Kinderspeelgoed onthult je droomjob

Tijdens sollicitatiegesprekken met ingenieurs kwam het vaak ter sprake: dat ze als kind al met autootjes in de weer waren. Zo vaak dat arbeidsconsulente Danielle Krekels (50) begon te vermoeden dat toeval niet bestond. "Industriële ingenieurs speelden vaak met Lego en Meccano, burgerlijke ingenieurs lazen of schaakten graag." Op basis van 25 jaar ervaring in haar selectiebureau en 10.000 sollicitatiegesprekken ontwikkelde Krekels de Kerntalentenmethode. Een methode waarmee ze 50-plussers begeleidde met de VDAB en die ze belicht in haar boek Beken(d) Talent.

Haar conclusie: waar je als kind tussen vier en twaalf jaar graag mee speelde, onthult je ware kerntalenten. En helpt je bij het vinden van je studierichting en droomberoep. Hield je vroeger van risicovolle spelletjes zoals in bomen klimmen en ontdekkingstochten? Dan ben je van nature een ondernemer. Zat je liever in een hoekje te lezen? Dat maakt je een informatieverzamelaar. Jonge boekenwurmen met één geliefkoosd onderwerp specialiseren zich later best. Fans van Stratego en soldaatjes kiezen best voor een job waar ze hun strategisch inzicht kunnen botvieren. Zoals directeursfuncties. Wie graag poppenhuizen inrichtte of circuits aanlegde is een geboren manager.

Maar wat dan met Barbiepoppen of autootjes? Populair bij zowat elk kind. "Het is vooral belangrijk wat je ermee doet", legt Krekels uit. "Verzorgde je je poppen alsof ze je kinderen waren of schminkte je ze? Het eerste verraadt een zorgzaam talent, het laatste een artistieke creativiteit."

Talenten combineren

Krekels onderscheidde 23 verschillende speelgoedgroepen, waaraan ze 23 kerntalenten koppelde. Al is het lang niet zo dat elke Monopoly-verslaafde een geweldige econoom is. "De nuance zit hem in de combinatie van geliefd speelgoed", vertelt Krekels. "Ik speelde vroeger graag schooltje, maar klom even graag in bomen. Die liefde voor het ondernemen maakt dat ik niet zou aarden in het onderwijs met vaste leerplannen. Een eigen selectiebureau verenigde wel mijn talent voor informatieoverdracht en ondernemerschap." Het is niet de bedoeling mensen in hokjes te stoppen. "Je moet ook kijken naar welke spelletjes je links liet liggen. Geert Van Hecke, sterrenchef van de Karmeliet, vertelde tijdens zijn analyse dat hij als kind graag kokenetentje speelde, wat wijst op een creatief kerntalent. Maar tekenen deed hij een stuk minder graag. Hij moest dus op zoek naar een job waar hij iets creatiefs en functioneels kon doen. Of neem schrijver Herman Brusselmans: scoorde hoog op fantasiespelletjes, gruwelde van kampen bouwen. Hij heeft een creatieve job met een veilig kader nodig."

Maar wat dan met de discussie nature versus nurture? Grijpen we als kind zelf naar een pop of spelen we ermee omdat onze ouders ze gaven? Krekels: "Het klopt dat jongens nog vaak autootjes krijgen en meisjes Barbies. Maar wat ze ermee doen beslissen ze zelf. Sommige meisjes halen hun poppen uit elkaar om ze te ontleden: functioneel pragmatische creativiteit."

In haar selectiebureau begeleidt Krekels veel ingenieurs en wetenschappers. Een sceptisch publiek. "Maar ze lopen op wolkjes naar buiten. Veel mensen verspelen energie door een job uit te oefenen waar ze hun sterktes niet kunnen ontplooien. En niet iedereen is zich daarvan bewust. Ze hebben voortdurend het gevoel dat ze iets missen." Want je kerntalenten kennen is één ding. Ze ontplooien een ander. "Daar komt de school, de opvoeding, de sociale achtergrond aan te pas. Was Sabine Appelmans op een vuilnisbelt in Calcutta geboren, ze zou nooit zo'n goede tennisster geworden zijn. Maar ze zou waarschijnlijk een van de besten zijn geweest op het vlak van competitie, actie en doorzettingsvermogen."