken die drift dus ook. Het opborrelen van ‘geilheid’ is het moment waarop je denkt: als er nu een beschikbare partij in de buurt was, dan zou ik er niet gek lang over nadenken voor ik tot de daad overging. Dat je het gevoel (her)kent, dat het soms prominent aanwezig is en dat je het als vrouw onder woorden brengt, is geen misplaatst of uitnodigend gedrag. Het is evenmin een ticket voor mannen om een vrouw tot lustobject te degraderen en schaamteloos te bestoken met avances en grove taal.
Die inspanningsgeilheid waar Moonen het over had, is trouwens ook wetenschappelijk bewezen. Intensief sporten doet het bloed sneller stromen, jawel. Het jaagt de productie van hormonen, dopamine, endorfine en oxytocine de hoogte in. Dat proces is erg vergelijkbaar met een lichaam dat zich voorbereidt op seks. Na het laatste rondje spinnen, bandlopen of een fikse work-out, ben je dus spreekwoordelijk klaar voor de daad. Dat onder woorden brengen, is niet zeggen: bestook mij met gore termen, want ik wil instant alle hoeken van de kamer zien.
Dat onder woorden brengen, is niet zeggen: bestook mij met gore termen, want ik wil instant alle hoeken van de kamer zien.
Gek genoeg zijn heel wat mannen én vrouwen de mening anno 2018 nog steeds toegedaan. Dat vrouwen seksuele avances uitlokken, door over hun lustgevoelens of geilheid te praten. Dat ze erom vragen om bepoteld of geïntimideerd te worden. De gedachte wordt vaak verbloemd met de dooddoener “je had het kunnen weten”: ook Moonen kreeg het zinnetje door kennissen geserveerd. Behoorlijk onthutsend, in een maatschappij waar de seksuele emancipatie van vrouwen min of meer een uitgemaakte zaak zou moeten zijn.
"Je had het kunnen verwachten"
Die “je had het kunnen verwachten” veegt immers schaamteloos de vloer aan met de hele emancipatie. Het bestendigt de verantwoordelijkheid van vrouwen, terwijl offenders ongemoeid gelaten worden. Het zinnetje zegt impliciet ook: sextalk is het exclusieve voorrecht van mannen. Vrouwen wagen zich er beter niet aan. Doen ze dat wel, dan moeten ze er de gevolgen maar van dragen.
Ik mag van geluk spreken, blijkbaar. Ik ben de vrouw die ook sextalk omhelst en goesting benoemt, op geregelde tijdstippen. Nare gevolgen van die verklaringen zijn nooit mijn deel geweest. Misschien omdat ik die zaken meestal aankaart in een vertrouwde omgeving, bij mensen – ook mannen – die me kennen. Die al eens kostelijk lachen om de spontaniteit, het debat mee voeren, de humor ervan inzien, maar mijn woorden nooit interpreteren als een onverbloemde uitnodiging voor seks. Want ook dat cliché moet dringend de wereld uit: dat vrouwen A zouden zeggen wanneer ze B bedoelen. Dat ze direct seks willen wanneer ze zeggen dat ze soms de goesting voelen. Die redenering is compleet van de pot gerukt.
Het ging over seks, goesting en hoe een vrouw dat publiekelijk heeft benoemd. Niets meer, niets minder.
M/V’s met een kritische geest en maturiteit maken die nuance gelukkig wel. Hun wijsheid is de laatste dagen helaas ondergesneeuwd geraakt door de troep die mevrouw Moonen via sociale media over zich heen kreeg. Integere mannen riskeren daardoor nog maar eens voor "de mannen" gesleten te worden, die "zich niet kunnen beheersen". Net zoals "de vrouwen" de naam krijgen dat ze "tegen niks kunnen", als mannen seks ter sprake brengen. Gemeenplaatsen bij de vleet.
Daardoor verliezen we de essentie van dit dossier uit het oog: het ging over seks, goesting en hoe een vrouw dat publiekelijk heeft benoemd. Niets meer, niets minder. De hausse die eruit voortvloeide, onderstreept vooral dat we nog veel kunnen leren van elkaars sextalk. Ik denk dat ik het interview met Babette Moons dus nog eens herbeluister. Luistert u mee?
VRT NWS wil op vrtnws.be een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat over actuele thema’s. Omdat we het belangrijk vinden om verschillende stemmen en meningen te horen publiceren we regelmatig opinieteksten. Elke auteur schrijft in eigen naam of in die van zijn vereniging. Zij zijn verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst. Wilt u graag zelf een opiniestuk publiceren, contacteer dan VRT NWS via moderator@vrt.be.