Essevee telt Club Brugge uit
Club Brugge bengelt onderaan in play-off I en moet beginnen te vrezen voor zijn Europees ticket. Club heeft de nederlaag tegen Zulte Waregem enkel en alleen aan zichzelf te danken. Op tien minuten voor de rust en een sprankelende slotfase na waren het voetbal en de inzet van blauw-zwart bedroevend.
Bouw voort op die magistrale eerste helft op Anderlecht, denk je dan. En neem een voorbeeld aan Anderlecht, dat dinsdag Lokeren van bij de aftrap met succes tegen de muur kleefde. Neen, blauw-zwart slenterde achteloos over het veld. De eerste vijf minuten kwam Club zelfs niet aan de bal. Dan tonen we meer respect voor Francky Dury, die heel wat mentaal oplapwerk had na de nederlaag tegen Standard, maar toch een weerbaar en optimistisch Zulte Waregem op de been bracht.
Vreemd genoeg leek het publiek in het karig bezette Olympia zich niet eens te storen aan de houding van hun helden. Op die manier bracht Club zichzelf in de problemen. De knappe openingsgoal van de bezoekers, na een klein kwartier, was ruimschoots verdiend. Odjidja gaf een rotbal door het centrum, De fauw pikte op en stuurde Leye in het straatje. Die werkte heerlijk af met een knal in het dak van het doel (0-1).
Zulte Waregem mocht tikken dat het een lieve lust was. Club zette geen druk en voetbalde apathisch. Het wekte des te meer ergernis op omdat je weet hoe goed deze ploeg kan voetballen. Tien minuten kende de ploeg een stuiptrekking. Voldoende om te zien dat Zulte Waregem eenmaal onder druk helemaal de weg kwijt raakte.
Lestienne had kunnen scoren uit een voorzet van Refaelov, Bruzzese redde een vrijschop van de ingevallen Vázquez in de korte hoek en D'Haene moest zijn doelman bijspringen op de lijn. Donk kopte kans nummer vier voorbij Bruzzese (1-1).
Maar Club zakte meteen weer in. Het tweede doelpunt van Zulte Waregem was alweer een wereldgoal, maar hoe flets verdedigde de thuisploeg ? Conte mocht aannemen en draaien, Leye stond moederziel alleen en Berrier koos rustig zijn hoek uit (1-2).
Een andere en betere helft, dan maar. Niets van. De thuisploeg kwam niet eens stoer uit de kleedkamer. Zulte Waregem borstelde een derde tegen de netten. Berrier tikte tot bij Leye, hij zette met zijn kont Duarte weg en schilderde toen de 1-3 langs Kujovic. Drie pareltjes.
Club Brugge en zijn fans mogen ons de lichte spot niet kwalijk nemen, maar een coach die zo vol van zichzelf is als Garrido mag een topclub nooit dermate diep laten zakken. Een kwartier voor het einde zette Leye met zijn hattrick de kroon op een wereldprestatie (1-4).
De fans van Club gingen daarbij rechtstaan voor Leye en zijn maats. Olympia liep leeg, een kwartier voor affluiten reeds. Die mensen misten twee late goals van Jörgensen en Odjidja en nog een supersave van Bruzzese - opnieuw het bewijs dat kwaliteit en rendement ver uit elkaar liggen bij blauw-zwart.
Club Brugge heeft maanden aan een stuk gretig de schuld voor alle mankementen in de schoenen van Georges Leekens willen schuiven, maar dat boek kan verbrand worden, nietwaar? Het is stilaan tijd om een ander verhaal op te hangen, om ook eens zichzelf in vraag te stellen.
Maar mogelijk zijn wij nu te kritisch. En komt Club Brugge sterker uit een wedstrijd als deze.