Red Lions pakken alle prijzen op Hockey Stars Awards, Van Doren andermaal beste hockeyer ter wereld

Vier prijzen voor de Lions. Een bekroning van de wereldtitel in het Indische Bhubaneswar. De 24-jarige Arthur Van Doren troefde onder meer Simon Gougnard af in de strijd om de hoofdprijs van beste hockeyer ter wereld. Voor het derde jaar op rij ging die award tevens naar een Belg. Vorig jaar werd Van Doren ook uitgeroepen tot Speler van het Jaar, in februari 2017 mocht John-John Dohmen die trofee in ontvangst nemen.

Van Doren werd de voorbije twee jaar verkozen tot ‘Rising Star of the Year’, deze keer ging de prijs naar een andere landgenoot: Arthur De Sloover (21). Die laatste is een verdediger bij R Beerschot Tennis Hockey Club en werd door bondscoach Shane McLeod gerekruteerd nadat de Red Lions zilver pakten op de Olympische Spelen in Rio. “Het is een enorme eer het grootste jonge talent van de wereld te zijn”, aldus De Sloover. “Ik hoop dat ik goed met de druk kan omgaan, de mensen zullen nu veel verwachten van mij. Ik kijk er al naar uit om opnieuw met de ploeg op het grootste toneel te spelen.”

De 31-jarige Vincent Vanasch is dan weer tien jaar ouder dan De Sloover. Onze nationale doelman wordt geroemd voor zijn indrukwekkende reflexen en de rust die hij uitstraalt. De onbetwiste titularis bij de Lions. ’t Is dan ook geen verrassing dat Vanasch zichzelf in Lausanne opvolgde als beste keeper ter wereld. “Ik ben heel fier. De tweede keer is moeilijker te winnen dan de eerste maal”, klonk het bij Vanasch. “Hier gaan uren en uren werk aan vooraf. Ik blijf mezelf steeds in vraag stellen, voor mij zijn alle details belangrijk en ik wil zoveel mogelijk de nul houden. We hebben daarnaast met de Lions een andere status, maar nog veel ambities. We dromen van EK-goud en olympisch goud. Daar gaan we voor.”

Ten slotte viel ook McLeod in de prijzen. De Nieuw-Zeelandse bondscoach van onze mannenploeg werd door een expertenpanel aangeduid als Trainer van het Jaar. Vorig jaar deelde hij die trofee nog met Max Caldas, bondscoach van Oranje. De andere verkiezingen gebeurden op basis van een poll bij spelers en publiek.

“Ik had verwacht dat hij dit jaar naar Simon Gougnard zou gaan”, liet een verraste Arthur Van Doren optekenen. “Vorig jaar had de federatie me enkele weken van te voren laten weten dat ik had gewonnen, en ze hadden me uitgenodigd voor het gala in Berlijn”, legde Van Doren uit. “Dit keer werd ik pas om 15u00 (net als de rest van de wereld, red.) op de hoogte gebracht. Maar het blijft speciaal.”

Van Doren heeft nog enkele dagen vakantie alvorens hij de competitie in Nederland herneemt met Bloemendaal. “Net zoals vorig jaar heb ik weer veel felicitaties van ploegmaats ontvangen. We hebben de voorbije jaren een hechte groep uitgebouwd. Ik had verwacht dat de prijs dit jaar naar Simon Gougnard zou gaan. Hij speelde een uitzonderlijk sterke Wereldbeker en zou het zeker verdiend hebben.” Gougnard werd uiteindelijk tweede, op minder dan één procent van Van Doren.

“Onze ploeg is de voorbije jaren zoveel sterker geworden”, vervolgde Van Doren. “Dat merk je elke wedstrijd opnieuw. Telkens steekt er weer iemand anders bovenuit. Dat was enkele jaren geleden niet het geval. We blijven dan ook mikken op collectieve prijzen. Individuele prijzen zijn ook leuk, maar geen doel. Ik kom nu in een groepje uitzonderlijke spelers die de trofee meer dan één keer wonnen, zoals Jamie Dwyer en Teun de Nooijer. Dat maakt me fier, maar daar stopt het ook. De focus ligt op het EK dit jaar in Antwerpen en de Spelen in 2020 in Tokio.”