Vruchteloze zoektocht naar erkenning
Delphine Boël wil via DNA-testen laten vaststellen dat ze de vierde koningsdochter is. De rechtszaak mag dan wel belachelijk weinig kans op slagen hebben, de imagoschade voor het koningshuis dreigt groot te worden.
Enkele jaren geleden was Delphine Boël nog stellig. "Ik voel me niet helemaal geaccepteerd", klonk het in een Humo-interview. "Niet zoals ik wil, niet door iedereen. Dat is nu eenmaal a fact of life. Ik kan daar niets aan veranderen, kan geen DNA-test eisen. Het heeft allemaal geen zin. Daar heb ik me bij neergelegd."
Dat was toen. Volgende week maandag buigt de Brusselse rechtbank van eerste aanleg zich tijdens een zitting achter gesloten deuren over haar vraag om via een DNA-test te laten vaststellen dat ze de vierde koningsdochter is. Niet enkel de koning, maar ook prins Filip en prinses Astrid kregen een dagvaarding in de bus. Prins Laurent, het enige lid van de koninklijke familie die contact onderhoudt met Delphine, moet niet verschijnen.
Jarenlange romance
Juridisch gezien maakt Delphine geen kans. Niet alleen is het onmogelijk de koning voor de rechtbank te dagen, toch zolang hij in functie is. Daarnaast is het burgerlijk wetboek duidelijk: 'Het kind dat geboren is tijdens het huwelijk, heeft de echtgenoot als vader.' Delphine is weliswaar het resultaat van een jarenlang romance tussen Albert en gravin Sybille de Selys Longchamps. Maar haar wettelijke vader is industrieel Jacques Boël. Dat die niet haar biologische vader is, verandert daar niets aan.
Omdat niemand twee vaders kan hebben, moet Delphine het vaderschap van Jacques Boël betwisten. Volgens de RTBF heeft ook hij een dagvaarding ontvangen. Alleen kan zo'n betwisting door een meerderjarig kind normaal slechts gebeuren tot zijn of haar 22 jaar.
Pas als de betwisting van het vaderschap is gebeurd, zou de rechtbank Alberts vaderschap kunnen doen erkennen. Doorgaans verloopt dat na een DNA-test. Niemand kan echter worden verplicht om daar ook daadwerkelijk aan mee te werken. Wat rechters wel doen is conclusies trekken uit een weigering van de vermoedelijke vader zo'n test te laten afnemen. Maar als Albert niet kan gedagvaard worden, lijkt uit een DNA-weigering van Filip of Astrid moeilijk conclusies te worden getrokken.
Zolang het vaderschap van Jacques Boël niet met succes is betwist, kan koning Albert zelfs als hij vrijwillig zou instemmen met een DNA-test, zijn dochter niet erkennen. Ook niet als de wettelijke ouders eveneens de erkenning zouden aanvaarden.
Niet op de troon
"Eenmaal je als kind erkend bent, is het niet eenvoudig om dat ongedaan te maken", benadrukt notaris Bart Van Opstal. Volgens hem neemt het aantal betwistingen over vader- en moederschap wel toe. "Het is een item dat leeft. We zien veel meer kinderen die hun rechten opeisen. Dankzij de hervorming van het erfrecht door minister Annemie Turtelboom (Open Vld) zullen kinderen die binnen en buiten het huwelijk zijn geboren op voorhand overeenkomsten kunnen sluiten over de erfenis. Dat is nu nog niet het geval. Alleen moeten alle partijen dan wel akkoord zijn." Dat laatste zit er in deze zaak niet in.
Of ze nu erkend is of niet, Delphine komt in elk geval niet in aanmerking voor de troon. Volgens de grondwet gaat "de macht van de koning bij erfopvolging over op de natuurlijke en wettige nakomelingschap, in de rechte lijn, van Z.M. Leopold, Joris, Christiaan, Frederik van Saksen-Coburg en volgens eerstgeboorterecht". De grondwet heeft met andere woorden impliciet rekening gehouden met het bestaan van buitenhuwelijkse kinderen.
Een dotatie zal ze evenmin krijgen. De kans is immers onbestaande dat de Wetstraat na de recente plannen om het dotatiesysteem in te perken, nog een koningskind een vaste overheidsuitkering zou geven. Maar na een erkenning zou ze wel aanspraak kunnen maken op een deel van de erfenis. Begin dit jaar liet Delphine weten dat Jacques Boël stappen had ondernomen om ervoor te zorgen dat ze niets zou erven van zijn fortuin. "Ik zal geen erfgenaam zijn van de familie Boël", klonk het.
Delphine is naar eigen zeggen echter niet uit op geld of titels. Dat benadrukte ze al jaren geleden tijdens een uitzending van On ne peut pas plaire à tout le monde op France 3. "Ik wil alleen erkenning", klinkt het keer op keer. Alle manieren om in contact te komen met haar vader liepen tot dusver op niets uit: zwijgen, signalen geven via haar kunst, uithalen in de media. Het lijkt er sterk op dat een rechtszaak een laatste redmiddel is om de erkenning te krijgen die ze verwacht.
Zelfs al maakt haar procedure weinig kans. Voor de koninklijke familie wordt de hele heisa ongetwijfeld een pr-nachtmerrie waar de gênante momenten zich aaneen zullen rijgen. Dat bleek gisteren al toen prins Filip van een RTBF-journalist de vraag kreeg om te reageren op de juridische stappen die zijn halfzus onderneemt. "Het weer is mooi vandaag, niet waar? Profiteer van de zon." Meer kreeg de prins niet over zijn lippen.
De hypocriete houding van het paleis dreigt als een boemerang in hun gezicht terecht te komen. Of zoals Boëls moeder na de toespraak van de vorst tijdens de receptie voor de gestelde lichamen liet vallen: "Hij zei dat de koninklijke familie een voorbeeld moet zijn. Hij zou beter zijn dochter erkennen voor hij lessen aan anderen geeft."