'Jonge gezelschappen worden extra hard getroffen in crisistijd'

in de subsidies voor podiumkunsten, waardoor jonge gezelschappen het extra moeilijk krijgen.

Key Performance wil hen door deze moeilijke wateren navigeren. Zo brengen

ze deze week de dansvoorstelling van Voetvolk in première.

Key Performance is geen gezelschap maar een 'netwerkorganisatie'. "We specialiseren ons in de internationale spreiding van projecten binnen de podiumkunsten", legt Koen Vanhove, ex-manager bij Troubleyn/Jan Fabre, uit. "Dat doen we door samen te werken met een selecte groep kunstenaars en podiumkunstenorganisaties." In Vlaanderen zijn dat muziektheater LOD en Voetvolk, de dansorganisatie rond Lisbeth Gruwez die deze week in première gaat in de Brusselse Beursschouwburg met It's going to get worse and worse and worse, my friend.

Bij die voorstelling is Maarten Van Cauwenberghe, projectmanager bij Key Performance, zelf creatief betrokken als muzikant. "Door de economische crisis en de impact ervan op subsidies sluipt er behoorlijk wat onzekerheid in organisaties", verklaart Van Cauwenberghe. "Zeker in jonge organisaties. Dan is een netwerk een handige structuur om op terug te vallen."

Ook in het buitenland zijn jullie actief. Zo werken jullie samen met het Duitse Constanza Macras/DorkyPark, dat verleden jaar de prestigieuze Der Faust-prijs ontving voor beste choreografie.

Koen Vanhove: "Daar zijn we dan ook verschrikkelijk blij mee. In Frankrijk werken we samen met Gisèle Vienne, in Zweden met Cullberg Ballet en Poste Restante en in Israël met Arkadi Zaides. Dat is een mix van gevestigde waarden en opkomend talent. Daarnaast coördineren we een onderzoeksproject aan de Universiteit voor Dans en Circus in Stockholm. Key Performance is dus opgebouwd als een netwerkorganisatie met drie zelfsturende eenheden in Stockholm, Brussel en Warschau, aangevuld met een aantal adviseurs of lossere medewerkers in andere continenten.

"Net die losse structuur is aangewezen in deze woelige tijden. Ik noem het een 'gehorizontaliseerd organisatiedesign' of een soort van sociaal ecosysteem. We proberen de zelforganisatie te stimuleren. Dat is van primordiaal belang om de vitaliteit en het adaptatievermogen te vergroten. Vandaag de dag kom je er alleen als organisatie als je flexibel voelt, denkt en handelt."

Maarten Van Cauwenberghe: "Zonder dat je het artistieke uit het oog verliest. Want dat is vaak het moeilijke: het zakelijke en het artistieke tegelijkertijd laten kloppen. Het is zalig om een voorstelling uit te denken en ze daarna te spelen. Maar het is natuurlijk nog zaliger als je dat zo veel mogelijk kunt doen. (lacht) Niet alleen in België, maar ook in Frankrijk, Nederland, Italië... En dat krijg je net door dat netwerk geregeld."

Loert het gevaar dan niet om de hoek dat je als Key Performance eindigt als boekingskantoor met haar zaakjes wel op orde, maar met weinig artistieke feeling?

Vanhove: "Ons engagement vertrekt op elk moment vanuit artistieke noodzaak. We werken heel nauw samen met de kunstenaar en zijn/haar organisatie en zijn betrokken bij de besluitvorming. Wat dat betreft differentiëren we ons bewust van een doorsnee agentschap. Key Performance kun je zien als een artistieke verlengdraad van de organisatie. Dat verklaart misschien ook de grote vraag naar onze diensten. Net omdat wij een kostenefficiënte én kwalitatief hoogstaande oplossing bieden voor het spreidingsprobleem. Wij gaan op zoek naar fondsen, zowel wat subsidies betreft als donaties van individuen en bedrijven. We stippelen internationale tournees uit, maar gaan ook op zoek naar internationale samenwerkingsverbanden. We geven strategisch advies."

Van Cauwenberghe: "Maar we willen niet in de valkuil trappen van te veel samenwerkingen aan te gaan. Iedere artistieke partner verdient een zo gepersonaliseerd mogelijke aanpak. De uitdaging bestaat erin om een soort complementaire portfolio op te bouwen qua genre, schaal en afzetmarkt."

Vanhove: "Zo bevorder je ook een soort synergie. Artistieke affiniteit bij het werk van de kunstenaar of organisatie die we met Key Performance ondersteunen is natuurlijk het belangrijkste uitgangspunt tot samenwerking."

Jullie hebben zelf natuurlijk ook vaste kosten. Veel geld valt er in deze tijden niet te rapen. Paradoxaal genoeg is dat trouwens de reden van jullie bestaan.

Vanhove: "(lacht) Inderdaad, in de meeste gevallen gaat hem om een combinatie van een vaste bijdrage om de variabele kosten van onze medewerkers te dekken én een percentage op de gerealiseerde verkoop. Zo wordt het risico gedeeld en betaalt de partner nooit meer dan nodig is. Soms wordt een vaste som afgesproken voor een precies omschreven taak of hoeveelheid werk."

Van Cauwenberghe: "Dat is een pure win-winsituatie. Lisbeth Gruwez en ik hebben met Voetvolk bijvoorbeeld vorig jaar voor het eerst in Italië getourd, dankzij het netwerk van Key Performance. Het leuke is ook dat die optredens dan weer een bijkomende vraag hebben gegenereerd."

Vanhove: "In 2012 zijn er voor Lisbeth extra speelmogelijkheden in onder meer Duitsland, Canada, Spanje, Zwitserland en de VS. Ook het jonge Poste Restante, een pas opgericht collectief dat zelfs in Zweden nog weinig bekend is, speelde voorbije zomer op het Salzburg Festival en was ook hier in Vlaanderen te zien. De vraag naar hun sitespecifiek werk neemt danig toe. Wij voelen heel duidelijk dat de afzetmarkt voor onze partners groeit."

Lisbeth Gruwez maakt voorstelling samen met Key Performance

Lisbeth Gruwez verdiende haar sporen bij Ultima Vez, Needcompany en Jan Fabre. In 2007 debuteerde ze solo met Forever overhead. In It's going to get worse and worse and worse, my friend staat ze opnieuw alleen op de scène.

Maarten Van Cauwenberghe, die het geluidsontwerp creëerde: "It's going to get worse and worse... baseert zich op de kracht van de speech. De speech heeft door de eeuwen heen talloze massa's begeesterd, revoluties ontketend en oorlogen van de nodige brandstof voorzien.

"De kracht van de speech hangt niet zelden af van de roes van de spreker. Lisbeth Gruwez danst die roes terwijl je fragmenten uit een speech van de ultraconservatieve Amerikaanse tv-predikant Jimmy Swaggart hoort. Eerst klinkt die nog vriendelijk en kalmerend, maar in zijn drang om te overtuigen zien we steeds meer wanhoop. Om te eindigen bij geweld."(JHo)


It's going to get worse and worse and worse, my friend, première op 12 januari in de Beursschouwburg, Brussel. www.voetvolk.be