“Ik had een goeie start, maar dan schoot ik uit mijn klikpedaal waarna ik een ronde moest achtervolgen om terug in de kopgroep te komen”, reconstrueerde Cortjens zijn aanhef. “Na de aansluiting heb ik niet gewacht en meteen de forcing gevoerd. Zo bleven Witse en ik met de Nederlander Pim Ronhaar over. Ik denk dat zowel Witse als ik niet over de allerbeste benen beschikten waardoor Ben (Tulett, nvdr) kon terugkomen en meteen op en over ons ging. Er stond gewoon geen maat op Ben. Als Belgen konden we niet meer dan tevreden zijn met een tweede en derde plaats. Witse (Meeussen, nvdr) en ik hebben samengewerkt, echt als een team gereden. Kortom, we mogen niet teleurgesteld zijn.”

Was er een strook op het parcours waar je niet goed uit de verf kwam?

“De tweede klim, recht de dijk omhoog, lag me op de een of andere manier niet. Ook Witse liep daar altijd op mij uit. Vreemd, want lopen ligt mij nochtans.”

De handelingssnelheid van de Britse titelverdediger lag duidelijk hoger dan die van jou en Meeussen.

“Klopt. Zoals Ben tekeerging, had hij ook een goede beurt gemaakt bij de beloften. Op ploegstage onlangs in Benicassim reed hij al ongelooflijk hard. Ik had in de weekendkrant al voor hem gewaarschuwd. Dat hij echter zo hard tekeer zou gaan, had ik nu ook weer niet verwacht (lacht). Nu, het is hem gegund want Ben komt van ver terug. In Gieten viel hij ongelukkig op een balk. Een blessure die hem lang parten heeft gespeeld. Hij kon geen wedstrijden uitrijden, wat hem zenuwachtig maakte. Dan is het toch wel heel speciaal voor hem om opnieuw wereldkampioen te worden. Ben heeft echt moeten terug knokken. Het is niet zo dat hij als fris hoentje ons plots komt overklassen. Ik ben blij voor hem, want hij heeft het mentaal niet onder de markt gehad.”

Met brons bij de junioren doe je even goed als Ben Berden in Koksijde 1994. Berden was een crosser waar je een zwak voor had.

“Inderdaad. Dit is pas mijn tweede WK en ik heb al een medaille beet. Er zijn niet veel crossers die dat kunnen zeggen. Alleen hoop ik dat ik, in tegenstelling tot Ben, ooit eens wereldkampioen kan worden. (lacht) Er komen nog kansen genoeg aan, hoop ik.”

In december was je onklopbaar. Toch zei je toen dat je nog niet op je sterkste acteerde. Was je nu wel honderd procent?

“Absoluut. Alleen jammer dat ik hier geen parcours voor de wielen kreeg dat perfect bij mijn mogelijkheden paste. Het had wat modderiger mogen liggen. (Haalt de schouders op) Maar ach, ik vind dat je als renner op alle omlopen moet kunnen presteren.”

Hoe ziet de rest van het crossseizoen er nog uit?

“Ik ga nog wat dubbele weekends rijden en proberen te winnen in mijn Belgische kampioenentrui, want dat is me tot dusver niet gelukt.”