Flagey heeft nieuwe directeur
Enigszins verrassend is ze wel, de benoeming van de 41-jarige Gilles Ledure tot algemeen directeur van het Brusselse cultuurhuis Flagey. Ledure heeft weliswaar een fraai palmares in de klassieke muziekwereld. Maar legt hij ook zakelijk gewicht in de schaal? De opvolger van Hugo De Greef denkt van wel: ‘Schitterende plannen kun je maar uitwerken als ze financieel doortimmerd zijn.’
Het Brusselse cultuurhuis Flagey is hét hybride Belgisch compromis par excellence. Bestuurd door twee gemeenschappen, een gewest en een stad bulkt de instelling van de subtiele (financiële) evenwichten. Maar die ‘cocommunautaire’ constructie bracht Flagey van meet af aan in woelig vaarwater, met af en toe ook een plotse schuldenberg die weggewerkt diende te worden. Zoals vorig jaar, toen het budget onder directeur Hugo De Greef danig ontspoorde. Te steile ambities en financiële tegenslagen zorgden voor een deficit van 239.000 euro. Een audit en een pijnlijke besparingsronde drong zich in spoedtempo op. Aan de samenwerking met De Greef kwam in juni 2010 een einde.
Nu pronkt Flagey weer met een positief resultaat voor het boekjaar 2010, met grotendeels ingeloste schulden en een gevoelige verhoging van het programmatiebudget voor het seizoen 2011-2012. Kers op de taart moet de Brusselaar Gilles Ledure zijn, zojuist aangesteld tot nieuw algemeen directeur. Hij zal in tandem opereren met artistiek directeur Tarquin Billiet.
Beseft Ledure in welk Belgisch wespennest hij zich begeeft? Het lijkt het minste van zijn zorgen: “Ik heb lange tijd gewerkt in Lille, als directeur van het Orchestre National de Lille. Daar hield ik me ook met personeelszaken en zakelijke kwesties bezig en overlegde ik voortdurend met talloze subsidiërende overheden. Als je weet hoe loodzwaar de Franse administraties kunnen doorwegen, dan kun je eigenlijk alles wel relativeren. (lacht) Hier in Brussel zullen de gevoeligheden misschien meer cultuurgebonden zijn. Maar in wezen gaat het om dezelfde mechanismen.”
De in Leuven geboren Ledure verdiende zijn sporen in de sector van de symfonische orkesten, onder meer ook als artistiek verantwoordelijke bij het Orchestre National de Belgique, directeur bij het Luxemburgs Filharmonisch Orkest en bij Tactus Young Composers. “Maar stilaan had ik zin om multidisciplinair actief te zijn. Toen ik las dat in mijn thuisstad een van de meest mythische instellingen een directeur zocht, heb ik niet geaarzeld. De procedure nam vier maanden in beslag.”
Dat Ledure aantreedt op het moment dat de schuldenberg bij Flagey is weggewerkt, noemt hij “een mooi cadeau”: “Ik heb de indruk dat de evenwichten in Flagey hersteld zijn en de wil er weer is om te slagen. Ik krijg nu alle mogelijkheden om onze troeven uit te spelen: klassieke muziek, jazeker, maar ook jazz en film. En vergeet niet dat we een van de beste zalencomplexen van Europa hebben. Ook op promotie en ons imago gaan we meer inzetten.”
Toch houdt hij een slag om de arm: “Over de ambities op de lange termijn voor Flagey wil ik me liever nog niet uitspreken. Geef me zes maanden de tijd om het huis te leren kennen.” Ledure predikt ook zakelijk pragmatisme. “Je kunt nog zoveel schitterende ambities en ideeën hebben, als je ze niet zakelijk weet te onderbouwen, mag je het vergeten.” Verwijst hij hier impliciet naar zijn voorganger Hugo De Greef? “Helemaal niet, hou zou ik me kunnen uitspreken over de vorige directie? Ik zat toen in het buitenland. Maar mooie dingen bouw je natuurlijk op stevige fundamenten.”