De werknemers uit hun ­bedrijfswagen krijgen. Dat is wat de regering-Michel hoopt te bereiken met een forse fiscale aanmoediging. Werknemers zullen kunnen kiezen voor een mobiliteitsbudget dat op dezelfde gunstige manier belast wordt als de bedrijfswagen waarmee ze rondrijden.

De werknemer krijgt uiteindelijk de ­leasingkosten minus het belaste voordeel alle aard netto doorgestort. Voor de populairste bedrijfswagen, de Renault Megane, levert dat volgens simulaties al snel 300 euro extra netto op per maand. Voor een exclusievere Audi A6 wordt dat bijna het dubbele. De regel is: hoe duurder de wagen, hoe meer die oplevert.

Risico’s

De regeling houdt wel grote risico’s in. Ze creëert een stuk loon waarop amper sociale bijdragen en belastingen worden betaald. De kans bestaat dat werkgevers loonsverhogingen standaard op die manier gaan toekennen of een deel van het bestaande loon plots als mobiliteitsbudget inkleuren. Dat zou een gat slaan in de inkomsten voor de sociale zekerheid. “Dat moeten we absoluut vermijden”, zegt Open VLD-Kamerlid Egbert ­Lachaert. “De nieuwe regeling moet voor iedereen budgetneutraal zijn, ook voor de overheid.”

Mogelijke pistes om misbruik te vermijden zijn dat iemand ­minimaal een jaar met een ­bedrijfswagen moet rijden. Nieuwe werknemers zullen dan weer moeten worden aangeworven in een personeelscategorie waarin iedereen al een wagen of mobiliteitsbudget heeft. “Maar gaan die mensen dan hun mobilititeitsgewoontes aanpassen?”, werpt Joost Kaesemans van ­automobielfederatie Febiac op. “Gaan ze niet gewoon met een goedkopere, oudere, meer vervuilende, auto naar het werk rijden?” “Dat risico kunnen de ­regio’s opvangen door oude tweedehandswagens zwaarder te belasten”, pareert Lachaert.

Geen bedrijfswagen, geen centen

Blijven hoe dan ook voorlopig in de kou: al wie geen bedrijfswagen heeft. Ook die mensen een mobiliteitsbudget geven van pakweg 200 of 300 euro bleek onbetaalbaar. “Tenzij we het loon verlagen van al wie vandaag een bedrijfswagen heeft en dat herverdelen naar wie er geen heeft, zoals Groen heeft voorgesteld,” zegt Lachaert, “maar dat is onrechtvaardig. We gaan niet inbreken in de bestaande looncontracten.”

De regering zou wel aan de sociale partners vragen om binnen de loonnorm die ze elke 2 jaar vastleggen een gedeelte te voorzien om het mobiliteitsbudget voor alle werknemers mee uit te bouwen. Probleem: de regering heeft eveneens net beslist die loonmarge verder te verkleinen, kwestie van de loonhandicap verder te doen dalen. Veel ruimte voor de aangroei van een veralgemeend mobiliteitsbudget lijkt er de komende jaren dus niet.