Direct naar artikelinhoud

De tax shift werd een tax misser

Marc Leemans is voorzitter van het ACV.

Met een shift binnen de portemonnee van de gewone mensen ontziet Michel I voor de zoveelste maal de portefeuilles van vermogenden.

De werkende burgers met een bescheiden loon gaan mogelijk later wat meer netto ontvangen. Mogelijk, want op de persconferentie van de regering was daar vooral nog veel onduidelijkheid over. Zowel over de uitwerking als over de timing. Wat er ook van zij, die mogelijke koopkrachtverhoging neemt de regering echter dubbel en dik al meteen terug met hogere btw op elektriciteit en hogere accijnzen. Dat komt bovenop de verhoging van de elektriciteitsprijs die de Vlaamse regering al aankondigde. En bovenop een rist Vlaamse en federale regeringsbeslissingen die al stevig in uw portemonnee zaten.

Wie werkloos is, ziek is of op pensioen krijgt daarenboven enkel hogere facturen. Die krijgt immers niets terug via lagere belastingen. De koopkracht van deze groep gaat er dus nogmaals, na de indexsprong en andere ingrepen in de sociale zekerheid, zwaar op achteruit. Daar komt naar verluidt ook nog een opgeschroefde degressiviteit voor werkloosheidsuitkeringen bovenop. Een nieuwe knip in de uitkering van langdurig zieken lekte vorige week al uit. Wie pech heeft in het leven, wordt alsmaar meer opgejaagd wild.

Bovendien worden ook nog bijkomende besparingen in overheidsdiensten, 're-design' heet dat nu, aangekondigd. Ook dit is voornamelijk ten nadele van gewone mensen.

Grote winnaars van deze tax miss(er) zijn de werkgevers en vermogenden. Werkgevers krijgen nog maar eens een lastenverlaging geserveerd, zonder enige voorwaarde inzake jobcreatie. Voor Michel I is het dus met dichtgeknepen billen wachten op de beruchte terugverdieneffecten waarmee al menige regering het land en zijn burgers rijk heeft gerekend. En op de eerste werkgeversanalyses dat dit alweer niet voldoende is. Klap op de vuurpijl: vermogenden ontsnappen opnieuw aan een proportionele en solidaire bijdrage. Geen taks op meerwaarden, geen bijdrage van grote vermogens of van winst uit grote vermogens. Geen rechtvaardige belasting op verhuurders van meerdere woningen. En ook de indexsprong op huur is plotseling verdwenen. Huurders betalen dus ondanks de indexsprong op hun loon of uitkering toch duurdere huurprijzen. Het enige schaamlapje is een speculatietaks van 28 (!) miljoen euro. En een kaaimantaks die nog wat aangedikt wordt, terwijl over de haalbaarheid en ingeschatte opbrengst van de eerste versie al zeer stevige twijfels rezen.