In vier jaar tijd 71.000 langdurig zieken erbij: 415.000 Belgen al jaar thuis
Om meer mensen aan het werk te krijgen, maakte de regering-Michel een prioriteit van de activering van langdurig zieken. De resultaten van die inspanning vallen tegen. Sinds de start van de legislatuur zijn er 71.000 zieken bij gekomen. Vakbonden en zieken-fondsen plaatsen vragen bij de harde aanpak.
Eind juni 2018 telde ons land 415.000 mensen die langer dan één jaar ziek thuiszaten. Dat is een stijging van 71.000 tegenover het begin van de legislatuur in 2014. Steeds meer werknemers, zelfstandigen en werkzoekenden blijken te kampen met depressie, burn-out, een chronische ziekte of invaliditeit. Dat blijkt uit cijfers die Het Laatste Nieuws opvroeg bij het Riziv. Voor de regering- Michel was de activering van langdurig zieken nochtans een speerpunt van haar beleid.
In de eerste helft van 2018 kwamen er gemiddeld 1.700 zieken per maand bij, terwijl dat er in 2017 maar 1.140 per maand waren. Als de tweede helft van 2018 dezelfde groei kende (die cijfers zijn nog niet verwerkt), dan stevenen we af op een toename van 4,8 procent voor het volledige jaar. Dat is slechter dan in 2017.
Gevraagd naar een verklaring, wijst de bevoegde minister Maggie De Block (Open Vld) naar de vergrijzing van de bevolking.
Bij organisaties in het middenveld klinkt het dat de intenties van de regering wel goed waren, maar dat er bij de aanpak van het probleem te zeer gefocust is op de individuele verantwoordelijkheid van de patiënten en te weinig op de maatschappelijke context waarin we leven.
Luc Van Gorp, voorzitter van de Christelijke Mutualiteit, pleit voor meer begrip voor wie in zijn leven een periode heeft waarin hij of zij voor lange tijd buiten strijd is. "Door die mensen te bestraffen of op te jagen, bereik je niets. Het is goed dat de regering mensen opnieuw naar werk wil begeleiden, maar je doet dat in de eerste plaats door die mens te beschouwen als patiënt, en niet als iemand die liever thuis zit dan te werken."
Ontslagmachine
Bij de socialistische vakbond ABVV klinkt eenzelfde geluid. "Deze regering is harteloos te werk gegaan", zegt federaal secretaris Raf De Weerdt. "Het nieuwe re-integratiesysteem werkt met veel te strikte termijnen. Mensen worden te snel verplicht om terug te keren, terwijl ze daar soms nog niet klaar voor zijn. Als je die te vroeg in hun genezingsproces door de arbeidsgeneesheer gaat evalueren, dan kom je uiteraard snel tot de conclusie dat de werknemer te ziek is om nog te werken voor zijn huidige werkgever. En dan volgt in veel gevallen ontslag."
Volgens cijfers van de vakbonden ACV en ABVV is in 2018 68 procent van de langdurig zieken die in een re-integratietraject gestapt zijn uiteindelijk op straat beland. "Het is een ontslagmachine", zegt Herman Fonck, arbeidsmarktdeskundige van ACV.