Reddingsactie schiet voor geen meter op: kans dat Julen levend uit put wordt gehaald nu zo goed als onbestaande

Ook vandaag wordt geen D-Day voor de Spaanse peuter Julen, die intussen al tien dagen in een put zit. Reddingswerkers proberen met man en macht de laatste meters uit te graven, maar telkens botsen ze op nieuwe problemen. Intussen is al een mirakel nodig om Julen nog levend uit de put te krijgen. Het is nog maar de vraag of Julen morgen wel uit de put kan worden gehaald.

Mijnwerkers zouden vandaag de horizontale verbinding verder uitgraven, maar eerst moest de verticale tunnel beveiligd worden. De mijnwerkers zijn deze namiddag terug naar hun hotel gebracht, tot de tunnel volledig veilig was, maar intussen hebben ze nog altijd geen groen licht gekregen. Of ze vandaag nog kunnen beginnen aan de graafwerken, is hoogst onzeker. Onze journalist ter plaatse Inge Bosschaerts volgt alle ontwikkelingen op de voet. 

Het is intussen al tien dagen geleden dat het tragische ongeval zich voordeed. Julen verdween in de diepte toen zijn vader vuur wilde aansteken om paella klaar te maken en zijn moeder afgeleid werd door een telefoontje.

Gisteren leek de loodzware reddingsoperatie in een stroomversnelling te komen. De reddingswerkers waren eindelijk klaar met het boren van een verticale reddingsschacht van zo’n zestig meter diep. In de loop van de dag wilden ze een horizontale toegang van zo’n drie à vier meter lang graven naar de schacht waarin het jongetje vastzit.

Maar opnieuw was er tegenslag. Volgens de krant Diario Sur was de gegraven verticale schacht iets te scheef geboord. Daardoor bleven de speciaal gefabriceerde buizen die de put tegen instorting moeten beschermen iets verder dan halverwege steken, op zo’n 40 meter diepte. Er moest dus opnieuw geboord worden om de problemen te verhelpen. Die werkzaamheden werden vanmorgen om 6 uur afgerond, maar de reddingswerkers slagen er ook vandaag niet om de schacht te beveiligen. En zonder een veilige schacht kunnen de ultieme graafwerken onmogelijk beginnen.

Bij de ultieme bevrijding speelt een speciaal gefabriceerde ‘lift’ een hoofdrol. De bedoeling is om die aan kabels in de schacht te laten zakken. De metalen capsule is 1,05 meter breed en 2,5 meter hoog en biedt plaats aan twee volwassenen, reddingsmateriaal en eventueel een kind. Onder het vloerrooster bevindt zich een laadbak van zo’n halve meter diep. Daarin dumpen de redders de grond die ze moeten weggraven om vanuit de schacht bij de put te komen. De laadbak heeft een capaciteit van zo’n 500 kilo aarde. 

De capsulevormige metalen kooi kwam er dankzij de brandweercommandant van de provincie Malaga. Een vergadering over de vraag hoe de reddingswerkers zouden moeten afdalen in de schacht zette hem aan het denken. “Reddingswerkers aan touwen in het gat laten zakken is traag en gevaarlijk’’, verklaarde Julián Moreno tegenover Spaanse media. Bovendien zou het volgens hem erg lastig zijn om vanuit die positie de horizontale tunnel te graven.

Omdat de brandweerchef na de avond maar bleef piekeren en de slaap niet kon vatten, maakte hij in het holst van de nacht een schets van de metalen capsule. Hij legde zijn tekening de volgende morgen voor aan het mijnreddingsteam en de Guardia Civil. Die gaven na wat kleine toevoegingen hun goedkeuring. Een smid in Alhaurin el Grande, een bergdorp aan de westkant van Malaga, zette de schets om in een echte ‘lift’.

De reddingscapsule werd eergisteren naar Totalan gereden, het bergdorp waar Julen in de put viel. Die is in totaal zo’n 110 meter diep, maar wordt ter hoogte van de schacht en horizontale tunnel geblokkeerd door een compacte en keiharde massa. Grote vraag is of Julen zich onder die ‘prop’ bevindt of nog tientallen meters dieper op de bodem van de put. 

Die put werd gegraven als prospectiegat tijdens een al dan niet legale zoektocht naar water in opdracht van de eigenaar van het terrein. Intussen is het gerecht begonnen met een onderzoek. De krant El Mundo meldt dat de Guardia Civil een rapport heeft opgesteld over de begane overtredingen. Zo was er geen vergunning voor het boren van de put. Ook was er geen toestemming om de heuvel voor een deel af te graven, mogelijk voor de bouw van een woning. Door die afgraving twee weken geleden kwam de boorput weer bloot te liggen, aanvankelijk lag er wel een zware steen op.

De leden van het mijnreddingsteam verklaarden gisteren dat ze nog steeds ‘goede hoop’ hebben om Julen levend terug te vinden, maar na een nieuwe pechdag slinkt die hoop snel.

Volgens Spaanse kinderartsen is het moeilijk te voorspellen hoe lang een kind als Julen kan overleven. “Er zijn veel onzekerheden. We weten niet precies hoe diep hij is gevallen”,  zegt kinderarts Manuel Baca aan El Confidencial. “Als dat 100 meter was, dan is het effect van zo’n val te vergelijken met die van een flatgebouw van 50 verdiepingen.”

Gelet op de smalle diameter van de put, zo’n 30 centimeter, is het volgens hem waarschijnlijk dat Julen onderweg vast kwam te zitten. “Dan is de vraag of hij gewond is en al dan niet bij bewustzijn. Er zijn uitzonderlijke gevallen bekend van kinderen die vele dagen overleefden. Het lage energieverbruik in een smalle diepe put kan bij Julen in zijn voordeel werken.”

Volgens kinderarts Carlos Trillo van het regionale ziekenhuis in Vélez-Malaga nemen de overlevingskansen na 48 tot 72 uur af. “Hoe jonger het slachtoffer, hoe minder bestand hij of zij is tegen uitdroging. Een kind als Julen kan bovendien schaafwonden hebben. De luchtkwaliteit in de put speelt ook een rol.” Andere essentiële factoren zijn volgens hem wanneer Julen voor het laatst at of dronk en hoeveel vetreserves hij heeft.

Antonio Jurado, hoofd van de kinderafdeling van het Hospital Materno Infantil, merkt op dat kinderen een buitengewoon grote weerstand hebben. “Als een volwassene de plaats van een baby zou innemen bij een bevalling, dan zou hij of zij overlijden door de druk die een pasgeborene moet doorstaan en het gebrek aan zuurstof.”

Bekijk ook: