De presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten zijn net zoiets. We hebben er niets aan te zeggen, maar het heeft wel een grote impact op ons. Op die manier worden Hillary Clinton of Donald Trump, of we dat nu leuk vinden of niet, ook een beetje onze president.

Een voorbeeld? Toen Trump het de afgelopen dagen beter deed in de peilingen daalde prompt de waarde van onze bedrijven op de beurs. De visie van Trump of Clinton op wereldhandel, de NAVO en thema’s zoals privacy grijpen in op onze levens. Dat geeft geen fijn gevoel, afhankelijk zijn van iets waar je geen stem in hebt. Als Europeanen mochten stemmen zou Hillary Clinton wellicht 80 procent van de stemmen halen. Maar dit zijn de Verenigde Staten. En die bestaan niet enkel uit de vooruitstrevende kuststeden die wij hier kennen van film en televisie.

Je kan overigens de Amerikaanse politiek niet zomaar op Vlaanderen projecteren. Als Hillary Clinton hier zou kandideren en over haar standpunten geïnterviewd zou worden, zouden wij haar pakweg rechts van Zuhal Demir situeren. Je kan Clintons partij daarom moeilijk omschrijven als een progressief alternatief. Op het VB en enkele buitenissige N-VA’ers en Open Vld’ers na, zijn ook de Amerikaanse Democraten conservatiever dan iedere partij in Vlaanderen.

De eerder zeldzame Vlaamse fans van Trump lijken op hun Amerikaanse tegenvoeters. Ze zijn anti-Europees, anti-migratie, anti-overheid, vinden dat het de spuigaten uitloopt met liberale vrijheden en zijn tegen het ‘establishment’ en de media. Vlaamse Trump-fans delen de nostalgie naar een onbestaand verleden, de rurale afgesloten gemeenschap waar iedereen mekaar kende, iedereen dezelfde kleur had en iedereen hetzelfde geloof bezigde. Een commentator merkte op dat de kern fans van Trump-kiezers bestaat uit mislukte blanke mannen. Die hielden zich vroeger recht aan de gedachte dat iedereen die zwart of vrouw was, maatschappelijk lager stond dan henzelf. Nu ze tot hun ontzetting vaststellen dat ze zelf de bodem van de maatschappij vormen, is een stem voor Trump een manier om hun tanden te laten zien aan ‘de elite’.