Direct naar artikelinhoud

Skinny boys met flaporen zijn in de mode

Steeds vaker lopen extreem magere, lange mannen de shows van grote modehuizen. Terwijl modellen in Frankrijk BMI-testen moeten onder- gaan, viert de skinny boy hoogtij. Liefst met flaporen en ingevallen wangen. 'Je hoeft geen Barbie of Ken meer te zijn om model te worden', zegt Ruben Debuck van Rebel Models.

In de Parijse shows waren magere mannen niet weg te denken uit het modebeeld voor de zomer van 2018. Onder meer de creaties van Rick Owens, Thom Browne, Namecheko, Gucci, Dior Homme en Burberry werden in Parijs door wel hele dunne mannen gedragen. Hoewel de discussie over het gewicht van vrouwelijke modellen regelmatig oplaait, lijken mannen hierdoor ongezien door de mazen van het modenet te glippen. "We zitten in een vibe waarin mode niet meer sexy is", verklaart Debuck. "De millennium girls waren perfecte modellen, met lange benen en zonder adertjes rond de enkels. Dat was een heel vals beeld. Nu is er een gigantische tegenreactie."

En die reactie valt terug te vinden in modellen die niet meer in het standaard 'mooie' plaatje passen. Asymmetrie, flaporen of heel veel sproeten, daarmee redt een aanstormend model het op de catwalk in Parijs, Londen of Milaan. "Mensen zijn een bepaalde standaard beu. Wat een vogelverschrikkers op de catwalk, zeggen we misschien over tien jaar", lacht Debuck.

Kleenex-modellen

Toch doen niet alle modemerken en -bureaus mee met de trend. "De modewereld fluctueert enorm. De jongens moeten nu lang en smal zijn. Maar die modellen hebben vaak tijdelijk een enorm succes en zijn daarna ontgoocheld dat hun carrière niet voortduurt", weet Marilou Eggermont van Models Office. Ze doet om deze reden niet mee aan de grillen van de modewereld. "Vroeger noemden ze deze groep de Kleenex-modellen. Die waren even heel populair, maar het succes was vaak maar tijdelijk."

Onvermijdelijk dient zich de vraag aan of jongens geen vertekend beeld krijgen van een gezond lichaam. Terwijl ze de ribben kunnen tellen van hun rolmodellen, en ze bijna zien verzuipen in wijde slobbertruien, lijkt een gezond lichaam ver weg op de Parijse catwalk. Maar dat valt volgens Debuck wel mee. "Jongens spiegelen zich niet aan deze magere modellen. Het algemene schoonheidsideaal is nog altijd om gespierd te willen zijn."

Debuck is zich bewust van de focus die ligt op gezondheid van modellen. "Jongens hebben tegenwoordig evenveel anorexia als meisjes", weet Debuck. Binnen zijn modellenbureau gaan alle modellen, zowel de mannen als de vrouwen, naar de dokter om hun BMI te testen. Hoewel het officieel alleen in Frankrijk verplicht is, doen modellenbureaus er in België al eens aan mee. "We moeten zeker weten dat alles in orde is."

Een model moet een BMI-waarde hebben rond de zeventien of achttien. "Maar sommige jongens eten pizza tot en met en blijven toch mager, omdat hun lichaam nu eenmaal smal gebouwd is. Het systeem is niet altijd correct", legt Debuck uit. Ook gaat het er volgens hem bij de BMI-tests niet altijd even zuiver aan toe. "Ik trek de BMI in twijfel. Als een model 's ochtends anderhalve liter water drinkt, weet hij of zij dat de BMI in orde zal zijn. Zelfs een jongen wiens ribben je kunt zien, komt er zo wel door", weet Debuck. Die BMI-testen zijn volgens Debuck daarom niet de beste manier om de gezondheid van modellen in het oog te houden. "Het is goed dat de overheid limieten stelt, maar over de manier waarop heb ik vragen." Ook financieel zou er een luchtje zitten aan de BMI-testen. "Zo'n dokter die een verklaring uitschrijft, ziet vaak twintig jongens per uur. Die betalen allemaal twintig euro. Daar zit een hele business achter."

Té gespierd

Niet de hele modewereld is mee met de trend van de dunne, lange mannen op de catwalk. Aangezien gespierde mannen nog altijd het algemene schoonheidsideaal uitmaken, blijven commerciëlere merken ook aan dat ideaal voldoen. "Té gespierde jongens geraken niet in de kleren. Kijk naar H&M, Zara en Mango, alle modellen daar zijn normale, gezond gebouwde jongens", weet Koen Tambuyser van Dominique Models.

Topmodel Cesar Casier herkent zich in deze uitleg. "In het begin was ik ook nog heel mager. Toen liep ik een show voor Dior, omdat dat een merk is dat altijd wat dunnere modellen wil", vertelt het Belgische topmodel. Tegenwoordig doet hij aan deze shows niet meer mee, maar ziet hij om zich heen weleens dunne modellen. "Soms zie je modellen die heel dun zijn, maar ik vind dat er heel ongezond uitzien. Die jongens doen vaak shows voor andere merken dan ik en bijvoorbeeld minder commercieel werk."