Gouden tips om de trip draaglijk te maken

lievelingsspeelgoed De kinderen krijgen een speelse, kleurige ton/zak voor hun lievelingsspeelgoed (van knuffels tot gezelschapsspelletjes, of op te stellen soldaatjes). Die selectie maken is al een beetje op reis zijn.

een familiegrabbelbox Een verrassingsbox samengesteld door de ouders. Afspraak is: elke honderd kilometer wordt er iets uit de grabbelbox gevist en aan de kinderen of jongeren uitgedeeld. Het vergt wat voorbereiding de dagen ervoor, maar de voldoening tijdens de reis is dubbel.

kleine reisbibliotheek Voor de oudere kinderen. Tracht variatie te stimuleren, zowel lees- als kijkboeken (bvb over je reisdoel) en strips. Dit om alles ontspannend te houden. Leuk is om aan het einde van een boek of strip interesse te tonen voor wat gelezen is, te vragen naar verhaal/inhoud én dus contact te maken en te houden met je lezende kind achterin de wagen.

het reisboek Een dagboekje van onderweg maken, voor de meisjes en jongens die graag schrijven en/of tekenen. Ze noteren wat ze onderweg zien of meemaken en dit kan meteen de aanzet betekenen tot het vakantieboek of logboek waarin een reis lang verslagen komen.

het grote ontdekkingsspel De hit bij ons thuis. Bedoeling: eenmaal goed en wel in een nieuwe omgeving beland, maak je met z’n allen een lijstje op van te vinden herkenningspunten in het landschap. Kan zijn: schaap, tractor, windmolen, caravan.. tot en met de moeilijke: roze wagen, Kroatische nummerplaat, bestelwagen met tekening van hamburgers. Wie het eerst de tien punten in het landschap ziet, wint een prijs: de grootste ijscoupe de avond van aankomst!

raadspelletjes

.

maak zelf een verhaal Een sprookjes-, avonturen- of griezelverhaal. Om de beurt maak je een zin en zo vul je elkaar aan tot je samen een plot uitvindt. Scherpt de fantasie aan. Variant: maak zelf een lied of rijmpje.

favoriete muziek Oudere kinderen kunnen gevraagd worden een cd samen te stellen met hun favoriete muziek. Ook al is het jump of dubstep, je luistert met interesse. Reizen is leren van elkaar, elkaar terugvinden na een druk jaar. De ouders kunnen op hun beurt een cd samenstellen met hits van vroeger en die aan hun kroost laten horen. Wij hebben op deze manier onze zoon op jonge leeftijd OMD, Santana, Springsteen en Bowie leren kennen.

laatste tip Opgelet! Stuw de tijd niet vol met spelletjes. Probeer snel te ontdekken als er onlust of onrust groeit en hou in die kleine capsule, auto genaamd, de communicatie steeds open. En uiteraard stop je best om de twee uur, in de buurt van een plek waar je even de benen kan strekken.

Op reis vertrekken, het is altijd een beetje afzien. Zeker als de ouders die de boel organiseren twee zaken in het achterhoofd houden: we moeten ons doel snel bereiken én (dus!) de groeiende verveling onderweg naar het doel bestrijden. Stel echter dat je trager rijdt en onderweg het verlangen en de goesting aanscherpt? Zouden de rit, de reis en het leven dan niet veel aangenamer worden, voor iedereen? Hoe evenwel ontspannen reizen, het kroost entertainen én de chauffeur niet tekortdoen? Uiteindelijk moet die laatste, honderden kilometers vretend, het vredig en veilig ‘onderweg-zijn’ verzekeren. In functie van die lieve vrede wordt dan besloten vertel- en andere cd’s aan te schaffen. En al snel laait de discussie op of er op de achterbank een rijdende cinema dient geïnstalleerd (draagbare dvd-speler of eentje ingebouwd in de voorste zetelrug). De discussie is bij ons thuis ook even gevoerd, maar redelijk snel weer afgehandeld. Samen op reis gaan, besloten we, begint als je in de auto stapt, en je tracht ook zoveel als mogelijk is samen de omgeving in je op te nemen, te bekijken. De ‘mini-volksverhuizing’ die je met het kroost op het getouw zet, betekent niet dat je incommunicado en onbereikbaar voor iedereen de hele tijd naar één punt zit te staren. Tenslotte ontwikkelt zich rondom jou stilaan een nieuwe wereld, een nieuwe vegetatie, nieuwe mensen, nieuwe uitzichten en net daar doe je best iets mee. Natuurlijk wordt er onderweg al eens een boek gelezen, een cd beluisterd, zelfs een computerspelletje gespeeld. Maar jouw kind/jongere de hele tocht de toestemming geven zich in te kapselen in die andere beeldexplosie dan diegene die zich op natuurlijke wijze rondom jou opdringt... Nee. Dan liever het échte beeld bekijken. Reizen doe je tenslotte nog altijd een beetje ‘om te leren’, maar dat kan je pas écht als je ‘leerde om te reizen’.

Basisgegevens zijn: integreren van de nieuwe wereld in je spelletjes of je gesprek onderweg. Tegelijk bewaak je de verstandhouding met de gids (m/v) die je door het verkeer leidt. Het is absurd om kijk- of andere spelletjes met z’n allen te organiseren op de Parijse ring, in de kilometerslange Italiaanse tunnels, bij belangrijke knooppunten of in een moordende file. Dus altijd op zijn/haar ‘go’ wachten voor je onderweg naar doel een of andere actie onderneemt. De chauffeur zelf kan ook een duit in het zakje doen, door op gestelde tijden mee te delen hoeveel kilometers zijn gereden, door te wijzen op de omgeving, op opvallende uitzichten of bekende punten, landschappen. Zo bevindt hij of zij zich niet als een soort piloot in een afscheiden capsule en wordt de hele familie bij het rijden betrokken. En vergeet niet: hoe je de reistijd onderweg nuttig besteedt, is iets wat je vooraf met de kinderen of pubers, tijdens het pakken, bespreekt en organiseert.

Leren om te reizen

en reizen om te leren

kindervreugd

De hele zomer lang geeft psychotherapeute Lut Celie professioneel advies om de kinderen een fantastische vakantie te bezorgen, op een manier dat u er zelf ook nog iets aan heeft.

Volgende week aflevering 3: oma en opa, opvoeders/ouders ad interim tijdens de vakantie.