Iljo Keisse doet Gents Kuipke daveren
Iljo Keisse heeft het Gentse Kuipke weer doen ontploffen. De thuisrijder en publiekslieveling, gekoppeld aan de Duitse 'beer' Robert Bartko, trok na een razend spannende finale met Risi-Marvulli en Slippens-Stam aan het langste eind.
door Tony Landuyt
Gent l Voor Keisse was het de achtste zesdaagseoverwinning, de tweede in Gent. Keisse-Bartko maakten hiermee het thuispubliek uitzinnig. Het Kuipke daverde als vanouds op zijn grondvesten.
Het zag er nochtans lang naar uit dat het Gentse publiek met een kater zou achterblijven. Risi-Marvulli wonnen de eerste drie klassementsspurten van de finale en duwden Keisse-Bartko zo verder van zich weg. "Zo gaat het nooit lukken", dacht Keisse. "In de spurten schieten we tekort. Tijd om van tactiek te veranderen."
Dus waagde Keisse zijn laatste kans. Met nog negentien ronden te gaan schoot hij als een speer vooruit. "Het was het moment", verduidelijkt de Gentenaar die actie. "Risi had net een aanval van Stam ongedaan gemaakt. 'Nu moeten we alles of niets spelen', dacht ik."
Keisse ging aan. Marvulli en Slippens moesten passen en in de kortste keren lag de topfavoriet een halve baan voor. De toeschouwers werden gek. Ze gingen recht op de banken en schreeuwden hun favoriet en zijn Duitse ploegmaat letterlijk naar de beslissende winstronde. Zeven ronden later was het zover. Met nog twaalf rondjes draaien kon het Belgisch Duitse duo nog weinig gebeuren. De eindwinst was binnen. En om de puntjes op de i te zetten, perste Keisse er in de laatste ronde nog een forse sprint uit om zijn heerschappij te onderstrepen.
Zes dagen lang fietsten Keisse-Bartko met Risi-Marvulli en Slippens-Stam aan de kop van het klassement. Drie topploegen die elkaar niets toegaven. Slippens-Stam nestelden zich zaterdagnacht nog in het spoor van Risi-Marvulli en Keisse-Bartko, wel met een aanzienlijke puntenachterstand. De wil was er wel bij de Nederlanders om een scheve situatie alsnog recht te zetten. Maar toen Keisse-Bartko na de derde klassementsspurt naar de beslissende winstronde snelden, gingen de boeken dicht.
"Of deze overwinning mooier is dan deze van 2 jaar geleden met Gilmore? Het is anders", vindt Keisse. "Toen won ik mijn eerste grote zesdaagse. Intussen ben ik een ander renner geworden. Ik behoor mee tot de zesdaagsetop en won kampioenschappen."
Zesdaagselegende Etienne De Wilde had de voorbije dagen in een krant laten neerschrijven dat hij nooit de luxe gekend heeft die Keisse nu geniet. "Hij kreeg onmiddellijk goeie ploegmaats. Ik heb er moeten voor vechten", was zijn commentaar. "Ik heb enorm veel respect voor De Wilde wat hij als renner gepresteerd heeft", grijnsde Keisse. "Maar helemaal correct is het niet. Dit is mijn antwoord op zijn kritiek."
Keisse doet het nu even rustig aan en vertrekt dan naar de wereldbekermanche van Peking om daar de nodige punten te sprokkelen voor de Spelen.
Daarmee viel het doek over een succesvolle Gentse zesdaagse. "Zowel sportief als qua belangstelling", blikt organisator Rob Discart terug. "Vier van de zes dagen reden de renners voor een vol huis of ongeveer 41.OOO toeschouwers."